Half januari; het stof van het muzikale jaar 2010 is jaarlijstjes-gewijs neergedaald en de focus is via Eurosonic/Noorderslag richting 2011 bijgesteld. Maar ik ben er nog niet helemaal klaar voor. Had ik maar niet op die ene link moeten klikken bij dat jaarlijstje van een van mijn favoriete zangeressen. Niet …
Je hebt van die muzikanten die eeuwig zacht en onschuldig zullen blijven klinken. Gewoon omdat ze zo in elkaar zitten. In die categorie valt Dennis Kolen. Hij doet met zijn in één ruk opgenomen nieuwe cd Revolution Of The Romantics een dappere poging om de braafheid en het gepolijste van …
Ik ken Michael Jackson pas sinds hij dood is. Dat is misschien raar. Maar ik ben nog maar 9 jaar. En de laatste jaren had hij niet zoveel succes. Nu was hij groot nieuws. Mijn moeder heeft toen er veel over verteld. Zij was vroeger fan van Michael Jackson. Ze …
Storm Amplifier – The Octopus Ewie Me & Stupid – Me & Stupid Ludo Ozark Henry – Hvelreki Gr.R. Godspeed Your! Black Emperor @ Paradiso Ramon iLiKETRAiNS – He Who Saw The Deep André Adele – 21 Prikkie Mr. Big – What If… DubbelMono Twilight Hotel – When The Wolves …
Rock ‘n’ roll kun je niet op school leren. Het is een beetje onzinnige open deur, maar toch. Want Susan Cattaneo is niet alleen een singer/songwriter, maar verdient haar geld ook als als docente liedjesschrijven aan The Berklee College of Music. Dat zou afdoende bewijs moeten zijn dat het met …
Over het algemeen mijd ik Nederlandstalige muziek als de pest. Heb er gewoon niet zoveel mee. Met uitzondering van een handjevol Nederpopklassiekers en het eerste album van Spinvis raakt pop in mijn moerstaal me niet en vind ik vooral de teksten vaak of semi-intellectuele mooidoenerij of simpelweg te dom voor …
Toen ik Case Mayfield op zag treden bij De Wereld Draait Door leek het me een uitgemaakte zaak. Die wint met speels gemak de finale van de Grote Prijs van Nederland in de categorie Singer/Songwriter. Mayfield, die eigenlijk Kees Veerman heet, was ontwapenend en speelde na het luchtige gesprekje met …
Standup comedy-metal. Lachen met Mongo Ninja betekent zoveel als gniffelen om een grappige titelverwijzing. Zoals de vorige plaat No Cunt For Old Men. Hilarisch, smiley face, uitroepteken, typen we dan. Tja, met deze opvolger Nocturnal Neanderthals is het grappige eraf. Wat we overhouden is een zeer goed op elkaar ingespeelde …
Hier zou ik eigenlijk gewoon de leukste passages uit de recensie van Eskmo moeten knippen en plakken. Teebs zit precies in hetzelfde straatje, of je dat nu funky chillwave of fröbelelektronica wil noemen. Zijn plaat verschijnt zelfs op het aan Flying Lotus gelieerde Brainfeeder-collectief. Waar Eskmo echter een soort Flying …
Toen ik binnenkwam was er geen ontkomen aan. Er heerste een opperbeste stemming. Het was ook volkomen duidelijk dat hij het middelpunt was van de belangstelling. Ik schrok er een beetje van. Want ik snapte die uitgelatenheid niet per sé. Afgelopen zaterdag had ik een foto van hem gezien in …
Het leuke van recenseren is dat je zo af en toe nog eens iets uit de kast moet trekken, dat je echt al in geen jaren meer gedraaid hebt. Want zeg eens, hoe vaak heeft u de klassieker TV Sky van The Young Gods gedraaid? Ik wellicht in geen tien …
Soms is het maar beter niet meteen al je kruit te verschieten bij je debuut. Zo vond ik Adele‘s 19 niet meer dan een veelbelovend debuutalbum. Vooral haar vocale capaciteiten vielen op bij dit wisselvallig muzikaal samenraapsel waar tegenover iedere uitschieter (vaak meer dan) een zwakkere broeder stond. Opvolger 21 …
Het tweede album van DeWolff is er eentje om in te lijsten. Of nee: om heel vaak te beluisteren. En dan niet met een pot blues-bier tussen de klauwen, maar bij voorkeur een volle retro-rooie wijn. Hun debuut Strange Fruits And Undiscovered Plants was al een fraai staaltje psychedelische bluesrock, …
De Britten van The Snakes noemen zich op hun site ‘Excellent alt-country rockers’, en die arrogantie is ze vergeven. Want met Sometime Soon hebben ze een charmante plaat gemaakt, die inderdaad behoorlijk goede alt.country bevat, maar evengoed een lekker bluesrocknummer met Tom Waits-achtige vocalen (“Refrigerator Blues”) of een schattig lief …
Mijn moeder denkt altijd dat zij en ik bar weinig overlap hebben qua muzieksmaak. Als ik iets luister en – de overtreffende trap – goed vind, dan moet het bijna wel herrie zijn. Volkomen onwaar natuurlijk. Ik houd namelijk best van het soort kleine Nederlandstalige liedjes waar zij een zwak …
Twijfelen doe ik er niet aan dat de geregelde File Under-lezer een negatief oordeel heeft over Zucchero. Ik zou hier dus makkelijk voor eigen parochie kunnen preken en zijn nieuwe album Chocabeck met de grond gelijk maken. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit ook zou doen, als ik als …
De band Silent Stream Of Godless Elegy, of kortweg SSOGE, bestaat al sinds 1995. In die periode tijd hebben ze, met dit album Návaz meegerekend, zes langspelers uitgebracht. Op zich wel vreemd dat de band buiten Oost-Europa eigenlijk nauwelijks bekend is en dat terwijl ze al zo actief is geweest …
