‘Hoe zou het eigenlijk met Grace Slick gaan?,’ bedacht ik me toen “The Dark Part Of My Mind” voorbij kwam tijdens het draaien van The Optical Sound Of van The Hypnotic Eye. Niet dat de Londense band verder op The Jefferson Airplane lijkt, maar in dit nummer toch heel even. …
Toen ik acht jaar oud was, zo oud als mijn dochter nu is, zag de wereld er heel anders uit. Iets opsteken deed je voornamelijk nog uit boeken want internet was er nog niet. Op tv hadden we De Wondere Wereld van Chriet Titulaer. Deze flink bebaarde en met zachte …
Ewie Brennente – Brennente Prikkie Ayreon – The Theory Of Everything DubbelMono Blank Realm – Grassed Inn Vonx Nina Persson – Animal Heart Ludo Quenum – Face To Face André The Pierces – Kings (single) tBeest Sunn O))) & Ulver – Terrestrials Janineka Amy Ray – Goodnight Tender
In nota bene één van de lichtvoetiger songs op Burn Your Fire For No Witness horen we Angel Olsen plotselinge Hank Williams aanhalen: ‘I feel so lonesome I could cry’ (“Hi-Fi”). Haar tweede plaat is dan ook geen vrolijke affaire. Ik weet ook niet of je dat mag verwachten van …
Stokoude kunsttheoretici als De Piles en Hagedorn maakten bij het beoordelen van schilderijen gebruik van categorieën als ‘kleurgebruik’ en ‘compositie’. De kunstliefhebber zou moeten leren de verschillende onderdelen te onderscheiden, om zodoende in te zien op welk aspect de ene schilder de ander de baas was. Elektronica-muzikant Bryce Hackford heeft …
Muziekfreaks onder de muzikanten, bestaan ze nog? Jazeker wel! En die hebben zich verenigd in Sentient. Een club van drie heren op leeftijd die het gelukkig niet hoeven te hebben van schreeuwerig uiterlijk vertoon. Zelf vindt het trio zich een improvisatiegezelschap dat de psychedelica, de jazz, de fusion, de Afrobeat …
Als je als muziekliefhebber leeft met de waan van de dag, dan kan het zomaar zijn dat er releases langs je heengaan. Er komt zo ongelooflijk veel uit, en er zit nou eenmaal maar 24 uur in een dag. En wie bepaalt waar jij nou naar moet luisteren? In dit …
Exploito is de term – een genre kun je het nauwelijks noemen. Ik stel me er een dikke platenbaas bij voor, ergens in de tweede helft van de jaren zestig: driedelig pak, stropdas, sigaar in z’n gezicht, zonder smaak, maar met geld en een vaag idee wat de jeugd wil …
Folkzangeressen met een braampje op de stem zijn in. Ik kreeg laatst de deur naar mijn vaste zondagmiddaghonk niet eens open toen daar ene Démira stond te spelen. Bekend van televisie, zeggen ze dan… Kennelijk vertedert het de mensen: jonge vrouwen met een oude ziel en dito stem. Zie Amy …
Als schrijver en onderdaan op dit log ben ik voor fysieke cd’s overgeleverd aan wat me door ons opperhoofd wordt toegestuurd. Zijn motto is: heb je het debuutalbum gedaan dan mag je de opvolger ook doen. En zo krijg ik Total Exposure van het Argentijnse Las Kellies voor mijn kiezen. …
Onlangs voerde ik het gebrek aan een goede koptelefoon aan als reden dat ik wat traag was met recensies. Er was nog een reden: ik wilde heel graag iets schrijven over Gesaffelstein omdat ik altijd van Franse elektronische muziek gehouden heb. Maar soms moet je als recensent – denk ik …
Schrijven over een muzikale heldin is lastig. Toch waag ik me eraan omdat ik vind dat haar muziek veel te onbekend is. Ik heb het over Amy Ray, één van de twee Indigo Girls. Ray maakte de afgelopen tien jaar al vier prima solo-albums waarop ze wat meer kon rocken …
Ewie Marble Sounds – Dear Me, Look Up Jasper Fading Trails Festival: 31 januari t/m 2 februari Vonx Warpaint – Warpaint André Nicole Atkins – Slow Phaser Prikkie Transatlantic – Kaleidoscope Ludo Okkervil River – The Silver Gymnasium tBeest LITE – Installation Stonehead Breton – War Room Stories Janineka Phantom …
Vier dagen lang presenteert Crosslinx artiesten met wortels in zowel de klassieke muziek als alternatieve pop. In Rotterdam, Amsterdam, Eindhoven en Groningen zijn dit jaar artiesten als José González, Ólafur Arnalds, Patrick Wolf (met wie File Under onlangs een uitgebreid interview deed) en My Brightest Diamond te bewonderen. Veel van …
Hoewel hij te boek staat als een neo-traditionalist, heeft Eric Bibb de grenzen van de akoestische blues allang overschreden. Meer nog dan een collega als Keb’ Mo laat Bibb horen dat hij een heel palet aan stijlen beheerst. Zeker op Jericho Road, het negentiende studioalbum van zijn ongeveer dertig platen …
Toevallig draaide ik onlangs Sufjan Stevens‘ The Age Of Adz weer eens. Het viel me mee. Het is geen album dat vaak uit de kast komt, maar als MRI-scan van een man die tegen zijn psychische, lichamelijke en creatieve grenzen aanloopt intrigeert het. Daarna werd het – niet geheel onverwacht …
De tijd dat Franstalige artiesten met regelmaat hits scoorden leek lang achter ons te liggen maar met Maitre Gims en Stromae hoog in de charts en airplaylijsten is het tegendeel maar al te waar anno 2014. Ook het uit Lyon afkomstige Babylon Circus zou met een beetje geluk daarbij aan …
Kijk, als je demo zo goed is, dat een gerenommeerde muzieksite als The Quietus besluit om een platenlabel op te richten om de plaat uit te brengen, dan leg je de lat meteen hoog. En weet je dat het met de promotie van je muziek wel goed zit. De geschiedenis …
