Hoe kan dit nou? Had ik vorig jaar december iets heel anders gehoord? Ik recenseerde toen de gelijknamige EP van de Utrechtse singer-songwriter Lukas Batteau waarover ik zeer te spreken was. Ik keek dan ook uit naar zijn eerste volwaardige cd. Die is er nu maar ik ben na de eerste beluistering helemaal niet zo enthousiast. Ik geef me echter niet meteen gewonnen en na wat vaker luisteren en herbeluistering van de EP kan ik de vinger op de, voor mij, zere plek leggen. Batteau was op zijn EP een melodieuze singer-songwriter, op zijn debuutcdWasteland is hij de frontman van een band geworden. Althans, op het eerste deel van de plaat. Het begint nog mooi met het melodieuze “Enchanted” maar de vier liedjes die erna komen zijn strakke pop/rocksongs. De soulvolle stem van Batteau doet me daarin teveel denken aan die van Niels Geusebroek. Ook een goede zanger, maar net iets te mainstream naar mijn smaak. Het zal toch niet zo zijn dat Batteau voor het scoren van hits gaat in plaats van het maken van mooie liedjes? Het antwoord is gelukkig nee want Batteau heeft het beste voor het laatst bewaard. Na vijf nummers komt er een omslagpunt met het drieluik “The Still/The Storm/The Wake”. “Prelude (The Still)” is de inleiding, een sfeervol akoestisch stuk met akoestische gitaar, gevolgd door “The Storm”, melodieus, akoestisch, prachtig gezongen en begeleid door de strijkers van het Red Limo String Quartet (bekend van Janne Schra en Kyteman) die het drieluik schitterend afsluiten in “Reprise (The Wake)”. Dit was precies wat de cd nodig had want daarna volgen er nog drie hele mooie nummers die weer bevestigen waarom ik vorig jaar zo positief was over Lukas Batteau. Hij schrijft namelijk verdraaid goede liedjes en heeft een hele aangename en soulvolle stem. Ik vind hem als singer-songwriter beter tot zijn recht komen dan als rockzanger maar toegegeven, na wat vaker luisteren zijn die rockliedjes toch ook zo slecht nog niet en wordt mijn verwachting wel waargemaakt. Wasteland is een veelbelovend debuut.
mij=RNR
4 reacties