Het is niet onwaarschijnlijk dat Adult. de minst klantvriendelijke bandnaam in de geschiedenis van de geluidsgolf heeft. Ten eerste is er de verplichte punt achteraan, die Microsoft Word steeds doet denken dat je een zin hebt afgesloten en daarom voortdurend van de eerstvolgende letter een hoofdletter maakt. Kijk maar: Adult. Houdt van flensjes. Ten tweede is er het bijzonder moeilijke informatie vinden over de band, daar googelen op Adult. vooral veel, heel veel tieten oplevert. Wat je, toegegeven, ook als iets klantvriendelijks zou kunnen zien. Maar klantonvriendelijkheid lijkt me passender, omdat de muziek die Adult. maakt ook heel klantonvriendelijk klinkt. Ze zijn de C1000-caissière van de electropop. Dit nieuwe album staat geheel volgens Adult.-recept weer vol met industriële geluiden die zielloze, legermarseske vierkwartsmaten vormen. Ook een hartelijk welkom terug voor de akelige synthesizers die erop uit lijken te zijn jou persoonlijk een zenuwaandoening te geven. En zangeres… eh. Vocaal artieste Nicola Kuperus snauwt wederom alles dat er mis is met jouw leven een microfoon in die na de opname flinke speekselschade en aanzienlijke nagelafdrukken in zijn flanken moet hebben gehad. Ken je dat, dat je bij je ouders thuis met een flinke mok thee in je rechter- en een bokkenpootje in je linkerhand onderuitgezakt op de bank ligt Life & Cooking te kijken? Dit album luisteren levert bij benadering precies het tegenovergestelde beeld op. Maar wel evengoed met een tv-kok erbij. Respect.
mij=Thrill Jockey / Bang!