De bandnaam van Bound In Blood is erg makkelijk te verklaren. De gitarist en drummer zijn namelijk broers en de rest komt uit een vriendengroep. De band komt uit Boskoop en het zal niet meevallen om daar vrienden te treffen met dezelfde harde muzieksmaak. Het viertal speelt het op de …
De tragische geschiedenis van kindsterretje Bobby Driscoll vormt de basis voor de tweede plaat van Benjy Ferree. Driscoll sprak in de jaren vijftig de stem in van de originele Peter Pan-tekenfilm, was kort de lieveling van de Disney-stal maar werd aan de kant gezet toen hij puistjes en de baard …
Ik ben thuis aan het verbouwen. Ik ben van twee slaapkamers ��n grote slaapkamer aan het maken. Dat betekent dat er een muur uit moet, en met een voorhamer en met twee typische metalcd’s gaat dat een stuk sneller. Hoewel de eerste cd die ik opzette van Dream Evil een …
‘Zeg collega, zal ik eens wat muziek opzetten? Ik mag voor File Under iets nieuws beluisteren.’ ‘Sure. Wat is het voor iets?’ ‘Nou, dit is de tweede plaat van Alphabeat. Je weet wel, die Deens-Londense popband die in 2008 een gigantische hit had met “Fascination”. Het is een beetje gay, …
Als je, zoals ik, nog nooit gehoord hebt van Marshall Crenshaw, dan begint de kennismaking met de cd Jaggedland met de aanblik van een oude knar. Achter hem zie je een reeks gitaren, eentje heeft hij er op zijn schoot. Jaggedland is via Proper Records bij ons binnengekomen, en dat …
Eind jaren negentig was ik enorm onder de indruk van de eerste plaat van Solex, Solex vs. The Hitmeister. Liesbeth Esselink maakte slimme knip- en plakmuziek, samplepop zo je wilt. Een paar jaar eerder was het doorbraakalbum van The Jon Spencer Blues Explosion verschenen, het even prachtige Orange. Rond dezelfde …
Ik nam dan wel Hunter Complex mee in de auto op weg naar mijn jaren-80-feestje, maar eigenlijk had ik net zo goed de nieuwe Sade mee kunnen nemen. Er is op Soldier op Love wel het een en ander veranderd ten opzichte van haar debuutalbum Diamond Life uit 1984, maar …
Erica Terpstra die dronken plaatsneemt achter de interviewmicrofoon, Tiger Woods die er een batterij minnaressen op na blijkt te houden; we smullen ervan. Vooral omdat deze misstappen van ogenschijnlijk onkreukbare publieke figuren ons tonen dat er wel degelijk iets menselijks in ze huist. Ook in de muziek zijn dat soort …
Stukjesschrijver lijkt zo’n makkelijk baantje, maar soms gaat het niet zoals gepland. De vraag was of ik, als ik naar het fabrIQ-festival ga, ook meteen een stukje voor File Under wil schrijven. Ach ja, ik ben de beroerdste niet, en na het schrijven van een stukje voorpret had ik er …
‘A cosmic headtrip sounding like Screamin’ Jay Hawkins covering MIA, as remixed by Portishead. In a good way’, schreef de Britse krant The Guardian over A Killer and a Sufi. Gonjasufi wordt door dezelfde krant ook omschreven als ‘Electro-Hendrix’. Elders op internet schrijft een anonieme bron: ‘The mad, smokin’ offspring …
Vreemd hoe de menselijke geest werkt. Neem bijvoorbeeld mijn brein bij het beluisteren van Places To Fall Grand Avenue. De vorige cd heb ik ook op File Under beschreven en die kwam gemiddeld uit de verf: niet heel goed, maar zeker ook niet heel slecht. Maar goed, dat kwam misschien …
In de periode tussen de release van Electric Ladyland in 1968 en zijn fameuze optreden op Woodstock het jaar daarop nam Jimi Hendrix een aantal nieuwe nummers op. De beroemdste van al die tracks zal nooit officieel uitgebracht worden. Niet tot 2010 in elk geval, wanneer het omgedoopt wordt tot …
Eigenlijk had ik na het eerste nummer wel kunnen stoppen met het beluisteren van dit album want ik was na vier minuten al compleet verkocht. Opener “Stranded” heeft alles wat een perfect nummer moet hebben… sfeervolle pianoklanken aan het begin, een prachtige versnelling naar een melodie die meteen blijft hangen, …
Als recensent probeer ik beïnvloeding te voorkomen, wat er toe kan leiden dat ik met half dichtgeknepen ogen websites bekijk en gedeeltelijk met de hand afgedekte tijdschriften lees. Met Pantha Du Prince was er echter geen beginnen aan. De buzz rond deze op het eerste oog toch vrij obscure release …
De 100 Club is een van de meest legendarische clubs in Londen. Al sinds de Tweede Wereldoorlog (ja echt!) hebben bijna alle artiesten van enige naam en faam hier wel eens een deuntje gespeeld. Behalve een hoogtepunt als het beruchte International Punk Festival in september 1976, worden al decennia met …
Het eerste waar ik aan moest denken bij het opzetten van Songs Of Luck van Keijo was Alan Lomax. Lomax’ levensdoel was het opnemen van traditionele volksliederen. We hebben het aan hem te danken dat heel veel muziekgeschiedenis bewaard is gebleven. Lomax is echter nooit in Finland geweest, het land …
Twee mannen waarvan ik het gevoel heb dat ze er altijd al waren: Jack Poels en Frank Boeijen. Toch ging de een al solo toen de ander pas met zijn bandje doorbrak. De een is Frank Boeijen. Zijn tiende soloalbum alweer, na ook nog eens twaalf albums met de Groep. …
Het is wekenlang geen weer geweest om iets zinnigs op papier te zetten over Odd Blood. Depressief weer, wat tegenvallende ervaringen in de privésfeer en het leek wel of ik daardoor iets miste. Ik kon me niet focussen en als je niet aandachtig aan het luisteren bent, vergeet je eigenlijk …
Ze timmeren al jaren aan de weg en worden omschreven als ‘first and foremost a progressive-rock band in the tradition of 70s giants YES, ELP, Genesis, and Kansas’. En ik had nog nooit van ze gehoord: Glass Hammer. Dat moest natuurlijk veranderen, maar of hun laatste cd Three Cheers for …
Er zijn maar een paar cd’s die ik meerdere malen gekocht heb. Meestal ging het dan om vervanging van kapotte cd’s. Uitgebreidere versies, met bonustracks en dergelijke, zijn vaak onzin: niet voor niets zijn die extra liedjes weggelaten van de originele plaat. Alleen de Grote Klassiekers uit mijn platenverzameling, de …
Het kan niet op voor het Noord-Ierse trio Two Door Cinema Club. Hun danssingle “I Can Talk” is al net zo’n blijvertje als de Customs’ “Rex” van vorige week, en ook hier blijkt de rest van het debuutalbum even snel, vrolijk en consistent te klinken. Er zit geen enkele misser …
Nooit eerder schudde ik vier levende stripfiguren de hand. De vier dames van het Noorse Katzenjammer lijken rechtstreeks weggelopen uit een muzikaal stripverhaal. Poepige jurkjes, bloemetjes in het haar en een grote verzameling bizarre instrumenten. Vooral de gigantische driesnarige bas balalaika zie je zelden op een podium verschijnen.
In 2008 waren de Blood Red Shoes nog ‘underground’, het debuut Box Of Secrets werd gehyped en de energieke optredens van deze tweemansformatie maakte de hype compleet. Nu komen Steven Ansell en Laura-Mary Carter met de opvolger Fire Like This, en wat een heerlijke opvolger! Niet alleen zetten ze de …
Agnès Jaoui is een Franse actrice die minstens zo goed acteert als dat ze zingt. Dans mon pays is haar tweede plaat waarop ze haar zuiderziel alle ruimte geeft. Ze zingt liedjes in het Spaans, Portugees en Frans, covers van onder meer Mercedes Sosa en Chico Buarque. Zo’n plaat waar …
Over smaak valt te twisten, maar ik durf desondanks wel te beweren dat ik kan horen of iets goed of slecht is in zijn genre. Daar heb ik inmiddels genoeg voor gehoord. Al klinkt het misschien arrogant. Met Sir Ians debuut Apathology had ik echter moeite. Bart Hoevenaars, oud-frontman van …
