Soms kan het allemaal zo heerlijk eenvoudig zijn. Of in ieder geval op zijn minst eenvoudig lijken. Drie man. Drums. Bas. Gitaar. Een ruige strot. Een wagonlading effectpedalen. Versterkers op elf en gaan! Dus ga ik het deze keer niet moeilijker maken dan het is. Natuurlijk spreken we hier weer over die eeuwenoude, steeds weer opnieuw uitgevonden wielen. Amplifier laat op deze debuutplaat horen dat je met een stevig ronkende motor met diezelfde wielen een heel eind kan komen. U loopt warm voor namen als Monster Magnet, Soundgarden, Led Zeppelin en – laten we er een recent naampje bij gooien voor de goede balans – Oceansize? Dan heeft u waarschijnlijk al genoeg aan het citeren van voor zichzelf sprekende titels als “Motorhead”, “Airborne”,”Panzer” en “U.F.O.”. Hoef ik er alleen nog maar aan toe te voegen dat het Britse trio over genoeg eigen smoelwerk beschikt om niet als slap aftreksel te worden afgeserveerd. Gevolgd door de opmerking dat het inderdaad hoog tijd werd dat deze plaat eens in Nederland uitgebracht werd. Het ding wist mij via importkanalen al een jaartje geleden te bereiken en mocht sindsdien regelmatig vol vanuit de speakers door de kamer (en die van de buren) heen denderen. Een potje (stoner) rock dat zo vet is als je haar na een lang weekendje Werchter zonder douches, dat zal mij niet snel vervelen.
mij=Steamhammer / SPV / Rough Trade
En terwijl ik dit zit te lezen, komt er ‘n grote glimlach op mijn gezicht. Ik denk, dat ik hier best weleens goed aan gewend zou kunnen raken: de muziek klinkt nl óók lang niet slecht!
Lang niet slecht? Welk een eufemisme!