Richie Kotzen is een van de gitaarhelden van de reservelijst. Hij kwam bij Poison als de vervanger van de gitarist ten tijde van de successen, hij kwam bij Mr. Big als de vervanger van de gitarist ten tijde van de successen. Niet echt het fijnste moment om in te stappen. …
Ik had nog nooit van de dames van Sahara Hotnights gehoord, maar deze Zweedse meiden blijken in hun thuisland flink wat succes te hebben en daar al sinds de jaren negentig aan de top mee te draaien. Dat was in Nederland, als er al wat van hen gedraaid werd, slechts …
Als de naam Francis Buchholz je iets zegt, dan was je in de jaren zeventig en tachtig vast een groot fan van The Scorpions. Na de Crazy World-tour zei Buchholz bedankt en tot ziens tegen Klause Meine en zijn mannen, met wie hij twee decennia lang de wereld onveilig maakte. …
Opeth gaat zijn eigen weg Net ingevlogen vanuit Amerika, met een jetlag van hier tot Tokio, staat Mikael Åkerfeldt op 3 juni in Amsterdam de nodige journalisten te woord. Hoewel zichtbaar vermoeid, beantwoordt de zanger en gitarist alsmede het muzikaal meesterbrein achter Opeth toch geduldig alle vragen. Want het nieuwe …
Soms zijn dingen gewoon heel simpel. Neem The Cool Kids. Je maakt hiphop (dus dan ben je cool) en je bent samen net iets ouder dan 40 (dus eigenlijk ben je gewoon nog een stel knulletjes). Dan noem je jezelf natuurlijk The Cool Kids. Het ligt zo voor de hand, …
Ik heb altijd al een voorliefde gehad voor artiesten die hun eigen werk produceren. Zeker in moderne muziek is productie vaak even belangrijk als uitvoering en compositie, dus wel zo mooi als een artiest ook dat aspect van zijn werk in eigen hand houdt. Daar is wel de nodige zelfkritiek …
Oké, Jnnk heeft dan voor u wel de nabeschouwingen (vrijdag, zaterdag, zondag) geschreven, maar er waren meer FU-schrijvers op Lowlands. Daarom nog een keer het beste, in de vorm van lijstjes. De Top 3 van File Under.
Zondag werd de dag waarop ik het meest zou missen, maar ook de dag waarop ik het meest overweldigende optreden zou zien. Dat wist ik nog niet toen ik opstond, laat staan toen ik mijn stukje zat te typen en de supersympathieke Lucky Fonz III aan het missen was. Schijnt …
Ik wacht al dik vier jaar geduldig (not!) op een opvolger van het vrij briljante A Natural Disaster. Deze laatste ‘echte’ cd van Anathema stamt namelijk al uit oktober 2003. Belachelijk dat deze Engelsen zo’n lange tijd nergens aan de bak kwamen. Want als ik het goed begrepen heb was …
Altijd moeilijk, zo’n voorpretstukje. Zeker bij zo’n groot festival als Lowlands. En dat terwijl ik best veel voorpret heb. Gisteren hebben we bijvoorbeeld een paar telefoongesprekken gevoerd over de indeling van ons tentenkamp. (“Ja, maar als ik de grotere tent meeneem, dan kunnen we wel met z’n drieën in de …
Altijd fijn, vlak voordat je aan je welverdiende vakantie begint nog ‘even’ je hele belastingoverzicht van 2006 moeten specificeren. Ik denk dan: de belastingdienst leest toch mee hier? En die weten dat ik samen met mijn wederhelft op gepaste wijze afscheid genomen heb van Zwollywood en het in Amersfoort stikt …
De hoes van David Vanderveldes Waiting For The Sunrise zegt het eigenlijk allemaal al. Een beetje een vergeelde foto, waarop een man met halflang sluik haar en een baard je dromerig aankijkt. Stijlvolle letters ook. Dit moet wel cheesy op jaren zeventig leest geschoeide retropop zijn. En ja hoor, “I …
Van de voorgaande twee albums van het Duitse Soul Doctor was ik zeer gecharmeerd. Omdat ik een verstokte liefhebber van live-albums ben, was het dan ook feest in Huize Prikkie toen That’s Live! in de brievenbus belandde. Hop, op de iPod en luisteren. Hè? Wat braafjes! Nou ja, zo’n iPod …
“A musical disciple of Howlin’ Wolf and Crazy Horse”, staat er in de begeleidende brief bij de promo At War With The Elephants van de Canadees Alun Piggins. Helemaal mijn ding dus, dacht ik. Tot ik de muziek draaide. Niets blues, niets Howlin’ Wolf. Bij Crazy Horse kan ik me …
Vrijdag 15 augustus aanstaande viert Sellaband haar tweede verjaardag in Paradiso. Eerlijk is eerlijk, ik had nooit verwacht dat dit initiatief na twee jaar nog steeds up and running zou zijn. Het is nu zelfs zo dat bands die al best bekend waren zich ook aansluiten bij dit concept. Blijkbaar …
Deze site draait op de weblogtool Movable Type. Maar ik merk steeds weer dat deze oude versie die we gebruiken niet meer kan wat wij allemaal willen om het voor jullie als lezertjes nog leuker te maken. Daarom zijn we ons aan het oriënteren of er geen beter alternatief is, …
Al jaren koester ik Extreme‘s III Sides To Every Story, niet zozeer Pornografitti met de enorme hit “More Than Words”. Juist op III Sides To Every Story kwam de combinatie van hardrock, funk en retecommerciële deuntjes volledig tot zijn recht. De verkopen waren echter bedroevend en na een matte poging …
Je merkt het al als je je richting festivalterrein begeeft: pas bij de laatste kilometers vind je een bord met daarop een knullige pijl die aangeeft welke kant je op moet. Als de eerste tenten in zicht komen wordt het pas echt duidelijk: dit festival is anders. Niet alleen mag …
Sinds zijn vertrek uit Rage Against The Machine in 2000 heeft Zach de la Rocha zich op muzikaal vlak eigenlijk wonderbaarlijk rustig gehouden. Hier en daar deed hij wat gastrolletjes, maar waar zijn voormalige bandmaten met Chris Cornell achter de microfoon onder de naam Audioslave doorjakkerden gaapt er voor Zach …
Een tranceproducer die op zijn 22e een album uitbrengt? Ze bestaan, al dien je met een vergrootglas en een boel geduld het archief in te duiken om ze te vinden. James Cayzer alias Jaytech flikte het kunstje: de Australiër (1986) heeft zijn debuutalbum uitgebracht op Anjunadeep, en naar aanleiding van …
Het is een tragisch, maar naar het schijnt waargebeurd verhaal dat verteld wordt in “Last Kiss”: de geschiedenis van twee jonge geliefden die met hun auto tegen een tractor botsen, met fatale gevolgen. Dit droevige verhaal echoot na in de geschiedenis van J. Frank Wilson & The Cavaliers. We spreken …
