Hoe indrukwekkend de opener “Gossamer” er ook in knalt, de vermoeidheid slaat al snel toe als blijkt dat het vooral Neurosis en Isis zijn die je eigenlijk hoort. Zoals bij zoveel bands tegenwoordig. Het betekent log, zwaar, onderhuidse melancholie, opgekropte agressie. Dat hebben we inmiddels wel gehoord, dacht ik zo. …
Van een album met een titel als Perversity, Desperation and Death is weinig feestelijks te verwachten. Afgezien van een heerlijke cocktail uit het Aziatische land is Singapore Sling ook een band. Na het debuut met de eveneens opgewekte titel The Curse The Life The Blood uit 2003 is dit het …
Johan stopt ermee. In navolging van Daryll-Ann en Caesar verdwijnt hiermee het derde vlaggenschip van platenmaatschappij Excelsior uit het Nederlandse muzikale landschap. Net als bij die twee andere bands gebeurt het zonder de overbodige, dik aangezette dramatiek van een persconferentie. Ik verwacht dan ook niet dat Jacob, Maarten, Diets en …
Het is zomer, en de nieuwe, jonge, goeduitziende Nederlandse poprockbandjes lijken uit alle hoeken en gaten tevoorschijn te komen. Zo recenseerde ik onlangs nog Rigby, en dan zijn er natuurlijk nog Stereo en Valerius. Nu Krezip en Di-rect uit elkaar zijn, wordt het ook wel tijd dat andere bands hun …
Post-rock as post-rock can be, was het eerste wat in me op kwam na een eerste luisterronde van Cougar‘s tweede langspeler Patriot. Ze voldoen namelijk aan alle genre-eisen: volledig instrumentaal, behoorlijk jazzy maar niet teveel, tingel-tangelende opbouwstukken, ritmische frutsels, tikje gestudeerd maar toch ook behoorlijk spannend, afwisselend en overtuigend. De …
Het leukste van Wilfried de Jongs sportprogramma Holland Sport heten de interviews te zijn, de scherp getekende kop van de presentator zelf en de oprechte manier waarop het programma gemaakt is. Het zal allemaal wel. Het allerleukste van VPRO’s eigen sportprogramma is volgens mij de band die zo nu en …
Oké, Jnnk heeft wederom voor u de nabeschouwingen (vrijdag, zaterdag en zondag) geschreven, maar er waren meer FU-schrijvers op Lowlands 2009. Daarom nog een keer het beste, in de vorm van lijstjes. De Top 3 van File Under.
Met een bandnaam als Noah and the Whale kun je eigenlijk al bijna niet meer de mist ingaan: prachtig verzonnen en hij trekt direct de aandacht. De titel van hun tweede cd, The First Days of Spring, is wat minder tekenend: als je blije en opgewekte lente-achtige liedjes verwacht, sta …
Het is nog altijd wachten op nieuw werk van My Vitriol en Amusement Parks on Fire, en de shoegaze-jongens een beetje kennende zal ‘t ook nog wel even duren. Het Bostonse Constants vult de vacante plek met The Foundation, The Machine, The Ascension. Een albumtitel die terecht nogal proggy klinkt. …
In een eerdere recensie verzon ik voor de grap een nieuw muziekgenre: Garage Symfo. Complete flauwekul bleek dat niet te zijn, want Descending van Gargamel voldoet eveneens aan alle criteria die ik destijds had bedacht. Daarmee is wat mij betreft het nieuwe genre nu dus officieel een feit! Gargamel komt …
Alles wat Mark Lanegan aanraakt verandert in goud. Punt. Hij hoefde eigenlijk al niks meer te bewijzen na zijn werk met Screaming Trees en Queens of the Stone Age, maar lijkt desalniettemin aan een zoveelste carrière te zijn begonnen. Vreemd genoeg maakt de als notoire loner bekend staande zanger vooral …
De flauwste producten uit de filmgeschiedenis moeten wel muziekdocumentaires zijn. Een bandje wordt gevolgd, zowel bij het optreden als backstage. Steeds dezelfde liveshots, dezelfde beelden van het publiek, dezelfde scènes tussen bandleden in kleedkamers, met handdoeken om tussen podium en kleedkamer, en ruziënd in de studio. Er zijn niet heel …
Toe maar, je album aankondigen als laatste deel van je eerste trilogie. Het lijkt wel een fantasy boekenreeks. Maar goed, met pretenties is natuurlijk niets mis als ze ook worden waargemaakt. Morkobot probeert het met twee bassisten en een drummer, in drie lange instrumentale nummers. En ja, dat lukt eigenlijk …
Wellicht stom maar ik was haast teleurgesteld dat Sing Along To Songs You Don’t Know geen coverplaat is. Múm’s vorige ambitieuze en wat sterkere album leek nog helemaal niet zo lang uit, dus er kon best een tussendoortje vanaf. Zeker met zo’n titel. In werkelijkheid zijn we sinds Go Go …
Het begin van Conditions wekt een beetje een foute indruk, want het klinkt alsof je gaat luisteren naar een soulplaat. Nu zit er wel degelijk veel soul in deze plaat, vooral met dank aan de geweldige zanger, Dougie Mandagi, maar na vijftig seconden wordt duidelijk waar het echt om draait …
Altijd gedacht dat een band als die in de film Heavy Metal in Baghdad alleen maar in deze tijd van internet kon ontstaan? Want hoe zou iemand in de jaren zestig, wonend in Iran, kennis kunnen nemen van revolutionaire westerse ontwikkelingen in de popmuziek? De opkomst van beat, rock ‘n’ …
Drie albums, twee horrorfilms en er staat zelfs alweer een nieuw album in de planning. Dat allemaal in slechts een jaar tijd. In plaats van een echte baan te gaan zoeken, komt het brood bij Joseph Poole – beter bekend als Wednesday 13 – op de tafel door zijn albuminkomsten. …
Van top tot teen doordrenkt met bier, zo zag ik er uit na mijn allereerste optreden dat ik ooit bezocht. De kleren moesten uit bij binnenkomst thuis en het eerste doel was de douche. Het bier zelf lustte ik nog niet, hetgeen overigens later helemaal goed gekomen is. Ik heb …
Michiel Oskam is een veelzijdig en druk baasje. Hij speelt gitaar in zowel de extreme deathmetalband The New Dominion als het experimentele jazzkwartet Operation Sand. Maar blijkbaar kan hij in die twee bands nog steeds niet al zijn muzikale eieren kwijt, want hij heeft net zijn eerste solo-album vol instrumentale …
