Het is een gewaagde marketingtruc, gelijk na een optreden op Lowlands je debuutplaat (Birds at Home) uitbrengen. Stel nou dat het allemaal kloten was geweest wat Alamo Race Track daar ten tonele bracht in de polder, dan hadden ze mooi met de gebakken peren gezeten bij Excelsior en stapels onverkochte cds. Gelukkig voor hen viel het mee. Een (nog half slaapdronken) ooggetuige fluisterde mij in nadat ik hem vertelde dat ik wel gecharmeerd was van hun debuut-CD: “Ja: goeie band. Charmante, ietwat verlegen zanger, goeie liedjes: een typische Excelsior-band, maar met iets meer pit dan bijvoorbeeld Johan of Daryll-Ann. Zanger had mooie filosofische uitspraak: “Komen wij uiteindelijk niet allemaal uit Groningen”.” Duidelijk aan zieltjeswinnerij gedaan daar op Lowlands, en dat verbaast me niets. Met een zanger die gezegend is met een intonatie die af en toe verdomd veel weg heeft van Richard Jansen (kent u deze nognognog), maar in sommige tracks ook doet denken aan wijlen Jeff Buckley (maar dat woord valt te veel) en qua sfeer past bij het Amerikaanse West Coast (folk-)rock gebeuren. Plattelands stads of stads plattelands, het kan allebei, als je het maar óók mooi noemt. Geslaagde marketingtruc, dunkt me.
File: Alamo Race Track – Birds at Home
File Under: Plattelands stads of stads plattelands