En hop, nog één in de rubriek ‘guilty pleasures’. In de Verenigde Staten vochten twee weken terug twee albums om de top in de hitlijst, de Billboard 200 (hoe lang die lijst trouwens nog bestaat is afwachten, want uitgever Nielsen wil van het gelijknamige blad af.) Het ging om de …
Ergens in het vroege voorjaar van 2008 zijn ze samen de studio ingedoken en begin 2009 zou hun eerste split-cd uitkomen. Maar het is de late herfst van dit jaar geworden en dat past ook wel zo goed bij hun muziek. Jason Molina (Songs: Ohia, Magnolia Electric Co.) en Will …
Soms krijg je bij File Under een cd voor je kiezen waar je, zelfs na herhaald luisteren, niet meer mee kan dan concluderen dat het ‘wel aardig’ is. Dit is er zo een. De doodsteek voor elke muziek vind ik zelf; ik hoor liever iets dat me óf aantrekt óf …
Ze schrijft, tekent, zingt, ontwerpt, blogt, speelt piano en gitaar, ziet er bijzonder goed uit en maakt albums met haar band Scary Mansion. Er zijn maar weinig dingen die de New Yorkse Leah Hayes niet kan of niet goed doet. Om stikjaloers op te worden. Haar tweede plaat met Scary …
Twee oudere muzikanten van naam komen vrijwel tegelijk met een nieuwe plaat en beiden houden het in de familie.Jimmy Webb trommelde voor Cottonwood Farm zo ongeveer zijn hele familie op. Niet alleen zijn zoons – die als The Webb Brothers er een niet onaardige eigen carrière op na houden – …
Een van de leukste bands van de jaren tachtig is wat mij betreft XTC. Nog altijd word ik vrolijk van hun “Senses Working Overtime”. XTC‘s Andy Partridge is nog altijd actief in de muziekwereld, nu als eigenaar van het label Ape. Dat hij Pugwash gekozen heeft als een van de …
Sinds het laatste album van Claw Boys Claw heeft mijn gevoel een naam, het is vandaag namelijk een typische Pajama Day. Buiten regent het pijpenstelen, ik heb geen verplichtingen buiten de deur en ik voel me vreselijk loom. Ik hang dus maar een beetje rond: krantje lezen, internetten, katten aaien …
Het eerste Google-zoekresultaat voor Downpilot is een Nederlandse coverband, die ook in eigen werk doen. Het had kunnen kloppen, want de eerste regels van “All The Ghosts Will Walk” worden, voor mijn gevoel, gezongen met een Nederlands accent. Het niveau ontstijgt de vaderlandse Americana-subtop ook al niet. Jammer voor singer-songwriter …
De globalisering kent geen grenzen: waar surfmuziek voorheen vooral bekend was aan de Amerikaanse westkust, kregen wij in Nederland halverwege de jaren negentig onze eigen surfers in de personen van The Treble Spankers. Hun “Red Hot Navigator” is nog regelmatig op de radio te horen. En nu is er zelfs …
‘De reset-knop indrukken en weer gaan.’ Onlangs zag ik in een Brabants dagblad een voorselectie van negenennegentig albums van Nederlandse makelij die het afgelopen decennium zijn verschenen. Uit deze lijst wordt de lezer geacht zijn favoriete nederpopplaat van de jaren nul te kiezen. Gelukkig waren de samenstellers slim genoeg om …
Toen Matthijs van Nieuwkerk in “De Wereld Draait Door” onlangs de drie zangeressen van Three-Ality onthaalde alsof ze met hun moderne vertolking van Middeleeuwse liederen iets compleet nieuws brachten, was hij even vergeten dat een gezelschap uit België daar al zo’n 15 jaar geleden mee was begonnen. Jorunn Bauweraerts, Annelies …
De titel van Jay Brannan’s nieuwe album, In Living Cover, doet al iets dergelijks vermoeden, en inderdaad, dit is een coverplaat, aangevuld met twee eigen nummers (eentje aan het begin, eentje aan het eind). Brannan kiest hierbij niet voor de makkelijkste nummers. Een lied als Bob Dylan‘s “Blowin’ In The …
Toen in 2003 Emilie Simon haar weg vond naar mijn cd-speler was triphop eigenlijk al passé. Maar de combinatie van een Franse zangeres die zich in haar moerstaal – zuchtend en wel – een weg baande door de donkerte en duisternis van triphop, zorgde voor één van de aardigste platen …
Je moet er maar zin in hebben om wekelijks meerdere cd’s tot je te nemen en er iets over te zeggen. Niet dat u als lezer medelijden met mij hoeft te hebben: ik doe het graag. Maar af en toe wil ik wat langer stilstaan bij een album om deze …
Met The Blue Notebooks en Songs From Before heeft Max Richter twee van de mooiste neoklassieke albums de jaren ’00 gemaakt – en om dat feit kracht bij te zetten bracht hij vorig jaar 24 Postcards in Full Colour, met 24 neoklassieke miniatuurtjes die zo als ringtone zouden kunnen fungeren …
Soms hoor je vanaf de eerste tonen van een liedje dat het allemaal klopt. Dit is op het tweede album van Thomas Function, In The Valley Of Sickness, ook het geval. Na de druk op de play-knop zet een uit de garage afkomstig tweedehands rammelgitaar de toon, gevolgd door kartonnendozendrums …
Het Zweedse Siena Root is stevig in de jaren 70 blijven steken. Kleding, haardracht, vormgeving van de hoezen, alles klopt. En de muziek natuurlijk ook. Psychedelische flowerpower-rock zoals het tegenwoordig nog maar zelden gemaakt wordt. Alles puur analoog opgenomen natuurlijk, dat spreekt voor zich. Hun vierde cd Different Realities bevat …
Hemeltjelief, Phil Elverum (hij is Mount Eerie) is pas 31! Dat betekent dat hij ten tijde van zijn veronderstelde magnum opus The Glow Pt. 2 piepjong was. Iets later maakte hij een herstart onder zijn huidige pseudoniem, als ware het een reboot in een superhelden-serie. Zijn recente output was nogal …
Zo eenvoudig kan het opnemen van een album dus zijn. Neem met minimale elektronische middelen twaalf nummers op, stuur ze naar een bevriende zangeres in Londen en wacht geduldig bij de brievenbus op het ingezongen resultaat. Het zit er dik in dat multi-instrumentalist Fred Landini dolgelukkig was met wat Eglantine …
Eén van de belangrijkste redenen om Rhett Miller en zijn muziek een warm hart toe te dragen is zijn gevoel voor humor. Bij The Old ‘97s, zijn reguliere broodwinning, kan ik nooit het gevoel van me afzetten dat ze hun tong immer ferm in cheek houden, hoezeer hun vakmanschap me …
Bijna een jaar geleden recenseerde ik de debuutplaat (getiteld 59.59) van het Londense collectief rond Sian Ahern, de Sian Alice Group. Nu ik het zo teruglees, lees ik de verwarring in mijn woorden. Sian Alice Group is niet in hokjes in te delen en dat is weliswaar heel mooi, maar …
Primaire kleuren: niks geen moeilijke combinaties, alleen de drie die de basis vormen, rood, geel en blauw. En zo is het hoesje van Primary Colours dan ook vormgegeven, met exact die drie kleuren. Net zo primair is de muziek van Eddy Current Suppression Ring. Alleen de basale akkoorden. Niks moeilijk …
De welwillende luisteraar van Small Arm Of Sea kan het openingsliedje “My Mind Exploded” maar beter overslaan. Wat een gedrocht. Ik merkte zelfs dat het wel of niet luisteren van dat nummer invloed had op mijn appreciatie van de rest van het album. Het belangrijkste struikelblok van Tone vormen de …
De vorige keer dat het hier over Atlas Sound ging werd Deerhunter (door ondergetekende) de hele recensie niet genoemd. Dat ging toen nog, voor Bradford James Cox met het prima Microcastle doorbrak. Atlas Sound is een intiem soloproject, dat op Let The Blind Lead Those Who See But Cannot Feel …
Nee, dat is geen tikfout: je schrijft Nomadds, met dubbel d. Ze hebben dan ook niet veel van doen met hun bijna naamgenoten uit Zweden. Hoewel? Je zou kunnen betogen dat ze beiden garagerock spelen. The Nomads uit Stockholm doen dat weliswaar sinds de jaren tachtig en The Nomadds uit …
