Ik snap niet zo goed dat Old 97’s aan deze kant van de plas niet net zo groot is als in thuisland Amerika. Ik had verwacht dat hun venijnige opgepompte twang hier wel voet aan wal zou kunnen krijgen. Misschien dat het ze met The Grand Theatre (Volume One) wel …
Er zijn liedjes waar ik spontaan uitslag van krijg, en heel vaak zijn dit ballads. U weet wel, van die nummers waar het publiek spontaan aanstekers de lucht insteekt, of in de moderne versie: mobieltjes. Er zijn liedjes die ik wel kan hebben, maar vaak knap ik dan spontaan af …
Laat ik eens met de minpunten beginnen. Dit is de debuutplaat van de Australische dj’s Chris Stracey en Jack Glass, vol met typische blije electropop waarmee je ook in de H&M doodgegooid wordt, en anders wel op MTV Brand New, op de hippere feestjes of achterin Vice Magazine als Marten …
De 3FM Serious Request-ellende is gelukkig weer voorbij. Ik weet het, er wordt veel geld opgehaald voor doelen die het waard zijn gesteund te worden. Maar het gedoe eromheen is precies de lege huls die 3FM voor mij is. Oeverloos babbelende grootverdieners achter de microfoon, een stroom van BN´ers, voor …
Begin december zag ik een trailer van de film die Greg Olliver en Wes Orshoski maakten over Motörhead frontman Lemmy. De trailer gaf een kijkje in het huis van Lemmy. Waar iemand als Ozzy protserig en potsierlijk leeft in een villa, woont Lemmy – zoals het hoort zou je bijna …
Snapt iemand de tekst van “Difficulty”? Het liedje is een beetje symbolisch voor KT Tunstall. Qua titel, qua opbouw van haar liedjes, en dus ook qua haar derde album. Katie komt altijd wat moeilijk op gang. Ze moet het van d’r singles hebben, zoals destijds “Suddenly I See” in Nederland. …
Sinds File Under-collega Rene in zijn stukje over de cd van Beans & Fatback het durfde om de muziek van Karen Carpenter op één lijn met gezapige country te zetten, ben ik gewaarschuwd. Iets dergelijks zul je mij niet horen zeggen, ik pas wel op. Als je This Broken Key …
Als band heftig koketteren met de jaren zestig en zeventig is een riskante bedoening. Het maatschappelijke draagvlak voor de idealen die aan de basis van de muziek van toen lagen, is sowieso afgebrokkeld en je moet als band buitengewoon je best doen om niet als een veredelde coverband gezien te …
Storm The Tallest Man On Earth – Sometimes The Blues Is Just A Passing Bird / Sufjan Stevens – All Delighted People Ewie The Psychedelic Aliens – Psycho African Beat Ludo Captain Beefheart – Unconditionally Guaranteed Gr.R. Lynne Hanson – Once the sun goes down Ramon James Blake – James …
1. Pain of Salvation – Road Salt One 2. Star One – Victims of the Modern Age 3. Black Country Communion – Black Country Communion 4. Sole Remedy – Apoptosis 5. Mortemia – Misere Mortem 6. Dimmu Borgir – Abrahadabra 7. Slash – Slash 8. The Shadow Theory – Behind …
1 Akira Senju – Fullmetal Alchemist: Brotherhood OST 1, 2 en 3 2 Jónsi – Go Live 3 Pendulum – Immersion 4 Get Well Soon – Vexations 5 The Tunes – Pududu! 6 Jamaica – No Problem 7 Noisia – Split the Atom 8 Bag Raiders – Bag Raiders 9 …
Het album is nog niet begonnen, of Grave Digger barst los met doedelzakgeluiden, marsroffels en bombastische strijkers uit een doosje. Jawel, The Clans Will Rise Again is min of meer een vervolg op het Schotse thema van Tunes Of War uit 1996. Dat blijft beperkt tot wat doedelzakken en de …
Mijn ouders waren er vroeger nooit echt dol op als ik als jochie wilde kijken naar Miami Vice. De boze buitenwereld die daar werd gepresenteerd, dat vonden ze maar niets. Als ik dat vergelijk met wat kinderen tegenwoordig voorgeschoteld krijgen op TV, dan was Miami Vice nu Sesamstraat. Het koelste …
Ik opende 2010, nadat ik op Eurosonic door het puike Gösta Berlings Saga was overvallen met de vraag of 2010 dan eindelijk het jaar van de sympho zou worden. Maar, met een korte opleving, bij het uitkomen van Field Music’s laatste werkje, bleef het angstig stil op symphogebied. Goed, Gösta …
Het is sinds het verschijnen van de dubbelaar Microcastle/Weird Era Continues aardig rap gegaan met Deerhunter. Ze hebben op basis van die plaat en de daaropvolgende reeks concerten een behoorlijke status opgebouwd in indierock-land. Terecht ook, aangezien Bradford Cox en consorten hun handen niet omdraaien voor een smakelijke mix van …
Met een warrig kapsel en een grote zonnebril op z’n neus zit Jim Sclavunos een beetje in elkaar gedoken aan de bar van de hotellobby. Hij is zojuist met de rest van Grinderman vanuit Brussel in Utrecht aangekomen en de chauffeur brengt net de koffers binnen. De avond ervoor was …
Muziek waarbij indie gecombineerd wordt met americana en psychedelica, ritme en gitaarpartijen een hoofdrol spelen, het keyboard zijn eigen weg mag gaan en fragiele zang de boventoon voert, doet het goed. De Nederlandse exponent van deze stroming heet Moss. Ook het buitenland kent zijn pappenheimers. Zo zal Beach House een …
Drie nummers op weg valt de loomheid die The Grand Opening kenmerkt goed op zijn plaats. Single “Be Steady” zet een tandje bij en daarmee ontstijgt het nummer de rest van de plaat. Die rest is, naast sterk geproduceerd en goed in het gehoor liggend, ook een beetje saai. John …
Ólafur Arnalds is een workaholic en nog bezig met een ander project wordt ons (pers) meegedeeld als we samengebracht worden in de catacomben van de Botanique, en of we nog even geduld hebben. Als de IJslander dan een minuut of tien later aankomt, is de vraag of het mogelijk is …
Als noiserockliefhebber is het moeilijk niet enthousiast te geraken wanneer feedback, het geluid van gebroken versterkers in een echoput en de vocalen uit een galmbak, de boventoon voeren op een album. Toch moet je kritisch blijven. Niet elke act die scheurend of gruizig klinkt, maakt ook werkelijk mooie liedjes. Vaak …
Storm Lunatic Soul – II Ewie Broken Glass Heroes – Grandchildren Of The Revolution Ludo Thomas Dybdahl – Waiting For That One Clear Moment Ramon The Crookes – Dreams Of Another Day Prikkie Joe Bonamassa – Live At The Royal Albert Hall Stonehead Trent Reznor & Atticus Ross – The …
Waar anders vandaan dan uit Noorwegen komt deze blackmetalband. Ze kunnen zelf wel beweren progressieve metal en avant-garde te maken, maar daar trappen we mooi niet in. Blackmetal-jongens blijven nou eenmaal verknocht aan het genre. Zeker als ze uit Noorwegen komen. Maar in tegenstelling tot de voorganger The Dystopia Journals …
Eerder dit jaar was ik getuige van een memorabel Transatlantic-concert in 013. De muziek was buitengewoon – uiteraard, zou ik bijna zeggen -, maar wat het meest opviel was het enorme plezier dat de heren hadden. Neal Morse en Mike Portnoy aan weerszijden van het podium zodat ze elkaar signalen …
