Lowlands 2014 – Napret: de twitter (zó meta)

Napret. Niks napret! Huilen is het, als je besluit om Lowlands eens puur digitaal te volgen vanaf de zijlijn. Ik was er niet. Ik had mezelf principieel voorgenomen om Lowlands eens heel anders aan te gaan pakken, na 13 jaar als bezoeker in Biddinghuizen. De volgende blog gaat niet over muziek maar over hoe je een festival digitaal beleeft. Spoiler: erg matig.

mij=Door: Stonehead.
Vooraf
File Under bestaat sinds oktober 2002 en doet ook al vrij lang verslag van Lowlands (net als diverse kleinere festivals). Een ‘voorpret’-artikel op deze site als aankondiging van wat highlights en een recensie met ‘napret’ achteraf. Er lopen aardig wat hippe vogels in onze club vrijwilligers rond, dus we begonnen al vroeg met Twitter, in 2007. Dat was dat jaar precies in de festivaltijd, dus het registreren van een apart accountje voor onze categorie lowlandsstukjes genaamd ‘lowlands’ leek zo gek niet. Dat het met twitter.com daarna enigszins uit de klauwen zou gaan lopen was nog niet te voorzien. Whatsapp bestond nog niet, groeps-sms of de iPhone evenmin, maar in die tijd kreeg je wel smsjes van Twitter. Het bleek dus de ideale nieuwe manier om je vrienden op de hoogte te houden waar het cool was op een festival. Wie @lowlands volgde, wist waar hij moet zijn. Handig.
In de jaren die volgden zette Twitter voor Nederland de mogelijkheid van sms’en uit. Weliswaar kreeg ik een smartphone, maar 3G was nog niet betaalbaar – en toen het dat eenmaal wel was, bleek het weer zo populair dat de 3G-dekking op Lowlands niet overhield – het werkte zowat alleen ‘s nachts. Om niet te spreken van het probleem dat smartphones uit de eerste generatie het niet langer volhielden dan een dag. Lowlands zelf voorzag eerst ook nog niet in oplaadstations voor smartphones. Ondanks dat lukte het ons team aardig om tussen de optredens door de @lowlands-Twitter-account te vullen met minirecensies. Het werd wel nodig om duidelijk aan te geven dat @lowlands geen officiële account is: die was er inmiddels ook, namelijk @Rapid_Razor_Bob. Verder had je het ontstaan van het begrip social media en van de ‘communitymanagers’ die daar hun eeuwig optimistische werk van maken. Niet bij ons; de Twitter-verslaggeving is net zo onafhankelijk, onbetaald, ongezouten en op zijn tijd amateuristisch als de recensies op deze site dat zijn. Dus.
Fast forward naar 2013; toen had ik voor het eerst twéé smartphones mee en had ik het festival voorbereid door alle bands op Twitter te volgen, om op die manier zo snel mogelijk bands te kunnen retweeten. Ik vond het leuk om te doen. Het resultaat was wel grappig, al had ik 90% van alle LL13-tweets gemist omdat ik met het festival zelf bezig was. Het gesternte voor Lowlands zelf stond alleen niet zo goed. Ik had me al een paar jaar ‘s nachts muzikaal verveeld omdat er regelmatig enkel nog techno en voorspelbare feestmuziek geprogrammeerd staat, de beleving van diverse optredens werd regelmatig verpest doordat mijn vriendin ziek van de sigarettenrook acuut een tent uit moest, en toen dat jaar een idioot op de camping ‘s nachts een vuurpijl afvuurde in een tent vlak naast ons, met slapende mensen erin (die gewond van het terrein moesten worden afgevoerd), hadden we het echt gehad. Geen Lowlands meer voor ons, besloten we. Genoeg andere festivals die ook onze moeite waard zijn.
Maar ja.
Toen er eenmaal wat namen uit de line-up van 2014 bekendgemaakt werden, begon het toch wel te kriebelen. De positieve verhalen over Down The Rabbit Hole lieten doorschemeren dat Mojo en LOC7000 wat lessen geleerd hadden. Principes weerhielden me ervan alsnog kaarten te scoren, al duurde de verkoop zowaar langer dan in jaren, en waren afgelopen week op Ticketswap nog mooie dealtjes te halen toen iedereen dacht dat het drie dagen zou gaan stortregenen. Minstens één Lowlands-ticket heeft daar slechts €80 gekost.

Spijt
Een Daily Paradise Late Night-show, een verbeterd terrein, eindelijk overdekte merchandise; terwijl ik kleine nieuwtjes aan inpakkende Lowlanders retweette begon ik toch al na te denken over wat ik zelf aan basisveranderingen zou gaan missen. Ook al vond ik het na 13 jaar te voorspelbaar geworden om over de brug te sloffen langs de Hema en ‘s middags te gaan douchen, misschien was dat wel onterecht? Misschien zou mijn favoriete festival iets aan de rijen of de rook gedaan hebben, misschien zou de Titty Twister eindelijk echt leuk zijn geworden of zouden er weer wat alternatievere types rondlopen in plaats van dat kletsende technovolk. Net als de Volkskrant, NRC Next, NRC, de VPRO en De Correspondent publiceerden o.a. KindaMuzik, Lowlover, Ninelicks en Alternative voorbeschouwingen, om nog te zwijgen van 3FM en de Daily Paradise. Het is bijna belachelijk zoveel als er voorbeschouwd wordt over Lowlands, zeker als je het vergelijkt met grote evenementen als Parkpop of de Zwarte Cross. Alleen Pinkpop kent een vergelijkbare hausse. Leuk is wel dat je al die voorbeschouwingen dan naast elkaar kunt leggen. Toch blijven sommige artiesten bijna onbesproken ondanks alles; over Inc., Dark Sky, Josef Salvat of La Yegros heb ik niet veel gezien. Ook viel het me op dat er veel minder muziekblogs lijken te zijn dan voorgaande jaren, die bovendien ruim de tijd nemen – wil je op Twitter een indruk geven van een band, dan heb je daar niets aan. Eigenlijk bleken alleen de medewerkers en freelancers van kranten en omroepen redelijk snel en volledig in hun tweets, even afgezien van het nachtprogramma. Het feilen van de zogenaamde burgerjournalistiek blijkt in elk geval ook hier weer.
Van het festival werden diverse concerten met een half uurtje vertraging uitgezonden op 101TV/live en 3voor12.vpro.nl. Verder verschenen diverse fragmenten op tv en staat inmiddels bijna alle eerder gestreamde fragmenten op de lowlands-account op YouTube. Het zijn veelal de goedverkopende en muzikaal minder spannende artiesten, waardoor de tv-uitzending van Lowlands ook niet echt een goed beeld gaf van de relevantie van het festival. Als ik achter elkaar Sam Smith, Kensington, Asteroids Galaxy Tour, Kaiser Chiefs, Triggerfinger en Mando Diao op de stream zie, denk ik dat ik op Appelpop ben, maar niet Lowlands. VanVelzen en Nielson ontbreken er nog maar aan. Nu stonden er vrijdag overdag geen acts die ik per se had willen zien, maar zaterdag miste ik achtereen Real Estate, Chet Faker, XXYYXX, The Acid, The National, James Holden én Gesaffelstein. Diep ongelukkig rekende ik ‘s avonds aan de AH-kassa een maaltijdsalade af, terwijl ik nog snel een Atzetje retweette.
Vaak hoeven de streamende acts het ook niet zo nodig van hun live-exclusiviteit te hebben, veelal zitten ze bij een groot label. Je kunt je afvragen waarom die wél luchtig met streaming omgaan. Verdienen ze meer aan airplay, reclamedeals, iTunes en Spotify? En dan nog. Fink wel, SOHN niet. Flume wel, James Holden niet. Typhoon wel, I Am Legion niet. Persoonlijk vind ik de X-Ray mijn favoriete tent, maar daar stonden blijkbaar ook dit jaar weer niet eens camera’s. Huil.
Ongetwijfeld hebben er duizenden mensen in het publiek opnames staan schieten met hun smartphones, maar die komen natuurlijk niet dit weekend online, want zonde van de 3G-bandbreedte. Aan al die bootlegs heb je niets voor realtime-verslaggeving, er zijn er dit weekend hooguit een stuk of tien geupload. De vraag is echter of je bootlegs wél terugziet in de nabeschouwingen die later deze week verschijnen bij andere muziekmagazines. Ik denk dat het een onontgonnen stuk muziekjournalistiek is. Er zijn een paar bands die er wel eens mee geëxperimenteerd hebben voor hun clips, maar de meeste bootlegs scoren vermoedelijk slechts een handvol views op YouTube. Vaak terecht, want de kwaliteit doet de band zelden recht. Als ik andere concertgangers zie filmen met een smartphone, verdenk ik ze vrijwel altijd ervan dat ze hun tijd verdoen.
Afstand
Veel tweets over Lowlands worden verstuurd door 3voor12, en terecht, want zij hebben er een groot en wijs team rondlopen. De tweets van 3FM begrijp ik minder goed. De zender richt zich op comedy door hun eigen dj’s en op populaire celebrities en bands. Als band moet je daar slim op inspelen. The Pierce Brothers lieten zich gebruiken voor een melige campingreportage. The Kik heeft al twee platen uit, maar nam met plezier een cover van Chef’Special speciaal voor Giel Beelen op. Ziedaar: de aandacht vliegt binnen. Zo werkt het dus, vriendelijke hielenlikkerij, want stel je voor dat de luisteraar zich voor puur de muziek zou interesseren. Ik heb het op de BBC of Eins Live nooit zo gehoord, maar misschien ligt het aan mij. Dat Giel Beelen James Holden maar saai vond, was ook voorspelbaar. Gelukkig vond Domien Verschuuren dat juist een hoogtepunt.
Om het zout nog eens extra diep in de wond te wrijven, besloot 3FM op zondagochtend (!) twee kaarten voor de regenachtigste dag Lowlands in jaren weg te geven door ze op de gesloten dagkassa op de rand van het Lowlands-terrein te plakken. Ik heb gekreund achter mijn scherm. De zender was nog wel zo vriendelijk om te melden dat de kaarten binnen een uur waren opgehaald.
Festivalgangers tweetten dat er twee kleuren festivalbandjes zijn, rood en blauw. Iets dergelijks speelde eerder al, dus ik raadde wel dat elk bandje twee kleuren heeft aan binnen- en buitenkant. Lowlover gaf het antwoord donderdag al weg. Desondanks kwamen er nog het hele weekend vragen over van niet-Lowlanders. ‘Hoe zit dat dan!?’ Dat voor het geintje een heel ‘wisselstation’ was opgetuigd, had ik graag zelf willen meemaken.
Naast de stream van 101TV kon ik nog even naar een stream van Radio 4. Het Radiofilharmonisch Orkest werd daar namelijk gewoon live uitgezonden. Dat was erg mooi. De camera bleef na afloop van het concert nog ruim een kwartier te lang aanstaan, zodat ik kon meekijken in een lege Grolsch-tent met Oasis’ “Whatever” als zachte pauzemuziek, terwijl beveiligers volkomen ontspannen langswandelden en een technicus over de railing sprong. Dat was het eerste moment dat ik me daadwerkelijk op Lowlands waande via een stream. Ik was teleurgesteld toen het werd afgekapt.
Helemaal niet gestreamd werden de optredens in de theatertent Juliet of de Romeo-tent. Dat is te begrijpen, maar over deze optredens wordt gek genoeg ook zo goed als niets getweet. De afgelopen jaren bezocht ik regelmatig de Juliet, de Echo en de Mike, en was ik zelf zo goed als de enige die daar iets over te melden had op internet. Dit jaar bleek dat nogmaals. Jammer eigenlijk, want juist deze voorstellingen (en ook de vroegere openluchtbioscoop trouwens) maken Lowlands wel uniek als festival. Je kunt tussen al het staan en dansen ook gewoon zittend iets fantastisch meemaken. Op afstand lijkt het echter alsof deze tenten niet bestonden.
Zeker drie mensen op Twitter waren er boos over dat Lowlands (55.000 bezoekers) op alle nieuwssites aandacht krijgt, terwijl het tweedaagse hardcorefestival Decibel (60.000 bezoekers en anderhalve livestream) alleen werd genoemd vanwege arrestaties in drugshandel. Fan als ik ben, probeerde ik uit te leggen dat Lowlands dan ook meer te bieden heeft (theater, literatuur, film, klassiek) – maar dat gaat niet echt in 140 tekens, en al helemaal niet wanneer exact op dat moment Always Hardkoor te zien is op 101TV, met Mental Theo. Geinig anno 2014, maar niet als je zelf nog in de hardcorebubbel zit. Wat ik al helemaal beter niet kon doen is beweren dat hardstyle zich minder nieuwswaardig ontwikkelt dan andere muziekstromingen – ik sta nog steeds achter die uitspraak maar je krijgt er geen fijne sfeer mee. Toen Rapid_Razor_Bob himself daar zich ook nog mee begon te bemoeien kreeg ik zin om mezelf ergens te verstoppen. Alsof mij Decibel boeit!
Zondag had ik het eigenlijk helemaal gehad met het experiment, en hield ik het puur uit verslaving vol om te blijven refreshen op tweets met ‘LL14’, ‘Lowlands’ of ‘Rapid_Razor_Bob’ erin. Wéér een hele dag fantastische X-Ray- en India-bands gemist. Wat me op de been hield was uiteindelijk, onverwacht, Typhoon. Ik zou het gemist hebben op Lowlands zelf, want het was tegelijk met mijn held Skrillex. Je zou zeggen dat geen regen het enige voordeel is van streaming. Maar het viel mij juist op dat het veelgeroemde, vandaag definitief doorgebroken Typhoon helemaal niet zóveel andere partymuziek maakt dan The Cat Empire of Jungle By Night. Overtuigende rapper, mooie gasten en goeie teksten, zeker. Maar wat ook hielp, was de regen buiten. Regen verenigt. (En anders het hebben van een hekel aan Skrillex wel, blijkbaar.) Het geeft je de magie van het moeten oversteken van een guur festivalveld. Typhoon musiceert in een wat lager tempo dan eerdergenoemde feestorkesten, en dan helpt concentratie erg om het optreden van de grond te krijgen. Zelfs al leek de muziek minder dwingend dan pakweg The Cat Empire: het publiek was duidelijk véél meer geraakt. En dat zie ik als passieve, verwende kijker dan ook echt wel.
Vannacht zou ik Cashmere Cat en Rustie gecheckt hebben, en morgen hebben gebaald van het inpakken van de tent. Inmiddels heb ik er vrede mee. Ik denk dat je een festival op een zinnige manier kunt verslaan op Twitter zoals ik het nu gedaan heb. Mijn maatstaf daarvoor: het merendeel van de tweets die 3voor12 eruit pikte onder hun recensies had ik al eerder geretweet. Maar het bereiken van dit doel heeft me veel meer tijd, moeite en pijn gekost dan ik ooit op het terrein zelf gehad zou hebben. Zou iemand van de 2000 volgers er echt iets aan gehad hebben? Dit ga ik nooit meer opnieuw zo doen. Voortaan filtert u maar lekker zelf op #LL15. Of u bouwt er maar een bot voor.