A Catchy Christmas / How To Throw A Christmas Party / Flakes

Het schrijven van een kersthit is volgens mij nog moeilijker dan het schrijven van een ‘normale’ hit. Er zijn er niet veel die dat in de vingers hebben. Je moet het ook willen natuurlijk. Guuzbourg somde afgelopen week al vier releases op die geheel gewijd waren aan kerstmis. Dit jaar lijken er wel meer te verschijnen dan ooit te voren, want we hebben er nog drie voor je in de aanbieding.
Allereerst is er A Catchy Christmas. Een beetje een verkeerde titel wat mij betreft, want catchy in de zin van “All I Want For Christmas” van Mariah Carey of cosy in de zin van Whams “Last Christmas” wordt het veel te weinig op deze cd. Ook al zijn de veertien songs vol liefde gemaakt, ze zijn vooral te vaak ook een tikkie oubollig. Een song als “On This Christmas Night” van Powderblue had bijvoorbeeld veel meer over the top moeten gaan in de refreinen. Inclusief belletjes vanzelfsprekend. Die ontbreken sowieso te vaak op A Catchy Christmas. Maar het zal wel niet in de aard van de verder overigens prachtig zingende Marjolein van der Klauw zitten om zo uit te pakken. Ocobar doet het aan de catchy kant wat dat betreft beter, maar ook niet memorabel. De weemoedige kant van kerstmis komt door de stemmen van Fay Lovsky (het al oudere “Christmas Was A Friend Of Mine”) en Sonja van Hamel (“Don’t Say Goodbye At Christmas”) beter voor de dag. Een aardige poging doen Theo Nijland & Baby ook nog, maar hun mengeling van Engels en Nederlands in de tekst vind ik niet echt gelukkig. Het maakt dat A Catchy Christmas geen plaat is die je oneindig laat draaien tijdens de kerstdagen, terwijl je dat eigenlijk wel zou willen.
Waar A Catchy Christmas een beetje als los zand voelt, heb ik dat totaal niet met How To Throw A Christmas Party. Centrale spil in dit kerstproject is Lydia Wever-Van Maurik die als Brown Feather Sparrow al enkele prachtige cd’s afgeleverd heeft. Voor deze kerstplaat verzamelde ze een stel muzikale vrienden (Blaudzun, The Black Atlantic, Kim Janssen, Solo, Eefje) om zich heen die ook allemaal iets speciaals hebben met kerstmis. Samen bewerkten ze enkele oude kerstliedjes tot iets eigens en maakten ze in een wervelwind van inspiratie ook nog nieuwe liedjes. Erg fijn is bijvoorbeeld het uptempo “December Radio” waarin Audiotransparents Bart Looman de zang voor zijn rekening neemt en ze en group afstand nemen van al die grijsgedraaide kerstliedjes die Sky Radio elk jaar weer over ons heen stort. De tien hier gepresenteerde liedjes zijn een meer dan uitstekend alternatief. Ik zou me voor kunnen stellen dat er mensen zijn die zich storen aan het religieuze karakter van de songs, die personen moeten zich nog maar eens achter de oren krabben en inlezen over hoe het ook al weer zat met dat hele kerstfeest. Wat misschien nog wel het fijnste is aan How To Throw A Christmas Party is de veelal uitbundige koortjes. Deze geven het geheel een prettig gevoel van samenzijn en willen delen. Een plaat die niet onderdoet voor de fraaie kerstbox van Sufjan Stevens van een paar jaar terug
Flakes Hele andere koek dan beide bovenstaande kerst-cd’s is Flakes, een gratis te downloaden compilatie van 19 rustige maar soms ook zwaar experimentele electronische tracks. Waar artiesten als Lovis en Julien Mier lieve, fraaie liedjes afleveren en de ambient van Robert Witt een kalmerende, bijna benevelende invloed heeft, flipt de synthesizer van Xaf volledig door en stort Coenpolack een vulkaan aan grint op je tuinhuisje. In een ander nummer hoor je slechts de omgevingsgeluiden van een wandeling naar het strand, en het afsluitende “Bend over harder” van MiaMia zou een lood- maar dan ook loodzware remix van John Cages “4’33” kunnen zijn. Al met al zijn de bijdragen van de vijftien artiesten van twee labels uit Deventer (esc.rec.) en Nijmegen (Lomechanik) een mooie opwarmer voor de compilatie Nieuwe Electronische Waar 6.0, die in januari uitkomt.