Meteen vanaf de eerste tonen van openingsnummer “Waitin’ On The Sky” hoor ik het: hier is producer T-Bone Burnett aan het werk geweest. Zijn productionele warme deken ligt over alle nummers op dit veertiende album van Steve Earle wat er voor zorgt dat alles prachtig en volmaakt klinkt. Even denk …
Neal Morse’s reis via Spock’s Beard naar een bestaan als solo-artiest werd al voor een flink deel beschreven op zijn Testimony-album. Zojuist heeft hij er ook een boek over geschreven onder dezelfde titel, en dit album is het vervolg van het verhaal. Wederom in een enkele versie en een Special …
Ik weet niet 100% zeker of er een verband is tussen het succes van Porcupine Tree en de gerichte expansiedrift van het Kscope-label, maar volgens mij moet die er zijn. Op dit label dat zichzelf bestempelt als een dat ‘post progressive sounds’ uitbrengt heeft Steven Wilson ondertussen een boel van …
De tijd dat albums van de Beastie Boys de wereld even deden stilstaan is allang vervlogen maar je kunt moeilijk zeggen dat ze geen invloed hebben gehad op het poplandschap van de laatste dertig jaar. Revolutionair is misschien te vergezocht maar je kunt je geen jaren ’80 feestje voorstellen zonder …
Aan de ene kant ging New York Dolls de geschiedenis in als de band waarmee Malcolm McLaren mislukte voordat hij bij de Sex Pistols zijn ideeën spuide en daarmee geld en roem wist te oogsten. Aan de andere kant waren de Dolls, met hun bestaan van 1971 tot 1976, toch …
Kent u die ‘toch-maar-even-proberen’ plaatjes? Die na beluisteren tegen alle vooringenomen verwachtingen verdraaid leuk blijken te zijn? Dit was er zo eentje voor mij. De titel vond ik nogal belabberd, maar op de hoes sprak het lettertype van de bandnaam mij wel aan: lekker jaren ’70. En ergens klopt het …
Yann Tambour is (vooral) in Frankrijk gekend voor zijn andere groep Encre, die hij vijf jaar geleden in de ijskast stopte. In 2007 ging hij verder als Thee, Stranded Horse, inmiddels is dat ingekort tot Stranded Horse. Omdat hij het allemaal wat simpeler en recht door zee wenste, zo laat …
TV On The Radio is een bijzondere band voor me, in meerdere opzichten. Zo was hun debuutalbum mijn eerste recensie op File Under, ruim negenhonderd stukjes geleden, en bovendien mijn nummer 1 in mijn jaarlijstje van dat jaar. Opvolger Return To Cookie Mountain wordt tot op de dag van vandaag …
Ik geloof niet dat Bas Bron met zijn band Bastian ooit op North Sea Jazz gestaan heeft. Maar mochten ze daar nog een vervanger nodig hebben als Prince onverhoopt uitvalt, nou, dan mogen ze hem van mij direct bellen. Want hatsekidee, wat een verrukkelijke funkplaat heeft die man gebakken! De …
De vibrafoon en xylofoon zijn instrumenten die je helaas maar zelden hoort in pop- of rockmuziek. Dat is best jammer, want het geluid van die twee is wat mij betreft prachtig. Ik maakte een klein vreugdesprongetje toen ik las dat alle drie de bandleden van The Pattern Theory naast gitaar, …
Van diverse kanten werd ik, terwijl ik me eigenlijk niet bewust ben waarom, geattendeerd op de optredens van The Jayhawks in augustus in ons land. Ik had echter al gezien dat ze weer bij elkaar waren. Ik richt me liever op de nieuwe interessante bands aan het front, hoe goed …
Black ‘n’ Blue was een van de bands die in de hausse aan hairmetalbands van de jaren tachtig ook een graantje meepikte, maar hun voornaamste claim to fame is dat hun gitarist, Tommy Thayer, tegenwoordig gitarist is in Kiss. Over Hell Yeah!, het nieuwe Black ‘n’ Blue-album, hebben ze maar …
