Zo vlak voor het op vakantie gaan zijn de dagen voor mij nog net wat meer hectisch dan ze normaal gesproken al zijn. Deadline hier, deadline daar, deadline overal. Ik heb het voordeel niet zo snel in de stress te schieten nu ze me weer om de oren vliegen, maar neem wel af en toe even mijn tijd om te onthaasten. Dat doe ik dan bij voorkeur met wat meer ingetogen muziek. Daar leent A Weathers Everyday Balloons zich uitstekend voor. Sarah Winchester en Aaron Gerber, twee van de vier bandleden die zingen, hebben beiden zo’n zalige zachte fluister zangstem. Een beetje zoals Iron & Wine, Bon Iver en Ida. Maar doordat ze met zijn tweetjes zijn, duurt het even voordat die referenties opdoemen. Dat komt ook doordat hun stemmen klinken als de wind die door een bos vol vers groen blad suist en je tegemoet komt. Heel af en toe blazen hun kompanen uit de band iets harder, zoals bij de kick-off van “Ducks”. Maar ze worden dan weer snel tot de orde geroepen door de hypnotiserende zang van het stel aan het front. Qua sound roept A Weather herinneringen op aan Karate. Vooral in de songs waar het precieze gitaarspel prominent aanwezig is zoals in “Seven Blankets”. Als de piano het leidende instrument is, geldt dat bijna vanzelfsprekend niet. Wat ik wel merk is dat de kracht van de band zit in samenzang van de twee. Als een van de twee alleen zingt, zoals Sarah doet in “Midday Moon” dringen de liedjes bij mij minder door. Doen ze dat wel, dan leiden ze tot welhaast perfecte momenten van onthaasting.
mij=Team Love / Konkurrent