Twee dudes, twee snaarinstrumenten. That’s it. Meer is er niet nodig om een portie authentieke countryfolk te laten horen. Meestal horen we een gitaar en een banjo, een enkele keer wordt het instrumentarium aangevuld met een bass drum of een snaarinstrument dat ik niet direct thuis kan brengen. Ontspannen en …
Toen Ian McCulloch vorig jaar in de Royal Albert Hall bij het Ocean Rain-concert een nieuw nummer aankondigde, sloeg mijn hart als all-time-Bunnymen-fan natuurlijk even over. Helaas was alle hoop vier minuten later de grond ingeboord. Wat een draak van een nummer, met dat stompzinnig repeterende ‘whatever you want, whatever …
Na een uitverkochte arena-tour en twee maal als voorprogramma van Coldplay in Wembley te hebben gestaan – Chris Martin is fan – heeft Fascination Records de meiden van Girls Aloud een jaartje rust gegund. Voor groepslid Cheryl Cole is die rust echter ver te zoeken. Mede dankzij haar empathische optreden …
Ik ben altijd wel te porren voor een lekker potje spacerock en de Engelse groep Litmus biedt alles wat je als fan van het genre verwacht: bliepende analoge synthesizers, lang uitgesponnen nummers met een over elkaar duikelende gitaarsolo’s en songteksten die helemaal nergens overgaan. In het Litmus-universum is er weinig …
Ik heb moeite een insteek voor deze recensie te vinden. Chris Garneau is een goed muzikant en ik wil hem prijzen, maar hij is ook wat gewoontjes. Zijn muzikale mengvorm van folk met theatrale strijkjes en koortjes is, ergens tussen Bowerbirds en Patrick Watson, nou niet bepaald wereldschokkend. Een gevoel …
‘Gorgoroth is without doubt the truest Norwegian black metal band which ever existet’ (sic), zo meldt het bij deze schijf aangeleverde informatievelletje vol trots als ‘selling point’. Mooi, weten we dat ook weer… In combinatie met de onbegrijpelijke Latijnse titel Quantos Possunt Ad Satanitatem Trahunt, die natuurlijk direct herinnert aan …
Optie 1: Morrissey, houd er toch mee op! Niemand zit nog te wachten op je klaagzangen en je bent tegenwoordig meer lachwekkend dan leuk. Je was best OK in The Smiths, maar je solowerk is met de jaren alleen maar slechter en slechter geworden. Je optredens zijn in steeds kleinere …
Wie op internet gaat zoeken op The Alexandria Quartet, komt voornamelijk sites tegen over de gelijknamige boeken van Lawrence Durrell. Toch heeft de Noorse band waar ik eigenlijk naar op zoek was zelf ook al een aardige reputatie opgebouwd, onder andere als voorprogramma van Travis. Mede dankzij het feit dat …
Billy Talent III is het derde album van Billy Talent, hoewel, wanneer je ook Watoosh! meetelt uit de tijd dat ze nog onder de naam Pezz opereerden, dan is dit het vierde. Na gewerkt te hebben bij diverse radiostations en cd-winkels, besloot zanger Benjamin Kowalewicz zelf de studio’s en podia …
Moeilijk kunnen kiezen, kent u dat ook? De angst de verkeerde te kiezen? En dat dit vaak leidt tot het maken van géén keuze, of juist de keuze voor alle opties? Kijkend naar de inmiddels 15-jarige loopbaan van het Schotse Idlewild zie ik hetzelfde gebeuren: kiezen voor alles of niets. …
David Bazan kreeg een boel naar zijn hoofd toen mensen eens goed naar de teksten van zijn band Pedro the Lion gingen luisteren. Bazan bleek christen en daar nog voor uit te komen ook! Na vier albums die meer dan de moeite waard zijn (dankzij of ondanks hun christelijk-religieuze inslag) …
Jongens worden mannen en op de scheidslijn hiervan maken ze keuzes voor hun toekomst. Maar als deze keuzes niet gemaakt worden dan gaat het leven toch zijn gang en een bepaalde kant op, of je wilt of niet. De drie jongens van Wolfmother bleken met de nummers die ze opnamen …
Het debuut van The Horrors kreeg de ondertitel ‘Psychotic Sounds for Freaks and Weirdos’ opgelegd. Het schijfje Strange House werd in 2007 uitgebracht en was eindelijk iets nieuws uit Engeland, inderdaad, enorm psychotisch en experimenteel. Kaiser Chiefs en Bloc Party waren destijds super hip en de gothicrockers van The Horrors …
Wij hebben een nieuwe schrijver in ons midden, namelijk -gastschrijver- Ramon. Hij ruikt aan het schrijven om te kijken of dit hem bevalt. Als ik mail met Ramon waar hij zoal naar luistert, antwoordt hij me dat dit heel divers is als er maar een rauw randje aan zit. We …
Steve Vai is op tournee geweest. Een tijdje geleden alweer hoor, maar toch. Dus in plaats van zich eindelijk eens op dat nieuwe studio-album te storten, besloot Vai eerst al zijn energie en marketingtechnisch denken op een live cd/dvd te richten. Inderdaad, na ontelbare Archives vol. x, een cd met …
Het derde album van August Burns Red ligt in de schappen. Fans die ze tijdens de tour met Enter Shikari en Blessthefall zagen hadden trouwens geluk, bij de tourstands was het exemplaar al te verkrijgen. Ook waren er reeds vier nummers te beluisteren via hun MySpace-pagina en stond een videoclip …
Godsamme. Echt alles weg! Gibsons, Telecasters, Washburns, pedalen. De nachtmerrie van iedere toerende band werd bewaarheid bij The Most Serene Republic. Ruim een week geleden werd een groot deel van de instrumenten van de Canadese band gejat in Vancouver. Toen ik dit treurige bericht las, realiseerde ik me dat er …
Aan de drums in opener “Waiting For The D Train” zou je het kunnen horen: de Japanse mix-meister Cornelius heeft zich bemoeid met de nieuwe plaat van Yoko Ono. Ook zoonlief Sean Lennon – als co-producer en bandleider – speelt een rol op het eerste album van de Plastic Ono …
In de categorie beter laat dan nooit: de nieuwe American Steel. Twee jaar geleden waren ze daar ineens weer. Destroy Your Future was een dijk van een comebackplaat. Eentje die vooral gekenmerkt werd door grootse en snelle refreinen. Guess What? Op Dear Friends And Gentle Hearts zijn ze nog sneller! …
De alliteratie vind ik wat flauw, maar de associaties die Timber Timbre oproept zijn in elk geval volkomen juist. Taylor Kirk heeft een bijzondere stem met een fijnzinnig timbre. Eerder ‘mahony’ dan ‘timber’, dat wel. Tijdens de begintonen van opener “Demon Host” denk ik nog even aan Antony, maar die …
Wales is een beetje het Friesland van Groot-Brittannië. Een eigen taaltje, een eigen bestuur, een eigen vlag en natuurlijk een sterke verbondenheid met de eigen identiteit. Op muziekgebied zijn er wel flinke verschillen. Waar Friesland het moet doen met De Kast, Twarres en Meindert Talma, heeft Wales artiesten voortgebracht als …
