Eerlijk gezegd dacht ik dat de MTV Unplugged-sessies verleden tijd waren. Ik had ze in ieder geval al een tijdje niet meer langs zien komen op de spaarzame momenten dat ik MTV bekijk. Maar blijkbaar zap ik steeds op de verkeerde tijdstippen langs, want nu zit ik toch echt een …
Ik wil Dave Lombardo zijn. Wat moet het heerlijk zijn om zo te kunnen drummen. Vol vuur, constant opzwepend, supersnel, slepend waar nodig, heerlijk drukke fills en breaks; alles kan de goede man. De perfecte thrashmetaldrummer, zeker ook aangezien hij de volle plaatlengte zijn Slayermaatjes aanzet om tot het uiterste …
De jingle jangle zoals die ooit door The Byrds, en dan met name door de 12-snarige gitaar van Roger McGuinn, gemaakt werd, vindt nog altijd navolging. Alleen bijna nooit zo goed als het origineel. Ook Donovan’s Brain, een band uit Montana, doet zijn best met de 12-snarige gitaar, maar haalt …
A Place To Bury Strangers is al geregeld voorbij gekomen in de Zonder Woorden-reeks alhier op File Under, er is hier nog nooit een plaatrecensie van geweest. Daar moet natuurlijk verandering in komen want de nu bij hun tweede plaat aangekomen A Place To Bury Strangers is een van de …
Zo doe je dat, jezelf voorstellen: in een krap half uurtje tien punky liedjes er door jagen. Uiteraard wel er voor zorgen dat ze je niet vergeten. Dus schrijf melodieën die in het hoofd van de luisteraar blijven zitten. En mochten ze even indutten, zet dan gewoon een keel op …
Het was vandaag geen toffe dag en dan druk ik me zwak uit. Hij was nog geen veertig en zag het leven kennelijk niet meer zitten. Ik was vandaag bij zijn begrafenis en die was zeer emotioneel. Nu ik weer thuis zit besluit ik ter afleiding van mijn verdriet maar …
Het zal je maar gebeuren. Speel je samen met je vriendin in Spiritualized, gaat zij vreemd met -godbetert- Richard Ashcroft van The Verve en vertelt ze je doodleuk dat ze stiekem al met elkaar getrouwd zijn. En als je dan ook nog beschikt over een hypochondrische inborst vol zelfmedelijden, manisch …
En hop, nog één in de rubriek ‘guilty pleasures’. In de Verenigde Staten vochten twee weken terug twee albums om de top in de hitlijst, de Billboard 200 (hoe lang die lijst trouwens nog bestaat is afwachten, want uitgever Nielsen wil van het gelijknamige blad af.) Het ging om de …
Ergens in het vroege voorjaar van 2008 zijn ze samen de studio ingedoken en begin 2009 zou hun eerste split-cd uitkomen. Maar het is de late herfst van dit jaar geworden en dat past ook wel zo goed bij hun muziek. Jason Molina (Songs: Ohia, Magnolia Electric Co.) en Will …
Soms krijg je bij File Under een cd voor je kiezen waar je, zelfs na herhaald luisteren, niet meer mee kan dan concluderen dat het ‘wel aardig’ is. Dit is er zo een. De doodsteek voor elke muziek vind ik zelf; ik hoor liever iets dat me óf aantrekt óf …
Ze schrijft, tekent, zingt, ontwerpt, blogt, speelt piano en gitaar, ziet er bijzonder goed uit en maakt albums met haar band Scary Mansion. Er zijn maar weinig dingen die de New Yorkse Leah Hayes niet kan of niet goed doet. Om stikjaloers op te worden. Haar tweede plaat met Scary …
Twee oudere muzikanten van naam komen vrijwel tegelijk met een nieuwe plaat en beiden houden het in de familie.Jimmy Webb trommelde voor Cottonwood Farm zo ongeveer zijn hele familie op. Niet alleen zijn zoons – die als The Webb Brothers er een niet onaardige eigen carrière op na houden – …
Een van de leukste bands van de jaren tachtig is wat mij betreft XTC. Nog altijd word ik vrolijk van hun “Senses Working Overtime”. XTC‘s Andy Partridge is nog altijd actief in de muziekwereld, nu als eigenaar van het label Ape. Dat hij Pugwash gekozen heeft als een van de …
Sinds het laatste album van Claw Boys Claw heeft mijn gevoel een naam, het is vandaag namelijk een typische Pajama Day. Buiten regent het pijpenstelen, ik heb geen verplichtingen buiten de deur en ik voel me vreselijk loom. Ik hang dus maar een beetje rond: krantje lezen, internetten, katten aaien …
Het eerste Google-zoekresultaat voor Downpilot is een Nederlandse coverband, die ook in eigen werk doen. Het had kunnen kloppen, want de eerste regels van “All The Ghosts Will Walk” worden, voor mijn gevoel, gezongen met een Nederlands accent. Het niveau ontstijgt de vaderlandse Americana-subtop ook al niet. Jammer voor singer-songwriter …
De globalisering kent geen grenzen: waar surfmuziek voorheen vooral bekend was aan de Amerikaanse westkust, kregen wij in Nederland halverwege de jaren negentig onze eigen surfers in de personen van The Treble Spankers. Hun “Red Hot Navigator” is nog regelmatig op de radio te horen. En nu is er zelfs …
‘De reset-knop indrukken en weer gaan.’ Onlangs zag ik in een Brabants dagblad een voorselectie van negenennegentig albums van Nederlandse makelij die het afgelopen decennium zijn verschenen. Uit deze lijst wordt de lezer geacht zijn favoriete nederpopplaat van de jaren nul te kiezen. Gelukkig waren de samenstellers slim genoeg om …
Toen Matthijs van Nieuwkerk in “De Wereld Draait Door” onlangs de drie zangeressen van Three-Ality onthaalde alsof ze met hun moderne vertolking van Middeleeuwse liederen iets compleet nieuws brachten, was hij even vergeten dat een gezelschap uit België daar al zo’n 15 jaar geleden mee was begonnen. Jorunn Bauweraerts, Annelies …
De titel van Jay Brannan’s nieuwe album, In Living Cover, doet al iets dergelijks vermoeden, en inderdaad, dit is een coverplaat, aangevuld met twee eigen nummers (eentje aan het begin, eentje aan het eind). Brannan kiest hierbij niet voor de makkelijkste nummers. Een lied als Bob Dylan‘s “Blowin’ In The …
Toen in 2003 Emilie Simon haar weg vond naar mijn cd-speler was triphop eigenlijk al passé. Maar de combinatie van een Franse zangeres die zich in haar moerstaal – zuchtend en wel – een weg baande door de donkerte en duisternis van triphop, zorgde voor één van de aardigste platen …
Je moet er maar zin in hebben om wekelijks meerdere cd’s tot je te nemen en er iets over te zeggen. Niet dat u als lezer medelijden met mij hoeft te hebben: ik doe het graag. Maar af en toe wil ik wat langer stilstaan bij een album om deze …
Met The Blue Notebooks en Songs From Before heeft Max Richter twee van de mooiste neoklassieke albums de jaren ’00 gemaakt – en om dat feit kracht bij te zetten bracht hij vorig jaar 24 Postcards in Full Colour, met 24 neoklassieke miniatuurtjes die zo als ringtone zouden kunnen fungeren …
Soms hoor je vanaf de eerste tonen van een liedje dat het allemaal klopt. Dit is op het tweede album van Thomas Function, In The Valley Of Sickness, ook het geval. Na de druk op de play-knop zet een uit de garage afkomstig tweedehands rammelgitaar de toon, gevolgd door kartonnendozendrums …
Het Zweedse Siena Root is stevig in de jaren 70 blijven steken. Kleding, haardracht, vormgeving van de hoezen, alles klopt. En de muziek natuurlijk ook. Psychedelische flowerpower-rock zoals het tegenwoordig nog maar zelden gemaakt wordt. Alles puur analoog opgenomen natuurlijk, dat spreekt voor zich. Hun vierde cd Different Realities bevat …
Hemeltjelief, Phil Elverum (hij is Mount Eerie) is pas 31! Dat betekent dat hij ten tijde van zijn veronderstelde magnum opus The Glow Pt. 2 piepjong was. Iets later maakte hij een herstart onder zijn huidige pseudoniem, als ware het een reboot in een superhelden-serie. Zijn recente output was nogal …
