Alanis,
Sorry dat je een tijdje niets van me gehoord hebt. Het is nogal hectisch thuis. Kom je nog wel achter als je ooit zelf kinderen krijgt. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Tjezus meid wat zit je haar leuk! Stuk beter dan dat enorme lange hippie haar. Frisser ook. Ik schrijf je, want ik verbaasde me er net over dat Under Rug Swept nog maar een dikke twee jaar oud is. Voor mijn gevoel zat ik al veel langer te wachten op So-Called Chaos. Goede plaat overigens! En dan te bedenken dat ik je door die alt.rockclassic “You Oughta Know” – wat ik nog steeds een zeurnummer vind – in het begin negeerde. Doe mij maar nummers als “So Called Chaos” of “Knees of My Bees”. Het nummer dat me het meest intrigeert is overigens “Doth I Protest To Much”. Denk je dat echt dat je teveel protesteert? In deze tijden van normvervaging vind ik het juist wel fijn dat mensen als jij opkomen voor het milieu, zwakkeren of ageren tegen machthebbers. Moet je zeker niet mee stoppen! D’r zijn al teveel van die leeghoofdige ik-laat-me-leven zangeresjes. Heb je bijvoorbeeld Newly Weds wel eens gezien met die muts van een Jessica Simpson? Die is echt erg zeg! Zou je dat wat lijken overigens zo’n show die een inkijkje in huize Morissette biedt? Of doe je dat liever via je muziek? Denk het wel hè? Al heb ik het idee dat je wat meer vrede hebt met jezelf en afgerekend hebt met iedereen uit je verleden. Hopelijk lijdt een volgende plaat hier niet onder.
Groet,
Storm
PS: Schrijf je snel terug?
mij=Maverick / Warner