Auteur: fuc
Burst
Charles Spearin – The Happiness Project
De besnorde multi-instrumentalist Charles Spearin moet wel een toffe kerel zijn. Zijn buren in Toronto houden in elk geval van hem. Spearin vroeg ze om bij hem thuis voor een nieuw project wat te komen babbelen. Het uitgangspunt van de gesprekken was “wat is geluk?”, maar ‘t ging Spearin niet …
Ocean
Weird Owl – Ever The Silver Cord Be Loosed
Als ik een paar cd’s positief heb gewaardeerd dan begint het bij mij te kriebelen. Moet ik nu niet eens wat negatiefs gaan zeggen? Ontgaat mij iets? Ben ik nog wel geloofwaardig? Een dergelijk gevoel komt bij mij op als ik na een paar fijne cd’s Ever The Silver Cord …
Sky Larkin
Drinken tijdens werktijd, ik kan me bijna geen baan voorstellen waarbij dat mogelijk is. Onze Storm van File Under is gelukkig niet streng en het is dan ook een “Ja, graag”, wanneer Katie Harkin vraagt of ik een biertje wil. “We hebben belachelijk veel blikjes gekregen. We zijn slechts met …
Fire In The Attic – Fire In The Attic
Samen met je broer een band beginnen, ik moet er niet aan denken. Dat het kan bewijst Fire In The Attic, de twee waren uitgespeeld met hun computerspelletjes en begonnen samen muziek te maken. Drie vrienden werden gezocht en het resulteerde in een band die ondertussen zes jaar actief is. …
The Black Lips
Hot, dat zijn deze vier boefjes uit Atlanta – Georgia. Hot bij meisjes met strakke skinny jeans, oversized t-shirts, hoekige danspasjes en MySpace-poppenoogjes. Maar ook gekoesterd door ouwe rotten die The Gories en The Oblivians in de platenkast hebben staan. Gewaardeerd door de trendsetters en de kenners, dus. Maar verworven …
Submarine Races – Hard to Look at, Easy to See
Soms word je door een speling van het lot opeens op een plezierige manier gedwongen eens iets geheel anders te doen. Zo ook toen Hard to Look at, Easy to See per abuis tussen mijn recensie-cd’s terecht kwam in plaats van in de brievenbus van DubbelMono, voor wie het eigenlijk …
Mi Ami – Watersports
Misschien heb ik inmiddels de naam gekregen dat ik van moeilijke muziek houd, maar mijn grote liefde voor Battles is toch echt niet zozeer gebaseerd op de moeilijkheid van hun muziek als wel op de originaliteit. Hoe dan ook, Watersports van Mi Ami, drie mannen waarvan er twee voorheen in …
Bridge To Solace / The Blackout Argument
Hoewel het nog altijd Amerika is die de hardcore/metalcore-scene aanvoert, komt er regelmatig ook heel wat tegengeluid uit het vaste land in Europa. Opboksen tegen een overvolle stroming, daar moet je lef voor hebben. Zo zet Hongarije zichzelf de laatste jaren op de hardcore-kaart. Gelukkig doet Bridge To Solace dit …
Zombi – Spirit Animal
Zombi is een uit Pittsburgh afkomstig duo bestaande uit een drummer en een bassist/toetsenist. En die toetsen zitten dan voornamelijk op oude, analoge synthesizers. Da’s toch bijzonder te noemen voor een hedendaagse band. Hun geluid is zo retro (hé, hoor ik daar geen Mellotron?) dat ik bij de eerste keer …
M. Ward – Hold Time
M. Ward is een man wiens carrière langzaam maar gestaag vordert. Met Hold Time brengt hij zijn zevende solo-album uit sinds 1999. M. Ward doet het graag met vrouwen. Zo dook hij op bij Norah Jones op haar dvd Not Too Late, maar ook bij Jenny Lewis op de cd …
Ty Segall – Ty Segall
One-man-bands zijn er altijd geweest en zullen er ook altijd zijn. Solo-artiesten die het even niet kunnen vinden in een bandje en in hun uppie op ontdekkingstocht gaan. Fijn dat er dan even primaire en even onverwoestbare muzikale vormen als blues en rockabilly zijn om te exploreren. Ty Segall, voorman …
Instant Flight – Endless Journey
Even dacht ik weer een Erebus-release in handen te hebben: de vier muzikanten achter op de cd lijken zo weggelopen uit de flower power van de jaren zestig: kleurige hoeden, mannen met haren op hippielengte, sprookjesachtige kleding en ongetwijfeld ook de nodige geestverruimende middelen. En hoewel de cd in 2008 …
The Practicles
The Search Party / Wilson McKinley
Mijn ouders hadden het gehad met het geloof, met als gevolg dat ik bewust niet ben opgevoed met de tien geboden. Normen en waarden heb ik genoeg meegekregen, met een open en toch wel weer kritische houding t.o.v. religie. Ergens op een zaterdag in juni, er is dan de EO-jongerendag, …
Monno – Ghosts
Doom metal lijkt een beperkte, nogal ingekapselde, isolationistische muzieksoort met zijn trage tempi en sombere sferen; meer is het niet volgens criticasters. Dat het echter ook de basis kan zijn voor waanzinnige zoektochten naar het experiment in alle soorten en maten begint steeds beter bekend te worden, gelukkig. Neem nu …
Kubus – Kubus-Biets Instrumentals Vol. 1
Wie Kubus zegt, zegt normaal ook BangBang. De heren hebben dit keer echter ieder hun eigen pad gekozen en brengen allebei een soloplaat uit op het label van de Britse rapper. De Zwollenaar maakte furore als beatmaker van (voorlopig wijlen) Opgezwolle en werkte twee albums samen met John Reilly, BangBang …
Black Cargoes – Glass
Zelden zo’n mooi cd-hoesje in handen gehad. De hoes van Glass van het Zwitserse Black Cargoes heeft een bijzondere vorm met ronde hoeken en fraai artwork. Vanaf de eerste klanken van “Darkened Floor” lijkt ook de muziek prima in orde, maar gaandeweg het album nestelt zich een vergelijking in mijn …
Bridge / Jade / Jacks
Over Erebus Records is niet veel te vinden sinds hun website offline is. Jammer is dat, want hun missie is het weer beschikbaar maken van verdwenen platen. Lp’s die alleen nog voorkomen in de wishlists van verzamelaars of als schimmig gefluisterd geheim op fora van de fanatiekste liefhebbers besproken worden. …
The Parties – Can't Come Down
Ik hou wel van een feestje! Wie niet? Toen ik dit eerste album van The Parties met zijn lekkere retro-hoesontwerp (mooie Vox Teardrop-gitaar!) in de stereo schoof verwachtte ik een lekker potje te kunnen twisten. Dat viel helaas een beetje tegen. De fuzzy feedbackklanken van opener “Love For Sale” beloven …
Jerome XL
Osdorp Posse
William Elliott Whitmore – Animals In The Dark
Erg trots ben ik niet op mezelf. Bij de naam William Elliott Whitmore had er meteen een kwartje moeten vallen omdat ik zijn fijne vorige cd Songs Of The Blackbird mocht recenseren. Bij het horen van zijn herkenbare stem had ik mijn misser meteen goed moeten maken: zo alledaags is …