Als je Syd Barrett-songs heel gaaf vindt, maar je vindt de vocalen van een Jacco Gardner te saai en je hebt het al helemaal niet op de chagrijnige monotone adempauzes van een David Gilmour, dan is Sudden Death Of Stars waarschijnlijk wat voor je. Ergens tussen de psychedelica, indiepop en …
Ik heb Tukkers in het wild ontmoet. Het is en blijft een bijzonder volk, maar eerlijk is eerlijk: ruwe bolster, blanke pit. Hoeveel écht Tukkerbloed er in het Twents Songschrijvers Gilde zit dat weet ik niet, maar het initiatief vanuit Enschede is verstandig. Waarom zou je immers niet de krachten …
Het Italiaanse Doctor Cyclops is terug met slechts vijf songs op de EP Oscuropasso, maar wat voor eentje! De heren Draghi, Filippini en Dallera reppen met geen woord over stoner rock, over de doemriffs van Black Sabbath. Niks van dat al. Het trio grijpt gewoon in een teug terug naar …
Kijk nou: James Jackson Toth lijkt vrede te hebben met het leven. Zo klinkt de opener van de nieuwe plaat van Wooden Wand, zijn nom-de-plume, in elk geval. De rauwe southern rock van zijn vorige album is nergens te bekennen en in plaats daarvan horen we klassieke country en folk …
Waarom Nick Sanborn en Amalia Meath (zangeres in het folktrio Mountain Man) hun samenwerking nogal saai Sylvan Esso hebben genoemd is me onduidelijk, maar de associatie met een Franse jongensnaam past eigenlijk wel. Er had zo een Franse knoppendraaier achter deze gevarieerde collecties electro-songs kunnen zitten. Soms meer geschikt voor …
Architects uit Brighton was zomaar een van de zovele Britse metalcorebandjes die uit het niets leek op te komen. In een paar jaar tijd heeft er een wedstrijd plaatsgevonden wie het meest boosaardig overkomt, wie de meest hypernerveuze breaks achter elkaar kan plakken, wie het meest en langst kan bulderen …
De band Jamaica maakt typisch van die vrolijke liedjes die op de autoradio langs zouden kunnen komen als je op vakantie in het zonnige Frankrijk rondrijdt. Heel poppy, heel meeneuriebaar en in diverse nummers zit er als kers op de taart dan zo’n Weezer-achtige gitaarsolo. Nummers als “Two on Two” …
Punkrock is er in vele soorten en maten. Neem Plague Vendor, een bandje uit Whittier, CA. In eerste instantie ga ik bij het beluisteren op zoek in mijn platenkast naar The Gun Club, Wall Of Voodoo en The Wipers. En net op het moment dat ik alles gehoord dacht te …
Je hebt van die dagen die van mij niet loom genoeg kunnen zijn. Ik heb dan behoefte aan singer-songwritergetokkel van een J.J. Cale of ik haal Bob Marley eens uit de kast. Of ik ben helemaal in de sixties, zoals met een Kevin Ayers. Als het tempo maar slow is. …
Niemand heeft Robert Smith van The Cure ooit in zijn bijna 40-jarige carrière kunnen betrappen op hypernerveus, springerig, schizofreen of spastisch gedrag zoals druktemaker Ian Curtis. Was dat wel zo, dan had The Cure waarschijnlijk Eagulls geheten en dan kwam de band gewoon uit Leeds. Dan had de band een …
‘Ik heb je gemist, Nicole Atkins‘, denk ik al tijdens de eerste minuten van Slow Phaser, Nicole Atkins’ derde cd. Atkins maakte namelijk al twee prachtige albums. Debuut Neptune City uit 2007 klonk melancholisch sixties-achtig, als een vrouwelijke Roy Orbison, opvolger Mondo Amore uit 2011 was een hartverscheurend break-up album. …
Ewie Hugh Coltman – Zero Killed Prikkie Omb – SwineSong Janineka The Common Linnets – The Common Linnets Gr.R. David Baerwald – Bedtime Stories André Lykke Li – I Never Learn + live @ Tivoli, Utrecht DubbelMono Sharon Jones & The Dap-Kings – Give The People What They Want Stonehead …
In al zijn subtiliteit is Moksha eigenlijk een heel dominante plaat. Raz Ohara heeft zijn experimentele elektronica-plaat namelijk verdraaid zacht gemixt. De luisteraar moet dan wel kiezen: het volume ver opendraaien zodat de bassen plots de vloer laten trillen, of een koptelefoon opzetten. Ik ging voor de eerste optie. Dit …
Van alle soulzangeressen die de afgelopen jaren (al dan niet: opnieuw) furore maakten, heb ik misschien wel het meest een zwak voor Sharon Jones. Niet omdat ze de meest expressieve of diepgaande stem heeft of omdat ze bij live-optredens het zaalvolume gedempt durft te houden, niet vanwege haar bewogen leven …
Van alle soulzangeressen die de afgelopen jaren (al dan niet: opnieuw) furore maakten, heb ik misschien wel het meest een zwak voor Sharon Jones. Niet omdat ze de meest expressieve of diepgaande stem heeft of omdat ze bij live-optredens het zaalvolume gedempt durft te houden, niet vanwege haar bewogen leven …
Stel je een ruimte voor vol dwarrelend stof. Eerst merk je alleen de korrelige grijze massa op, maar dan verschijnt het silhouet van een man op een stoel. Al bewegend dirigeert hij de luchtstromen. Langzaamaan worden de contouren scherper en zie je dat de man een basgitaar in handen heeft. …
Daar staat-ie dan, helemaal bovenaan de lijst met 145 favoriete nummers van het eerste kwartaal van 2014 volgens Job de Wit: “Love Letters” van Metronomy. De radio-edit is dan ook een instant classic. Toch? Zonder veel wijzigingen had het zo op een Motown-verzamelaar gepast. Bij 3FM kozen Roosmarijn Reijmer en …
Als ik Bulgarije nou ergens niet mee associeer dan is het met dampende, zwoele Amerikaanse soul, r&b en jazzy hiphop. Ruth Koleva, oorspronkelijk Bulgaarse maar sinds jaar en dag woonachtig in Amsterdam bewijst dat er zoiets als Rhythm & Bulgary bestaat. Met Vincent Herbert en drummer Richard Spaven (Guru, Flying …
En dan was er uiteindelijk toch een nieuw album van Micah P. Hinson. Na zijn auto-ongeluk in de zomer van 2011 bleef het lang stil rond de aan armen en benen gewonde singer/songwriter. Zijn armen kan hij naar verluidt weer redelijk gebruiken, maar hij schijnt nog steeds mank te lopen. …
´Does Humor Belongs In Music?, vroeg wijlen Frank Zappa zich af. Zolang het subtiel is wat mij betreft wel, grappen die je vaker hoort gaan immers al gauw vervelen. De titel Tomorrow´s Hits is zo´n grap. Allereerst is dit geen greatest hitsalbum en ten tweede is het uit Brooklyn afkomstige …
iET is Lisa van Vliegen, een singer-songwriter die het allemaal klein en persoonlijk houdt en soul, pop, folk, een vleugje psychedelica, funk, afrobeat en jazz samensmeedt tot een zeer relaxed voortkabbelend geheel. Da’s niet nieuw, want iET deed dat vorig jaar al op The Kitchen Recordings, deel 1 en 2, …
