Zeven platen in dertig jaar, dat is de score die Willie Nile neerzet. Een weinig productief muzikant, zou je denken. Sterker nog, zijn carrière begon eigenlijk al rond 1970, toen hij in Greenwich Village belandde. Het waren achtereenvolgens ziekte, juridische problemen en een volslagen gebrek aan gevoel voor commercie die …
Van types als Erny Green aka Ernst Grevink hebben we er veel te weinig. Zeker in Nederland. Eigenwijze types die, commercieel succes of niet, gewoon door blijven gaan met platen maken. Als het niet solo is, dan wel in een of andere band of in een al dan niet toevallig …
De romantische troubadour die koffiehuizen afschuimt om voor wat kleingeld zijn folkliedjes ten gehore te brengen – dat is niet de Bob Dylan die we hier horen. Want deze als deel negen in de Bootleg Series verschenen collectie bestaat uit schetsen. Bouwtekeningen, zo je wilt. De jonge – hij nam …
Als het einde van het jaar nadert brengen de Justin Biebers van de muziekwereld de-luxe editions uit, om late instappers te overtuigen. (En trouwe fans geld uit de zak te kloppen) De indie-artiesten komen met een ep’tje voor onder de kerstboom. Sone Institute debuteerde dit jaar op het fijnproeverslabel Front …
Het is koud en we zitten in de auto. Het sneeuwt en we rijden maximaal 40 km/u. Ik heb een stapeltje cd’s liggen om te recenseren. Blind pak ik er eentje uit en stop hem in de autoradio. Het is Fran Healy, zegt de hoes. Nooit van gehoord zeg ik …
We weten allemaal dat het de legendarische Bob Marley is geweest die de Jamaicaanse klanken bij het grote publiek bekend maakte in de jaren zeventig. Toch werden de eerste singlehits in het Verenigd Koninkrijk in dit genre al in de sixties gemaakt op labels als Trojan en Bluebeat. De immigranten …
De Engelse DJ Max Sedgley houdt van bruiloftsfeestjes, denk ik. Hij is te boeken als onderdeel van een vijfkoppige funkband, waarin hij dan zelf toetsen speelt. Zijn kompanen mogen ook meedoen op dit album en of dat nu zo’n goed idee was? Sedgley is best een getalenteerde knoppendraaier, de volvette …
Als kind van de jaren tachtig, zouden mijn muzikale voorkeuren eigenlijk bij muziek uit die tijd moeten liggen. Er is destijds echter veel langs mij heengegaan. Een van de artiesten die ik wel meekreeg was Anne Clarke. Wat had ik een hekel aan haar muziek en vooral haar praatzingen. Mijn …
Is het nu Ricky de Sire, Ricky DeSire of Ricky & Arpatle? En de titel, heet dit album nu In Het Dove Oor of is er geen sprake van een titel? Onduidelijkheid troef op het hoesje. Laten we het maar houden op de naam en titel die hierboven vermeld staat, …
Het eerste wat opvalt aan de hoes van Allen-Lande´s The Showdown is de lelijke tweekleurige band bovenaan. Blijkbaar moest met verwijzingen naar de hoezen van de voorgaande albums The Battle en The Revenge benadrukt worden dat dit deel drie van een trilogie is. Het is waar, wie de eerste twee …
Monogamie een spel noemen: dan moet je best wel wat lef hebben. Of een verbroken relatie achter de rug natuurlijk. Beide dingen zijn van toepassing op Cursive-frontman Tim Kasher, die met The Game of Monogamy zijn eerste soloplaat uitbrengt. Na een instrumentale, bijna klassiek klinkende, opener, die doet denken aan …
Tijdens het beluisteren van het eerste nummer van dit album kon ik me nauwelijks op de muziek concentreren. De zanger deed me enorm aan een band uit de jaren tachtig denken, maar ik kon maar niet op de naam komen. De frustratie! Tegen het einde van het nummer viel het …
Iets meer dan een jaar na het overlijden van voorman Jim Quarles verschijnt het verzamelde werk van The Human Expression op CD. Zonder platenlabel Cicadelic zou deze band niet meer zijn dan een voetnoot in de popgeschiedenis, vooral bekend vanwege de misser die het einde van hun carrière bespoedigde. We …
Eigenzinnige Belgenpop kun je vergelijken met Suske en Wiske. Er komt altijd weer een nieuwe aflevering. Het kwartet I Do I Do wisselt akoestische en elektrische snaren op radicale wijze af en blijkt uit te blinken in beide. Daar lijkt het in de zwakke opener “The Wheel Is Molten” nog …
Aanvankelijk was het dat gemè-è-è-kker van Duffy wat me danig op de zenuwen werkte. Maar bij het doorbijten, pardon, doorluisteren bleek het euvel van haar tweede album heel ergens anders te liggen. Het is Amerikaanse klapkauwgum. Endlessly is geproduceerd door Albert Hammond sr. Ja, die van “I Don’t Wanna Die …
Appels zijn heerlijk. Of je er nou appelmoes van maakt of speciaal appelsap (zoals mijn oom doet met Rembrandt-appels). Mijn oma maakte altijd ‘appeltjes onder de dekens’, een goddelijke warme appelpudding. Het was vergelijkbaar met appelvanille, ook lekker en sneller klaar. Je schilt een appel in blokjes en legt die …
In het openingshoofdstuk van zijn autobiografie Life vertelt Keith Richards hoe hij midden jaren zestig op het Amerikaanse platteland een jukejoint bezoekt en waarom dat een van de opwindendste ervaringen in zijn leven was. Het is dan al een jaar of tien jaar geleden dat zwarte rhythm & blues de …
