Het mooie van reisverhalen is dat je – mits de auteur goed genoeg is – wel kunt genieten van andere, onbekende culturen en weidse vergezichten, maar niet je luie stoel uit hoeft. Dus geen ontberingen als ongedierte, vreemde valuta, tourist traps en andere irritaties hoeft te ondergaan. En dat is …
Als ik deze recensie begin met de eenvoudige, korte zin: ‘Stompin’ Souls komt uit Zweden’, wat denkt u dan? Misschien denkt u: ‘Aha, dat wordt weer zo’n fijn dampend hip garagerockplaatje zoals alleen die dekselse Zweden die kunnen maken’. Als dat zo is, dan denkt u precies wat ik dacht …
Wat ik aan Brant Bjork bewonder is misschien niet eens zozeer de jaloersmakende muzikaliteit van de multi-instrumentalist of zijn werk-ethiek (ik geloof dat hij sinds 1993 elk jaar minimaal één plaat gemaakt heeft; hetzij solo, hetzij met anderen). Het is meer dat zijn werk, hoewel altijd in of meer in …
Ik zag ooit een documentaire over etnomusicoloog extraordinaire Alan Lomax, waarin ter sprake kwam hoe Lomax op een bepaald moment een allesomvattende theorie der (wereld)muziek uit wilde vogelen. Hij begon kaarten en lijsten te maken met genres en overal dwarsverbanden te leggen. Het krioelde van de lijntjes, waarop zijn onderzoek …
Onlangs stond er een stukje in de krant over een Amerikaanse platenverzamelaar die maar niet van zijn giga-platenverzameling afkwam. In het stukje stond dat ongeveer tien procent van de collectie op cd te krijgen was. Dat er nog zoveel niet uitgebracht is, daar was ik me niet bewust van. Of …
‘Godverdomme. Dit is lekkere cola. Precies zoals het hoort te zijn.’ Yeasayer-zanger Chris Keating schreeuwt enthousiast naar de barman alsof hijzelf het Coca Cola-recept heeft bedacht en speciaal voor hem een glas cola heeft gemaakt. ‘In Amerika is het aangelengde troep en niet te drinken, maar dit is echt goed.’ …
Vijf drummers beginnen samen een band en noemen die band Drummer. Dat klinkt als het begin van een mop over drummers, maar dat is het niet. De drummers van vijf bands uit Ohio (The Black Keys, Ghostman & Sandman, Six Parts Seven, Teeth Of The Hydra en Beaten Awake) kwamen …
Het uit Duitsland afkomstige Dÿse is een merkwaardig bandje. Ze bestaan uit twee man, althans, op hun site zie je maar twee gezichten staan, en ze doen aan het soort stuurse noiserock waar ze bij de buren van MOMI wel pap van lusten. Zo moest ik bij het beluisteren van …
Wat moet je met een cd van een al lang vergeten bandje, dat ook nog eens gepresenteerd wordt ‘featuring Wally Waller and Jon Povey of the Pretty Things’. Hoewel ze deel uitmaakten van de formatie die het meesterwerk S.F. Sorrow uitbracht, waren ze geen bandleden van het eerste uur. Dat …
Het is de ochtend na de val van Balkenende IV en Den Haag wordt wakker met een politieke kater. Als ik in een kroeg in Den Haag de hand schud van Steven Ansell, de drummer/zanger van Blood Red Shoes, blijkt al snel dat hij geen idee heeft over wat er …
John Coffey maakt heerlijke Amerikaanse rock en neigt hiermee richting bands als Refused, Silver en The Ghost Of A Thousand. Ooit begonnen in 2002 als een bandje dat in de pauze het muzieklokaal molesteerde. Maar ondertussen alweer een grote stap verder en heeft alweer twee gitaristen en een zanger versleten. …
Ik weet niet wie ermee begonnen is om Kashmir ‘de Deense Radiohead’ te noemen. Er zijn nog wel een paar uitstekende Deense bands in dat straatje, neem Carpark North en Saybia. Als overeenkomst met Radiohead kun je echter aanvoeren dat de OK Computer van Kashmir het meesterwerk The Good Life …
Al vroeg in 2009 bracht Animal Collective hun achtste studioplaat Merriweather Post Pavillion uit. Het was volgens velen hun beste plaat tot dan toe, en ook hun meest toegankelijke. Op voorgaande platen deed de band zich tegoed aan vergaande elektronische experimenten, werd er gefreakt dat het een lieve lust was …
Dutch Rare Folk heette de cd waarop ik voor het eerst van Anneke Konings hoorde. Tussen andere, meer en minder terecht vergeten Nederlandse muzikanten die in de jaren zeventig en tachtig folk speelden. Het merendeel van die bands en acts waren ongetwijfeld in de folkscene bekend, maar bleven daarbuiten volkomen …
Heerlijk, een bandje dat zich makkelijk laat vastpinnen. Op deze release althans, want het vijftal Denen van Oh No Ono schijnt zich vroeger met electroclash en New Wave te hebben beziggehouden. Alleen van dat tweede genre zijn nog wat restjes overgebleven, met name in “Helplessly Young”. Voor dit nieuwe album …
De bandnaam van Bound In Blood is erg makkelijk te verklaren. De gitarist en drummer zijn namelijk broers en de rest komt uit een vriendengroep. De band komt uit Boskoop en het zal niet meevallen om daar vrienden te treffen met dezelfde harde muzieksmaak. Het viertal speelt het op de …
De tragische geschiedenis van kindsterretje Bobby Driscoll vormt de basis voor de tweede plaat van Benjy Ferree. Driscoll sprak in de jaren vijftig de stem in van de originele Peter Pan-tekenfilm, was kort de lieveling van de Disney-stal maar werd aan de kant gezet toen hij puistjes en de baard …
Ik ben thuis aan het verbouwen. Ik ben van twee slaapkamers ��n grote slaapkamer aan het maken. Dat betekent dat er een muur uit moet, en met een voorhamer en met twee typische metalcd’s gaat dat een stuk sneller. Hoewel de eerste cd die ik opzette van Dream Evil een …
‘Zeg collega, zal ik eens wat muziek opzetten? Ik mag voor File Under iets nieuws beluisteren.’ ‘Sure. Wat is het voor iets?’ ‘Nou, dit is de tweede plaat van Alphabeat. Je weet wel, die Deens-Londense popband die in 2008 een gigantische hit had met “Fascination”. Het is een beetje gay, …
Als je, zoals ik, nog nooit gehoord hebt van Marshall Crenshaw, dan begint de kennismaking met de cd Jaggedland met de aanblik van een oude knar. Achter hem zie je een reeks gitaren, eentje heeft hij er op zijn schoot. Jaggedland is via Proper Records bij ons binnengekomen, en dat …
Eind jaren negentig was ik enorm onder de indruk van de eerste plaat van Solex, Solex vs. The Hitmeister. Liesbeth Esselink maakte slimme knip- en plakmuziek, samplepop zo je wilt. Een paar jaar eerder was het doorbraakalbum van The Jon Spencer Blues Explosion verschenen, het even prachtige Orange. Rond dezelfde …
Ik nam dan wel Hunter Complex mee in de auto op weg naar mijn jaren-80-feestje, maar eigenlijk had ik net zo goed de nieuwe Sade mee kunnen nemen. Er is op Soldier op Love wel het een en ander veranderd ten opzichte van haar debuutalbum Diamond Life uit 1984, maar …
Erica Terpstra die dronken plaatsneemt achter de interviewmicrofoon, Tiger Woods die er een batterij minnaressen op na blijkt te houden; we smullen ervan. Vooral omdat deze misstappen van ogenschijnlijk onkreukbare publieke figuren ons tonen dat er wel degelijk iets menselijks in ze huist. Ook in de muziek zijn dat soort …
