Auteur: fuc
The Black Dahlia Murder
Disintegrate
Wolves In The Throne Room
Broken Records – Until The Earth Begins To Part
Als muziekliefhebber ben ik altijd op zoek naar die ene plaat die me weet te raken in mijn hart. Zo’n plaat waar je naar kunt blijven luisteren en die bij elke luisterbeurt alleen maar mooier wordt. Bijna als een verslaving. Waar het aan ligt, weet ik niet, maar die platen …
Delain
Pilgrimz
Blind Sight
I Heart Hiroshima
Andre Manuel En De Ketterse Fanfare – Tjuup
Alsof zijn oude band Fratsen niet voor slechts ��n keer weer op gaat treden. Met een nummer dat zelfs het hoesje van zijn nieuwe cd Tjuup mag tooien, “Een Goeie Tukker Is Geen Motherfucker”, heeft Andr� Manuel de slappe lach naar De Ketterse Fanfare gebracht. Een kinderkoor valt hem bij …
Cryptacize – Mythomania
Alles wat ik voor deze recensie kan bedenken lijkt overbodig. Het vullen om maar te vullen, terwijl dit toch kostbare zendtijd is. Ik zou een grapje kunnen proberen te bedenken over Mythomania, de naam voor een psychologische aandoening waar de patiënt constant liegt, of ik zou de recensie weer ‘ns …
Mama Loo – Orange Heart
In januari snelde de single “Superman” de release van Mama Loo’s derde cd, Orange Heart, vooruit. Met zijn bezwerende geluid is het een typisch Mama Loo-liedje, ook qua lengte trouwens. Want met acht liedjes in ruim tweeënveertig minuten kun je wel stellen dat Orange Heart niet direct heel radiovriendelijk is. …
The Cesarians – Cesarians 1
Sinds ik de promo in huis heb, blijkt niet alleen het hele artwork van de debuutplaat van The Cesarians veranderd te zijn, maar ook de titel ervan. Zelfs de hele tracklist hebben ze omgegooid. Of het een verbetering is, zou ik niet durven zeggen, maar ze hebben er vast hun …
Elite Barbarian – It's Only When You Get To The End That It All Makes Sense
Het Engelse Front & Follow label, ‘bekend’ van de patches, bracht ons eerder de degelijke indiepoppers Yonokiero. Maar It’s Only When You Get To The End That It All Makes Sense van Elite Barbarian is zowel qua geluid als niveau hele andere koek. Radicale elektronische klanktapijten van hoog niveau. Opener …
Cursive – Mama, I'm Swollen
Een paar jaar terug ontdekte ik Cursive met dank aan een vriend, die me kennis liet maken met hun plaat The Ugly Organ uit 2003. Dit was emocore zoals ik dat graag wilde horen: stuurs, dwars, maar tevens enorm speels en toch stiekem ook wel behoorlijk catchy, ondanks de soms …
Kasabian – West Ryder Pauper Lunatic Asylum
Kasabian neemt wel een apart plekje bij mij in. En dat mag je letterlijk nemen. Ik heb namelijk een litteken overgehouden aan een optreden van Kasabian in Paradiso. Een ongelukkige stap eindigde namelijk in een face-plant. Nog altijd, als je goed kijkt, kun je de sporen zien van mijn tand …
Eric Brace & Peter Cooper – You Don't Have to Like Them Both
Het schijnt een beetje onze schuld te zijn dat Peter Cooper en Eric Brace samen deze plaat opgenomen hebben. Ze deden vorig jaar beiden een tour door Nederland, maar concludeerden halverwege dat het leuker was om samen te spelen, dan om twee aparte sets te doen. Een logisch vervolg is …
The Intelligence – Fake Surfers
De Amerikaanse stad Seattle speelt een belangrijke rol in mijn muzikale ontwikkeling. Dat wil zeggen, als ‘moederstad’ van de grunge, want dankzij die stroming is mijn liefde voor muziek pas echt tot bloei gekomen en is zij zich allerlei kanten op gaan ontwikkelen. Tja, en nu is daar The Intelligence. …
VA – Not Given Lightly
De ondertitel van deze compilatie is A Tribute to the Giant Golden Book of New Zealands Alternative Music Scene. Nu dacht ik hier zelf de Triffids aan te zullen treffen, wat genoeg zegt over mijn kennis van de genoemde scene. Ach, kun je eigenlijk van scene spreken? Ze gaan me …
Mama Roux – Mest & Mist
Het is een bekend gegeven dat mannen niet goed alleen kunnen zijn. Dat is voor mij niet anders. Dus toen het tussen mij en de dames van Laïs echt voorbij bleek te zijn, en een mogelijke relatie met de meiden van Three-Ality al vroegtijdig het leven liet, stond ik er …
Jessica Lea Mayfield – With Blasphemy So Heartfelt
Je hoort het wel eens zeggen: ‘Een kunstenaar moet lijden, dan is deze op zijn best.’ Of dit nou altijd zo is daar is een boom over op te zetten, maar als de helft van wat Jessica Lea Mayfield ons voorschotelt op haar debuutalbum With Blasphemy So Heartfelt waar is, …
Cracker – Sunrise In The Land Of Milk And Honey
Met een nieuwe cd van David Lowery en de zijnen weet je altijd een ding zeker: dat je goede rock voorgeschoteld gaat krijgen. De frontman van Cracker heeft een diverse smaak: hij is ook nog zanger van Camper van Beethoven, was met Cracker al eens support act voor de Ramones, …
Alasdair Roberts – Spoils
Spoils is het vijfde album van de vanuit Glasgow opererende singer-songwriter Alasdair Roberts. Het boekje bij de cd vermeldt een groot scala aan akoestische instrumenten, waaronder een verscheidenheid aan ongebruikelijke gitaren, en daarmee was mijn interesse duidelijk gewekt. Standaard gaat een dergelijke cd dan onderop mijn recensie-stapeltje. ‘Bewaar het beste …
Jeremy Jay – Slow Dance
“Jeremy Jay is een groot talent, waarvan ik benieuwd ben hoe hij zich verder ontwikkelt.” aldus mede-recensent Ewie in de bespreking van Jeremy Jay’s debuutalbum A Place Where We Could Go uit 2008. Helaas moet ik Ewie meteen teleurstellen. Van enige ontwikkeling is bij deze opvolger Slow Dance namelijk absoluut …
Begushkin – King's Curse
Als je je iets voor kunt stellen bij een mix tussen jaren ’70-symfo en folk, aangevuld met iets dat niet anders dan als glamrock omschreven kan worden, dan begrijp je al een beetje de wereld van Begushkin. King’s Curse is de tweede cd van de band rond zanger/gitarist Dan Smith. …