Triggerfinger heeft tot op heden de naam dat je ze toch vooral live moet gaan bekijken, daar komen ze het best tot hun recht. Alhoewel hun twee studio-albums allesbehalve vervelend zijn en prima verkochten, durf ik wel te stellen dat ze op het podium inderdaad het best tot hun recht …
Kaas lust ik alleen op pizza, maar van een portie cheesy rock kan ik vaker genieten. Beste kandidaat in die categorie is dit jaar de toch behoorlijk belegen Southside Johnny. Ik kende de protégé van Springsteen en Van Zandt alleen van het grotendeels door hen geschreven Better Days, min of …
Ha fijn. Een synthesizerintro dat me meteen doet denken aan Arjen Lucassen. Of het nou Ayreon is of Star One, altijd zit dat herkenbare synthesizer geluid erin. Met dat verschil dat het materiaal wat Lucassen voor Star One bewaart wat steviger is dan dat van Ayreon. En dat geldt ook …
Al twee keer slaagde Chantal Acda er onder het moniker Sleepingdog voor om mij de grond onder mijn voeten weg te slaan. Met haar engelachtige stem liet ze me zweven in onvoorstelbaar mooie, ogenschijnlijk simpele liedjes. Gaf ze me de kans om te dromen. Nu duikt naast Acda plotseling gitarist …
Soms hebben bands eigenlijk wel gewoon genoeg muziek gemaakt. We hebben alles al gehoord, het kunstje is bekend en de spanning is weg. Vreselijk lijkt het me als je je als bandlid realiseert dat dit dode punt bereikt is. Slechts enkele bands kunnen zichzelf voortdurend blijven vernieuwen. Denk Radiohead. Sommige …
Soms heb je gewoon even een hart onder de riem nodig. Als het weer eens niet meezit, bijvoorbeeld wanneer je relatie uit is of als je weer eens zonder werk zit, zoals in mijn geval. Dan kun je wel een oppepper gebruiken. Gelukkig is daar dan precies op tijd de …
Ergens, in een verder verlaten kamer, zit een vrouw op de rand van haar bed. We zien haar op de rug, een rug waarvan enkel de linkerschouder wordt geraakt door de ochtendzon. De rest van het lichaam, haar knokkelige rug valt in een lichte schaduw. Haar armen kruisen voor haar …
Eerder dit jaar verscheen het ijzersterke Someone Here Is Missing. Op dit album solliciteerde The Pineapple Thief frontman Bruce Soord nog nadrukkelijker dan op eerdere cd’s naar een doorbraak naar het grote publiek. Bijna een half jaar later heb ik het idee dat de band inderdaad een stapje de goede …
Bekijk de opnames van Lollapalooza van deze zomer eens: we zien de zo vaak nurkse Jeff Tweedy breeduit lachend naast Mavis Staples op het podium staan. Het album We’ll Never Turn Back uit 2007 werd geproduceerd door Ry Cooder (nadat ze in 2004 weer aan het front verscheen met Have …
Ik heb de afgelopen weken een raar soort verhouding opgebouwd met de nieuwe iLiKETRAiNS cd He Who Saw The Deep. Normaal gesproken als ik een cd goed vind dan, kan ik ’em eindeloos blijven draaien totdat anderen er een punthoofd van krijgen. Bij He Who Saw The Deep niet. Als …
Page Hamilton is niet alleen een volhouder en een einzelgänger, hij is ook een van de weinigen in de metal met een bovengemiddeld IQ en een compleet eigen kijk op harde muziek. Helmet brak ooit een lans voor gortdroge monsterriffs en een lijzige, weinig theatrale zang. Onze Page zag al …
Hallo? 1980 belde, het wil z’n muziek terug. La Roux was er onlangs in een interview ook duidelijk over: die kan geen synthesizer meer zien. Laat het Chromeo maar niet horen. De Canadezen P-Thugg en Dave 1 brengen op hun derde album dezelfde vibe als op hun doorbraakplaat Fancy Footwork, …
De billboards langs de kant van de weg schreeuwen: ‘kom naar Reykavik, kom naar Turkije’. Ja reizen, vakantie houden, ik krijg er positieve kriebels van: ik wil weg. Er zijn echter altijd wel smoesjes: geen geld, geen tijd, het milieu moet gespaard worden door niet te gaan vliegen of het …
Ik ben jaloers op het Ierse en Engelse muzikale collectieve geheugen. Want, waar wij Nederlanders niet verder komen dan Gordon, Borsato en Froger op trouwerijen en begrafenissen, daar draaien de Engelsen en masse The Jam, Oasis, Smiths, Suede en Therapy?. “Screamager”, “Turn” en “Nowhere” zijn indie-anthems die onderdeel zijn van …
