Het moment dat het Rotterdamse AC Berkheimer me definitief voor zich wint zit in de eerste minuten van “La Belle Indifférence”, het derde nummer van hun debuut-cd In A Series of Long Days. De manier waarop ze daar het gitaargeluid van Sonic Youth‘s prijsalbum Daydream Nation in een dromerig new wave-liedje verwerken, vind ik zeer fraai. Die Sonic Youth -referenties zijn er overigens wel meer in hun nummers, maar hier gebeurt het op zijn mooist. Maar doordat de zang van frontvrouwe Gwendolien Douglas minder bijtend is dan van die van Kim valt het verder niet zo op. De andere gitarist/zanger, Valentijn Webbers, komt veel dichter bij Thurston Moore, maar hij zingt alleen in de laatste drie liedjes. Bovendien is AC Berkheimer veel dromeriger dan Sonic Youth. Ze neigen eerder naar het zweverige van Mazzy Star en My Bloody Valentine, maar pikken onderweg het grotestadsgeluid van Editors en Interpol even op, waardoor ze het risico van verzanden in dromerigheid met een groot gemak vermijden. Dat resulteert op A Series of Long Days in een sterk album vol afwisseling waarmee de band zich stevig op de kaart zet.
Aan het beluisteren The Very Sexuals begon ik veel minder onbevangen. Enigszins sceptisch zelfs. Ik bedoel, alweer een nieuw project van Pien Feith – deze keer samen met en op initiatief van Joep van Son van The Sugarettes – op een bepaald moment moet de koek aan sterke liedjes toch op zijn? Dat sceptische kan ik al snel laten vallen, het blijkt gewoon wel te kunnen. Het tweetal, hierbij ondersteund door bevriende muzikanten, kiest ook een heel ander geluid dan ze met hun ‘vaste’ bands laten horen. The Very Sexuals mogen Post-Apocalyptic Love dan geheel opgenomen hebben door tracks uit te wisselen via de digitale snelweg, het gevoel dat er een virtuele band door mijn speakers tettert heb ik geen moment. Misschien komt het wel het geluid The Very Sexuals dat vaak uit vervlogen tijden lijkt te komen. Het jaren-zestig/zeventig-karakter is namelijk behoorlijk hoog in hun indieliedjes. Daardoor moet ik nog wel eens aan The Polyphonic Spree denken. Vooral “Bowie Eyes” heeft dit sterk. “Anti Valentine” heeft dan weer wat “Time is On My Side“-erigs over zich. Daar staat dan het donkere “Can You Promise Me The Sky Won’t Fall On Us” tegenover. Eigenlijk is het wel jammer dat The Very Sexuals aangeven hebben dat het bij een eenmalig iets blijft en er geen optredens zullen volgen. Maar goed, NEONBELLE, zou ook een eenmalig iets zijn en dat is ondertussen ook een echte band. Ik heb dan ook goede hoop.
mij=Subroutine / Konkurrent & Subroutine / Konkurrent
Lekker plaatje zeg van die sexuals. Toertje!
Ik snap niet wat er zo goed is aan the very sexuals. Wat mij betreft een leuk bandje maar geen sterke nummers.
@marion: ik vind dat raar, dat je iets wel een leuk bandje vindt, maar hun nummers niet sterk. Of bedoel je leuk om te zien?
Snap ik ook niet. Ik vind The Very Sexuals een leuk bandje met leuke liedjes. Verrassend leuk eigenlijk.
Oh sorry, ik wist niet dat je op deze site alleen positieve kritiek mag posten.
The Very Sexuals: WERELD BAND, SUPER MOOIE NUMMERS, PERFECTE INSTRUMENT BEHEERSING, GEEN SECONDE SAAI, HIT NA HIT, SCHITTEREND GEPRODUCEERD, PLATEN MAATSCHAPPIJEN WAAR ZIJN JULLIE?
Nee hoor marion, ik zei alleen dat ik het een en ander moeilijk met elkaar kan rijmen. Als jij iets bloedeloos of slecht vindt, dan mag dat vanzelfsprekend. En als jij dat hier wilt poneren, dan mag dat natuurlijk ook. Daar zijn die commentmogelijkheden voor.
Je weet de volgorde he Marion? Eerst lezen, dan nadenken en DAN pas iets op gaan schrijven. Anders komt er namelijk alleen maar dommigheid uit je toetsenbord.
Je weet de volgorde he Marion? Eerst lezen, dan nadenken en DAN pas iets op gaan schrijven. Anders komt er namelijk alleen maar dommigheid uit je toetsenbord.
Zeg, spookrijdert, kan het wat vriendelijker? Dat wil Stonehead graag.
Zeg, spookrijdert, kan het wat vriendelijker? Dat wil Stonehead graag.
vind het juist een ijzersterke comment van marion, al kan ik er inhoudelijk niet over oordelen omdat ik het album nog niet heb gehoord. Spookrijder moet niet zo snel op z’n pik getrapt zijn.
vind het juist een ijzersterke comment van marion, al kan ik er inhoudelijk niet over oordelen omdat ik het album nog niet heb gehoord. Spookrijder moet niet zo snel op z’n pik getrapt zijn.
@theo: welke van de twee. de eerste vind ik gewoon raar en de tweede is volkomen onterecht 🙂
@theo: welke van de twee. de eerste vind ik gewoon raar en de tweede is volkomen onterecht 🙂
Well, ik kan niet zo goed tegen mensen die stompzinnige reacties, gebaseerd op verkeerde aannames, achterlaten. Er wordt namelijk nergens gezegd dat hier alleen positieve kritiek geuit mag worden; echter, mevrouw staat meteen op haar achterste benen en impliceert wel degelijk dat dit het geval is. Dat kun je dus gewoon niet lezen, of je bent gewoon dom want vooringenomen.
Well, ik kan niet zo goed tegen mensen die stompzinnige reacties, gebaseerd op verkeerde aannames, achterlaten. Er wordt namelijk nergens gezegd dat hier alleen positieve kritiek geuit mag worden; echter, mevrouw staat meteen op haar achterste benen en impliceert wel degelijk dat dit het geval is. Dat kun je dus gewoon niet lezen, of je bent gewoon dom want vooringenomen.
Marion heeft pit, spookrijder, in ieder geval op papier. Dat is ook wat waard. Al die meninkjes en opvattinkjes doen niet zo ter zake.
Marion heeft pit, spookrijder, in ieder geval op papier. Dat is ook wat waard. Al die meninkjes en opvattinkjes doen niet zo ter zake.
@frans: kom, daarvoor hangen we hier nou juist rond. zij geeft haar mening, ik geef mijn mening en niet anders. dat we het daarna na ping-pongen nog niet eens zijn zal me verder aan mijn reet roesten. Bovendien zijn de very sexuals wel heul leuk. zo!
@frans: kom, daarvoor hangen we hier nou juist rond. zij geeft haar mening, ik geef mijn mening en niet anders. dat we het daarna na ping-pongen nog niet eens zijn zal me verder aan mijn reet roesten. Bovendien zijn de very sexuals wel heul leuk. zo!