Het kan niet anders dan dat de film Long Walk To Freedom over het leven van Nelson Mandela en U2’s bijdrage “Ordinary Love” grote hits worden. Los van wat je van U2 vindt, verwacht ik niet dat de andere nummers (sommige oud en afgesleten) veel respons zullen krijgen. Het was een mooie kans voor Zuid-Afrikaanse bands geweest om zich in de schijnwerpers te spelen. Helaas, het mocht niet zo zijn. Een van de kandidaten die van mij een bijdrage had mogen leveren was Civil Twilight. Dit drietal verliet een aantal jaren geleden hun thuishaven Kaapstad om deze uiteindelijk te verruilen voor Nashville – nee, het staat ver af van country. Ze schijnen het daar goed te doen, met name door diverse nummers die in televisieseries opduiken. Het bijzondere aan het geluid van Civil Twilight is dat het veel lijkt op U2 dat zich extra heeft verlekkerd aan elektronica (denk aan Zooropa), maar het af en toe ook dramatisch houdt als het Ierse Prayer Boat. Elf liedjes staan er op hun tweede album Holy Weather, dat in totaal op ruim veertig minuten klokt. Het is een dynamische band die catchy nummers weet te schrijven die zich in je hoofd nestelen. Misschien niet allemaal even origineel, maar U2 is ook geen band meer die zich vernieuwt.
mij=Wind-Up
4 reacties