Is het kwade wel echt slecht? Zou het niet zo kunnen zijn, dat de werkelijk verdorven zielen het juist op de gemeende duistere machten gemunt hebben? Gewoon, om ze in het verdomhoekje te plaatsen, zodat ze hun eigen snode plannen kunnen uitvoeren. Om te leven als onsterfelijken en als goden aanbeden te worden. En de hele goegemeente slikt dat maar, terwijl de echte helden altijd de schijn tegen lijken te hebben. Ik denk daar weleens over na. Goed en kwaad, het kwade goed en het goede kwaad. De scheidslijn is niet zo helder als dat je zou willen dat die was. Er zijn wat je noemt twijfelgevallen. Uit het grijze gebied, het schemerrijk of hoe je het noemen wilt. Neem het Finse Alghazanth bijvoorbeeld. Ze zeggen zelf dat ze het occulte satanisme door hun aderen hebben stromen. Slecht, evil, fout, met een grote boog omheen, dat hebben ze u en mij verteld. En dan denk ik, dat is jammer. Want Wreath of Thevetat is juist hemels mooi. Oké, het is black metal met de nodige ijzingwekkende screams en het tempo is bij vlagen aan de hoge kant, daar moet je van houden. Er is echter zoveel meer. De magische melodieën, de slepende, atmosferische passages en de majestueuze intermezzo’s, het is allemaal van een goddelijke schoonheid. En dan weet ik het niet zo goed meer. Dan denk ik, zo sereen, zo eerlijk, dat kan toch niet zo slecht zijn? Dat is gewoon klasse.
mij=Woodcut