Bij de vorige cd van Airless die ik besprak had ik nogal wat moeite om mijn aandacht erbij te houden. Muzikaal klopte het allemaal wel, maar compositorisch was het gru-we-lijk doorsnee. In de AOR – want dat is het genre dat deze Spanjaarden beoefenen – is dat sowieso meestal al het euvel, maar Airless was zelfs voor AOR eng voorspelbaar. Bijna vier jaar later mogen ze het nog een keer proberen. Dat de band niet ineens een wonder van originaliteit geworden is mag duidelijk zijn, maar Fight blijft aanzienlijk beter hangen dan zijn voorganger. De variatie is ook wat groter, zodat er ineens een heerlijke rocker als “Twist Of The Wrist” te beluisteren is. Dat is een van de songs waarop gitarist Robert Rodrigo zich onderscheidt. Hij heeft overigens ook de productie voor zijn rekening genomen en ook op dat gebied is er duidelijk vooruitgang geboekt. Rodrigo’s gitaar is uiteraard lekker ver naar voren gemixt, maar hij heeft er zorg voor gedragen dat de andere instrumenten niet in de mix worden weggedrukt. Zanger Iñaki Lazakano is een prima zanger, maar hij weet zich niet te onderscheiden. Melodieuze-rockzangers van dit kaliber liggen per dozijn op het schap bij de MuzikantenGigant. Begrijp me niet verkeerd, zijn zang blijft een album lang plezierig, maar het blijft een samenraapsel van bekende trucjes. Zoals gezegd is Airless nog steeds niet overdreven origineel, maar met dit album positioneren ze zich in de top van de middenmoot, en dat is meer dan ik bij het vorige album voor mogelijk hield.
mij=Lion Music / Bertus