De dubbellive-cd van Pain of Salvation heet The Second Death Of en is voorzien van het opschrift ‘Original Motion Picture Soundtrack’. Typisch PoS-moeilijkdoenerij, want de 2cd/2dvd-versie heet On The Two Deaths Of, waarbij de eerste dvd tal van beelden bevat over de opkomst van de band en de tweede dvd …
Bij de vorige cd van Airless die ik besprak had ik nogal wat moeite om mijn aandacht erbij te houden. Muzikaal klopte het allemaal wel, maar compositorisch was het gru-we-lijk doorsnee. In de AOR – want dat is het genre dat deze Spanjaarden beoefenen – is dat sowieso meestal al …
Frontiers lijkt met een nogal opportunistisch dvd-offensiefje bezig. Ik ontving twee dvd’s van optredens die waarschijnlijk (deels) overeenkomen met een optreden dat eerder als live-cd onder een andere titel werd uitgebracht. De eerste dvd is van White Lion en heet Bang Your Head Festival 2005. Dat is dus geen optreden …
Enige tijd geleden kreeg ik het uitstekende nieuwe Tesla-album Forever More te recenseren. In die recensie noemde ik ook de live-dvd Cumin’ Atcha Live! 2008 die een paar maanden eerder in de VS uitkwam en ziedaar, weer een paar maanden later viel de Europese release bij me in de brievenbus. …
Herman Frank was ooit de axeman bij twee van de succesvolste metalbands van Duitsland, Accept en Victory. Loyal To None is zijn eerste solo-album. Een up-tempo pedal to the metal-album van voor tot achter. Aan de refreinen met soms hoog meebrulgehalte hoor je dat Frank een Duitser is, maar de …
Bij het album van Ted Poley dat ik eerder besprak was het niet makkelijk om mijn concentratie vast te houden. Poley is een verdienstelijk AOR-zanger, maar de composities hadden een hoog oor in-oor uit-gehalte. Blijkbaar heeft hij dat zelf ook gemerkt, want op dit album werkt hij met een andere …
In een ver verleden kwam er al eens een Tom Waits-bootleg uit met de titel Romeo Bleeding. Dat is echter niet de opname op deze cd. Wel is het een opname uit dezelfde tijd, uit de Blue Valentine-tour in 1979. Dat betekent dat dit opnamen zijn van een nog zeer …
De lol van de collectieve Brabantse gekte die carnaval heet ontgaat mij ten enen male. Er zit daar blijkbaar iets in de grond dat zuipen, hossen en hoempa draaglijk maakt. Maar er zit daar ook nog iets anders in de grond, iets dat blues en Americana oproept. Want veel van …
Takara is een vreemde eend in de bijt bij Progrock Records, om de eenvoudige reden dat het absoluut geen progrock ís. Takara speelt retecommerciële hardrock en progelementen moet je er met een lantaarntje bijzoeken. De band is geformeerd rond Neal Grusky, gitarist en enig overgebleven oerlid. De rest van de …
Ooit bedacht Prince dat je zijn liedjes alleen maar mocht draaien in de volgorde die hij bedacht had. Het gevolg was dat het album LoveSexy volgens de cd-speler maar één track kende. Weg was de mogelijkheid om even je favoriete nummer op te zetten, tenzij je ergens had opgeschreven bij …
Science Faxtion mag je bijna een supergroep noemen. Bootsy Collins (Parliament, Funkadelic, Praxis), Buckethead en Brain (beiden Guns N’ Roses, Praxis), Tobe “Tobotius” Donohoe en de aanstichter van het geheel, producer/songsmid/multi-instrumentalist Greg Hampton, dat zijn de namen van de deelnemers. Wie minstens drie van de vijf namen herkent weet overigens …
Surf City is een Nieuw-Zeelands gezelschap dat me met haar naam behoorlijk op het verkeerde been zet. Zeker, het gitaarwerk doet best aan surfrock denken, maar dan wel zoals Big Country ooit aan doedelzakken deed denken. De rock van de heren doet namelijk vooral denken aan Britse New Wave uit …
Wilt u eens hard lachen? Kijk dan eens naar de oude foto’s van Bad Habit. Ik dacht eigenlijk dat Whitesnake indertijd over the top was qua make-up en poedelkapsels, maar als dat over the top is, hoe moet je dit dan noemen? Maar de heren zijn ouder en wijzer geworden …
Een van de platen in m’n jaarlijstje van vorig jaar was TNT‘s Atlantis. Bloedcommercieel, poppy, maar tegelijkertijd onweerstaanbaar lekker gitaarwerk en dito zang. De zanger op dat album was Tony Mills, die ook bij het project China Blue de zang voor zijn rekening neemt. Het is niet zijn eigen project, …
Voor Saxon heb ik altijd al een zwak gehad. Op mijn vijftiende was Saxon een van de bands waarvan ik een patch op mijn spijkerjack had zitten en wat er daarna ook gebeurt, zo’n band blijft iets voor je betekenen. Ze hebben behoorlijke dieptepunten gekend en hun tournees spelen zich …
Ik ben een autoliefhebber. Niet dat ik veel weet over pk’s of topsnelheden van allerlei types, ik ben meer van het design. En van het ritme van autorijden. Veel leuker dan als een gek wegspuiten bij elk stoplicht vind ik het zo vloeiend mogelijk rijden. Letten op het verkeersbeeld, letterlijk …
Een van de grote verrassingen van het afgelopen Arrow Rock Festival was voor mij Twisted Sister. Het miezerde al een tijdje en het publiek werd daardoor wat mat, maar het kostte Dee Snider maar twee songs om het publiek mee te krijgen. Twisted Sister is niet subtiel, de songs zijn …
Umphrey’s McGee doet geen enkele poging om door te breken in Europa. Integendeel, eens per jaar komen ze naar Amsterdam en dan nemen ze hun Amerikaanse fans mee. Gelijk hebben ze, want ze zijn live een typische jamband en dat genre heeft nooit iets gedaan in Europa. Toch zouden de …
The Covenant bestaat al ruim twintig jaar, zo vermeldt de site. Tuurlijk, maar het gat van bijna tien jaar in de biografie wordt daarbij vrolijk meegeteld. Geen idee wat ze in de tussentijd hebben uitgespookt, maar anno 2009 is er weer een nieuw album. Het eerste wat opvalt is de …
Feestelijke standionrock á la Aerosmith, de energie van Fishbone, Prince-achtige funk, bijna AC/DC-achtige riffs, de relaxtheid van Fun Lovin’ Criminals of Cake, dat alles gelardeerd met cello en saxofoon. En dat zijn alleen maar de eerste paar songs… O ja, had ik al verteld dat The Inspector Cluzo bestaat uit …
Ik geef toe, ik werk in een ultieme nerdomgeving, maar het zal niet de enige plek zijn waar als er iemand roept dat ‘ie zijn brood kwijt is van drie kanten de reactie “De zweep!” komt. Mocht u geen nerd zijn: in Asterix en de Helvetiërs is het een gezelschapsspel …
Wanneer ik “Love to love” aangekondigd hoor worden over de speakers in m’n auto, veer ik blij op. Jottem, UFO met Michael Schenker! Maar iets klopt er niet. Het is niet de versie van Strangers In The Night die ik had verwacht. Sterker nog, dit is een heel andere zanger. …
De songs op Sammy Hagars nieuwe album Cosmic Universal Fashion stammen niet alleen uit verschillende jaren, ze lijken ook geruime tijd van elkaar opgenomen te zijn. Opener “Cosmic Universal Fashion” – naar verluidt online geschreven met een Iraakse fan – begint met een ZZ Toppiaans electronisch aangedreven riff en blijft …
Elk jaar rond kerst maken we bij File Under onze jaarlijstjes op. Jaarlijks is er dan echter ook het probleem dat er nog wat recensies moeten verschijnen van albums uit 2008. Het kan dus zomaar gebeuren dat je een album niet in je jaarlijstje hebt staan dat je er achteraf …
Steve Walsh zag ik afgelopen jaar live met Kansas op het Arrow Rock Festival. Prima optreden, maar erg dynamisch was het allemaal niet. Ruig was het al helemáál niet. Maar ziedaar, meneer Walsh is op dit album, een rerelease van zijn album uit 2005, stiekem ook een heule echte rockert. …
