Ik ben nooit in Oost-Europa geweest, maar ga ervan uit dat de vrolijke zigeunerfilms van Emir Kusturica mij een redelijk betrouwbaar beeld hebben gegeven van hoe de traditionele muziek van die regio klinkt, en, belangrijker: hoe je erop hoort te dansen. Bij dat laatste lijkt het vooral te gaan om het manifesteren van een maximaal gebrek aan gevoel voor ritme en het zo onelegant mogelijk omzeilen van de overal rondrennende geiten en kippen. De muziek lijkt te bestaan uit vooral droevige violen, arbitrair rondschallende tuba’s en veel, heel veel, heel heel heel veel accordeons. In tegenstelling tot wat je nu waarschijnlijk bent gaan vermoeden is Darkness At Noon van A Hawk And A Hacksaw geen in een Rotterdamse kelder geproduceerde happy hardcore-plaat, maar een album vol precies dit soort Oost-Europese volksmuziek. Het schakelt vaak aimabel tactloos over tussen doorgedraaide en dromerige stukken muziek-het zou om die reden de soundtrack kunnen zijn van een avontuurlijke en romantische Bosnische theatershow. Met een titel als “Mijn dochter is verliefd op een Serviër” of “Leren leven met een naam die eindigt op ‘ov'”. Geheel tegen mijn normale denkbeelden over muziek in zijn de prijsnummers hier de langzame, bedachtzamere nummers: de hysterisch snelle liedjes bulderen eigenlijk de hele tijd maar een beetje door en zijn bovendien veel te snel om op te kunnen dansen. Tenzij je überhaupt geen ritmegevoel hebt: ga dan vooral je gang.
mij=Leaf / Konkurrent