My Brightest Diamond – We Added It Up
'flying neutrinos, fly through my skin, my hair, my feet'
Auteur: fuc
Michael Kiwanuka – Tell Me A Tale (ep)
Drie liedjes slechts, met een totale lengte van nog geen veertien minuten. Meer staan er niet op de eerste ep die de Brit Michael Kiwanuka uit heeft gebracht. Tell Me A Tale, The Isle Of Wight Sessions, heet het ding. Maar waar anderen soms de volle lengte van een cd …
Make Waves – Louder Than Sound / The Jacobites – So Long
Met enige regelmaat krijgen we bij File Under eigen beheer-cd’s toegestuurd. Daarbij willen muziekliefhebbers van mijn leeftijd nog wel eens denken aan de demotapes van weleer, met matig geluid en nul productie, kortom goedbedoelde huisvlijt. De waarheid is anders: heden ten dage doen eigen beheer-cd’s vaak niet meer onder voor …
Into The Great Wide Open 2011 Voorpret
Dit wordt mijn eerste editie van Into The Great Wide Open en ik ren rondjes door alle logistieke verplichtingen die gepaard gaan met een bezoek aan de Vlielandse weiden. Ik beschouw mezelf totaal niet als een prototype outdoors-persoon, dus op zijn zachtst gezegd wordt komend weekend een enerverende ervaring. De …
Roosbeef – Omdat Ik Dat Wil
Er zijn artiesten die je haat of waar je van houdt, Roosbeef is zo´n iemand. Haar hoge stemgeluid, haar maniertjes, haar wat naïeve teksten: je moet er tegen kunnen. Ik kan dat en haar debuut Ze Willen Je Hond Aaien Maar Niet Met Je Praten heeft hier overuren gedraaid, maar …
Work Of Art – In Progress
Het debuut van Work Of Art was in 2008 een aangename verrassing. Artwork bood poppy AOR die aan Toto, Survivor en Pride Of Lions deed denken, met zanger Lars Söfsund als blikvanger in prima opgebouwde songs. Dat recept is ook op In Progress terug te vinden. In een genre als …
GEM – Hunters Go Hungry
Het valt niet mee om Rocker In Holland te zijn. Je begint aan een bandavontuur, maar gaandeweg vallen je bandleden weg. Daar sta je dan, in dit geval Maurits Westerik van het Utrechtse GEM. Ik denk dat menigeen de handdoek zelf ook in de ring had gegooid. Westerik is echter …
Wild Nothing – Gemini
Als Pitchfork het jaar in lijstjes samenvat blijken er keer op keer nog pakweg 47 indie-bands te bestaan waar ik nog nooit van heb gehoord. Van de schade inhalen komt meestal weinig terecht. Bovendien heb ik altijd het gevoel dat de grote klapper meestal toch komt bij synchroon uitgebrachte releases, …
Foo Fighters – Back And Forth (dvd)
Enigszins verbaasd zag ik de dvd Back And Forth over Foo Fighters uit de envelop komen rollen. Ik had deze documentaire namelijk al drie keer voorbij zien komen, tweemaal op BBC4 en eenmaal op Nederland 3. En jawel, afgelopen zondag ook al op de Belg. Maar zal ik u eens …
Pete and the Pirates – One Thousand Pictures
Het heeft behoorlijk wat jaren geduurd voordat het Engelse Pete and the Pirates blijkbaar de inspiratie vond om een vervolgplaat uit te brengen. Drie jaar maar liefst lieten de springerige Britten hun fans wachten. En om maar meteen met de deur in huis te vallen: het was het wachten waard. …
Hell's Kitchen – Dress To Dig
Binnen een paar seconden na het opzetten van Dress To Dig greep ik weer naar het achteloos opzij gelegde hoesje: is dit een project van Nick Cave? Opener ‘A Good End’ klinkt alsof Cave in zijn woonkamer een bluesje uitprobeert, zozeer lijken de openingsvocalen. Maar het is Bernard Monney, voorman …
VA – Embrace The Sun
Muziek ten bate van het goede doel, ik vind het meestal een bijsmaakje hebben. Sir Bob Geldof was zonder Live Aid geen Sir geweest en niet meer dan een matige zanger van een aardig bandje. Voor zijn eigen glorie schijnt hij mede-initiatiefnemer Midge Ure (Ultravox, Thin Lizzy) weinig subtiel aan …
Hokie Joint – The Music Starts To Play
‘Taking The Blues To The Masses’ is de slogan die Hokie Joint op z’n site heeft staan. Dat dat wellicht een wat te beperkende kreet is hebben ze zelf ook door. In de eerste twee alinea’s op de site wordt dan ook gesproken van roots, blues/rock, Oosteuropese folk, Britse rhythm …
Acid House Kings – Music Sounds Better With You
Kent u het dansje dat Molly Ringwald in The Breakfast Club doet? Misschien wel de beroemdste scène in de eighties-klassieker van John Hughes. Deze houten klaas heeft het niet getest, maar volgens mij kun je die move op Music Sounds Better With You een plaat lang doen. De Zweedse Acid …
Lowlands 2011: Voorpret
Er was weer een hoop gemopper op de Twitters over de line-up van Lowlands 2011 en zelfs de organisatie gaf toe dat de oogst mager is dit jaar. Veel terugkerende artiesten, weinig verrassingen en vooral geen echt grote knallers. Terwijl de grootste fantasten nog steeds hopen op een verrassingsoptreden van …
Portugal. The Man – In The Mountain In The Cloud
Falsetstemmen en ik zijn niet de allerbeste vrienden. Zo gruwel ik van Mika en kan ik The Scissor Sisters ook niet te lang aanhoren. Met mate zijn die hoge stemmetjes nog wel te verdragen maar een heel album lang is me dat iets te veel van het goede en gaat …
Anouk
Destine
Diablo Boulevard
Jon Allen
Tony MacAlpine – Tony MacAlpine
Ik was een jaar of twintig toen Tony MacAlpines debuut Edge of Insanity uitkwam. Het was de tijd dat Mike Varney met Shrapnel Records de ene na de andere shredder ontdekte en die ofwel op een van zijn verzamelaars een plek gaf ofwel meteen een compleet album met ze uitbracht. …
Piano Club – Andromedia
De kwalificatie ‘onnederlands goed’, is bekend. Maar kun je ook ‘onbelgisch apart’ zijn? Rekening houdend met het feit dat Belgische bandjes vaak al eigenzinnig zijn? Piano Club (piano’s zijn nauwelijks te bespeuren) stelt me al een week voor raadsels. En dat terwijl de Waalse groep makkelijk meezingbare pop extravaganza maakt. …
Little Barrie – King Of The Waves
De Little Barrie uit de bandnaam is zanger/gitarist Barrie Cadogan. Een veelgevraagd man, want hij heeft de afgelopen jaren gewerkt met onder andere Primal Scream, Edwyn Collins en Paul Weller. Toch is Little Barrie wel degelijk een band en geen soloproject. Bassist Lewis Wharton zit er vanaf het begin in …
Zubrowska – Zubrowska Are Dead
Dit derde album van het Franse Zubrowska is wat Neurosis, Converge en Gojira bedoelen met het einde der tijden. Let niet op de teksten, want die zijn onbegrijpelijk en behoorlijk verknipt, maar let vooral op de genadeklappen die Zubrowska voor ons luisteraars met de gevoelige oortjes in petto heeft. Dit …
John Paul Keith – The Man That Time Forgot
Nee, ik had ook niet eerder van John Paul Keith gehoord – een naam die klinkt als een pseudoniem, maar voor zover ik weet heet hij echt zo – totdat ik deze recensie tegenkwam op het geweldige blog Big Rock Candy Mountain. Het enthousiasme van die bespreking, het gescherm met …