Hoewel Ted Nugent nog steeds studio-albums uitbrengt, komt hij voornamelijk nog in het nieuws met reactionaire teksten waar zelfs de gekkies van de Tea Party nog hun bedenkingen bij zouden hebben. Terwijl de Motorcity Madman wat mij betreft toch een van de beste live-albums van de jaren zeventig op zijn …
Fijne artiesten missen, het kan nog. Zelfs wanneer je zoals ik 24/7 met muziek bezig bent. En toch is Give It Back het vierde album van de Amerikaan Hamilton Loomis. Ik vermoed dat mijn omissie te maken heeft met ‘s mans muziek, want die heeft een aantal nogal Amerikaanse elementen. …
Opener “Who’s Gonna Be Sorry” heeft door enerzijds het ritme en de ingetogen instrumentatie en anderzijds de uitbundige blazers iets van een combinatie van Steely Dan en Allen Toussaint. Een lekker nummer, dat je meteen in de stemming brengt voor meer van zulke vrolijkheid. Opmerkelijk genoeg is de rest van …
Toen ik ooit een vriend van me wist over te halen om mee te gaan naar een concert van Ween, vroeg ik ‘m na een half uurtje wat ‘ie ervan vond. ‘Ehmmm…interessant.’ Dat is ongeveer wat mijn eerste reactie was bij Ignatz‘ Can I Go Home Now? Dat geluid! Lo-fi? …
En toen stonden ze plots weer met zijn vieren op het podium, de Frantic Four: Francis Rossi, Rick Parfitt, Alan Lancaster en John Coghlan. Voor de documentaire Hello Quo! kwamen ze zo’n dertig jaar na de laatste optreden en de rechtzaak tussen enerzijds Lancaster en anderzijds Rossi/Parfitt weer bij elkaar. …
Ze zeggen wel eens dat de charme van het zoeken naar goede muziek ervanaf is sinds het internet. Niet langer zoeken naar artikelen in obscure tijdschriften, niet langer platenzaken afstruinen in de hoop op een verdwaald exemplaar van net die ene plaat… Tegelijkertijd durf ik de stelling wel aan dat …
We vergeten hier in Europa nog wel eens dat Def Leppard aan de andere kant van de Atlantische Oceaan Heel Groot is. Van de circa twintig miljoen verkochte exemplaren van Hysteria is ruim meer dan de helft in de Verenigde Staten verkocht. Het was dan ook in in de hoofdstad …
Op het Roots In The Park-festival liet Gov’t Mule al een nieuwe track horen, de ballad “Captured”, en met enige vertraging is er nu ook het volledige album, Shout! geheten. Nu is een album voor Gov’t Mule vooral een alibi om weer een paar jaar te kunnen toeren en dat …
Met het album Few Against Many wist Firewind mij voor de eerste keer te overtuigen. Niet alleen klonk het album als een klok, voor mijn gevoel was de band voor het eerst compositorisch en muzikaal in evenwicht. Dat – en het tienjarig jubileum – vormden dan ook het perfecte moment …
Nergens kunnen ze heden ten dage nog zó overtuigend in de jaren zeventig blijven hangen als in Zweden. En toch weet Vidunder daarin op het debuut de overtreffende trap te vinden. Het begint al bij de hoes: seventieskapsels, uitgevoerd in een combinatie van zwart en bruin die alleen in de …
En alweer is er een band aan de vergetelheid ontrukt door het Firefest Festival: Coney Hatch. In de jaren tachtig brachten ze drie redelijk succesvolle albums uit. Zanger/gitarist Carl Dixon vertrok – en werd nog heel even opgevolgd door ene Kevin LaBrie, die we tegenwoordig iets beter kennen als James …
Afgaande op opener “False Awakening” is er niet zo heel veel veranderd bij Dream Theater nu Mike Mangini vanaf het begin bij deze plaat betrokken is. Het is een bijna drie minuten durend bombastisch intro waarin de instrumenten over elkaar heen buitelen als in de beste dagen. Ook “The Enemy …
Volgens mij is het een primeur: een progmetalband die meedoet aan een televisiequiz. Het gaat gebeuren, op maandag 14 oktober, als de Britten van The Safety Fire meedoen aan de BBC-quiz Eggheads. Zou de argeloze BBC-kijker überhaupt weten van het bestaan van een genre als progmetal? Hoe dan ook is …
Ik weet niet wat uw eerste gedachte was bij deze hoes, maar de mijne was – met dank aan de Engelse comedian Lenny Henry – ‘Third Division footballer’s haircut’! In elk geval is hij niet de archetypische bluesknakker-op-leeftijd die ik gewend ben van het label Mascot. Jonny Lang is pas …
Zet vier heren bij elkaar die van veel noten per vierkante centimeter houden en wat krijg je? Nou ja, in elk geval geen rustig plaatje. Mike Portnoy (Winery Dogs, Dream Theater), Billy Sheehan (Winery Dogs, Mr. Big), Tony MacAlpine (Planet X) en Derek Sherinian (Planet X, Dream Theater, Black Country …
Chickenfoot is even stilgelegd en dientengevolge had Sammy Hagar wat tijd over. Dus werden er wat songs bij elkaar geraapt en vrienden en kennissen gebeld om een soloplaat op te nemen. Met Chickenfoot-collega’s Michael Anthony, Joe Satriani en Chad Smith, maar ook met Kid Rock, Taj Mahal, Neal Schon (Journey) …
Het vorige album van Earthling Society, Stations Of The Ghost, ervoer ik vooral als enorm vermoeiend. Op zich prima songs verzopen in een veel te zwaar aangezet geluid. Naar eigen zeggen hebben ze voor ZodiaK voor het eerst in een ‘echte’ studio gezeten en wellicht was dat wat ze nodig …
Harem Scarem ging uit elkaar in 2008, niet met de gebruikelijke musical differences en slaande deuren, maar gewoon omdat de bandleden met andere dingen bezig waren. Hess en Smith brachten bijvoorbeeld een album uit met First Signal. Toen ze werden aangekondigd voor Firefest 2013 en een navolgende Europese tour was …
Nerds en prog gaan goed samen. Maschine doet daar vrolijk aan mee met de titel Rubidium. Rubidium is een scheikundig element, afkorting Rb en atoomnummer 37. Je zou denken dat Maschine dan ook wel de Duitse vertaling van ‘Machine’ zou zijn, maar het is vooral een woordspelletje. De oprichters zijn …
Merkwaardig. Is het een misprint van de cd of heeft er iemand destijds per ongeluk op het verkeerde knopje geleund? In elk geval is het op Spotify ook te horen. Halverwege “Spotlight Kid” komt er ineens een fragment doorheen van een heel ander nummer en dat loopt tot bijna het …
Wat moet het frustrerend zijn om mensen waarmee je hebt gespeeld en andere tijdgenoten te zien doorbreken, zelf vergeefs op een doorbraak te wachten, maar wel steeds genoemd te worden als een van de grote namen uit het verleden. Dat is precies wat zanger/multi-instrumentalist en producer Jeff Cannata gebeurde. Eerst …
Hoe meer ik in de loop der jaren hoorde van James LaBrie, hoe meer ik het idee kreeg dat hij alleen met het Dream Theater-materiaal overweg kon, vooral omdat de covers uit het Portnoy-tijdperk vocaal niet al te best zijn. Wat ik even gemist had, is dat Labrie van 1995 …
Twee jaar na zijn vorige album, Happiness Is The Road, is er alweer een solo-album van Fergie Frederiksen (ex-Toto, ex-Le Roux). Dat is vlot voor zijn doen, zeker als je bedenkt dat hij zich voor dat album bijna weer uit de muziekwereld had teruggetrokken. Helemaal onlogisch is het echter niet: …
Om aan mijn recensie van Civil War te beginnen, moest ik me eerst even inluisteren in Sabaton. Vier van de heren in Civil War zaten namelijk tot 2012 in Sabaton. Zanger, tekstschrijver en componist Joakim Brodén is in Sabaton achtergebleven, maar ongetwijfeld neemt een band met vier oud-bandleden iets over. …
Haken is bij mij een net-niet-band. Nee, geen net-niet-goed-genoeg-band, zeker niet. Nee, Haken heeft twee keer net niet mijn jaarlijstje gehaald, waarbij ik in beide gevallen achteraf ernstig aan het twijfelen ben geraakt of dat wel terecht was. Net niet dus. Bovendien had ik ooit een kaartje voor ProgPower, waar …
