Andrew Dorff – Hungover and Up

Hoe kan dat nou? Er zou een nieuwe plaat van Andrew Dorff verschijnen bij Lost Highway. De opvolger van het toch best briljante Hinf of Mess zou de titel Hungover and Up meekrijgen en Michael Stipe was in een interview lyrisch over deze nieuwe plaat. Op de site van Lost Highway stond lange tijd de naam van Dorff prominent onder Artists & Music, maar vervolgens bleef het stil, heel erg stil. Toch zijn er wel ooit promo’s, maar dan wel als titelloze plaat en niet als Hungover and Up, waren verstuurd als ik eil.com mag geloven en volgens mijn info zou de plaat op 25 juni vorig jaar (2002) verschijnen, maar hoe je ook zoekt bij shops als in nederland als plato of nlstore of in het buitenland amazon niets nada nakkes. Ook de shop van Lost Highways zelf toont nergens deze plaat en op de startpagina van hun site is de naam van Dorff nergens meer terug te vinden. Ook zijn eigen site werkt niet meer Ik vraag me af wat hier gebeurd is. Heeft LH het te druk met hun ‘superster’ Ryan Adams? Of de nieuwe plaat van Willie Nelson? Geen flauw benul eigenlijk. Misschien was Dorff te lastig en verwend. Zou me niets verbazen, alhoewel Ryan Adams nou ook niet de gemakkelijkste is als ik de verhalen moet geloven. Dorff is tenslotte zoon van Steve Dorff een filmmuziekcomponist en de broer van acteur Stephen Dorff die zich graag laat omringen door de heren van U2 en R.E.M. Tijdens zijn bezoek aan Nederland in 1998 na het verschijnen van Hint of Mess werd hij behoorlijk gehyped door Sony. En deze platenmaatschappij beschermde heb ik toen behoorlijk de hele dag. Dat was ook niet zo gek want wat ik me nog herinner van het concert in Tivoli was dat het een wel erg wereldvreemde twintiger was toendertijd. Ik heb dus wel een promotje van deze blijkbaar niet uitgebrachte plaat weten te bemachtigen en ik vraag me nu dus echt af waarom deze niet uitgebracht is. Ik ben er niet zo lyrisch over als Michael Stipe, maar deze plaat doet echt niet onder voor andere platen die Lost Highways uitbracht vorig jaar, zo briljant was, bijvoorbeeld, die Demolition van Ryan Adams niet tenslotte. Tracks als This Dream Keeps Coming, 3:54 AM en Ice Cream Headache, maar ook de rest van de plaat, verdienen het namelijk best om gehoord te worden. Het album in zijn geheel is toch wel net wat minder goed dan zijn eerste plaat, maar welke muzikant overtreft zichzelf nu op zijn tweede plaat? Dat doen er slechts weinig. Dus als iemand weet waarom deze plaat niet in 2002 uitkwam? Ik hoor het graag… want ik wil wat ik nu heb graag inruilen voor een echte CD.

File: Andrew Dorff – Hungover and Lost
File Under: Opgeloste singer/songwriter