Er bestaan minstens drie soorten experimentele muziek, hypothetiseer ik. In het gebruikte geluid (noise), in songstructuur (ambient) en in sfeer. Een, toegegeven, wel wat lastig te definiëren derde groep, om nog te zwijgen over het vluchtige woordje ‘sfeer’. Toch kan Italiaanse Almagest! hier als voorbeeld dienen. Het geluid van de band is eigenlijk heel toegankelijk. Er klinken rockende gitaren, verstaanbare vocalen, en gemoedelijke beats. Op het vlak de songstructuren gebeurt er ook weinig vreemds, langzaam bouwen de tracks blokje voor blokje op. Met iedere nieuwe laag, verschijnt een nieuw instrument. Desalniettemin blijft dit een vreemde band, zoals de Legendary Pink Dots van Edward Ka-spel dat ook zo goed kunnen zijn. De luisteraar beleeft de spannende vibe van een hoorspel, of een dwaaltocht door een game-wereld. Op elk hoek een ander vergezicht. Niet per se mooi of leuk, maar het het houdt me wel nieuwsgierig. De pompeuze kermis-zanger Ernesto Tomasini verkoopt “Snake Oil”, en leidt ons dan naar een spannende giallo-film. ‘Big boobs for the ladies, long lives to their babies.’ Na vier relatief korte exercities, besluit de groep met een twintig minuten durende trip. “Durch den Irrgarten Hindurch” vormt het slechtste én het beste nummer van Fun House Mirrors. Een docu over de natuurkundige Herman von Helmholtz en een geflipte opera ineen, uitersten worden uiteindelijk ten grave gedragen door wat Johann Johansson-achtige blazers. Daar raakt de band aan alle drie de categorieën. Een grootse synthese.
Backwards Records
File: Almagest! – Fun House Mirrors
File Under: Mafketel(s) vol toverdrank
File Audio: [Bandcamp]