Ik kan het zelf nergens meer vinden, maar ooit op een college zag ik een grafiekje waarin het "opnamevermogen" van (nieuwe) informatie voor een gemiddelde mens was uitgezet in de tijd. Het komt erop neer dat als je geconcentreerd aan een college, lezing, taak etc. begint, dan is na drie …
Hoewel er veel hetzelfde was (het met afstandbediening te besturen varken bij het Prakpodium, het steeds even moeten nadenken waar welke zaal ook alweer was, de hartvormige snoepjes bij het toilet) verschilde de zaterdag van State-X New Forms in een belangrijk opzicht van de vrijdag: het gehalte dansbare muziek op …
Een beetje lamgeslagen en dodelijk vermoeid zit ik achter mijn bureau te staren naar mijn beeldscherm. Het is de laatste avond dat ik hier op de koude zolder achter mijn bureau zit. Morgenvroeg koppel ik mijn pc af en gaat ‘ie de verhuisdoos in. Straks, in het nieuwe huis, zit …
State-X New Forms brengt nieuwe muziek. In deze tweede editie van het festival vallen namen als Pere Ubu en Jan Jelinek op vrijdag en The Locust en Broken Social Scene op zaterdag het meest op. Onbevangen betreden we de ruimtes van het festival en dat zijn er best veel. De …
Ik geef het gerust toe, hoor. Bij het lezen van de bandnaam The Samuel Jackson Five moest ook ik grijnzen. Toen ik met mijn ogen knipperde zag ik alle leden van de Jackson Five gesierd met de snor van Samuel Jackson proberen net zo cool te kijken als deze filmster. …
Eigenlijk is het volgens mij een enorme droefsnoet, Dylan Metrano, de grote man achter het kleine Tiger Saw. Zo iemand die als hij alleen op tournee is steeds langzamer gitaar gaat spelen en steeds kermender, tegen het valse aan, gaat zingen naarmate de tour vordert. Ik kan me zo voorstellen …
Een strak vormgegeven kartonnen cd-doosje ligt voor me op tafel. Het is van een mij onbekende groep of artiest of rapper of dj met de naam DeLaVega. Wat voor soort muziek zal het zijn? Even gok ik op iets in de dance-hoek, maar bij het openen van het hoesje zie …
Het is maar raar. Bekijk ik het hoesje titelloze nieuwe cd van Omar Rodriguez-Lopez (van Mars Volta– / At The Drive-In-faam) en zie ik op de achterkant staan: “Een ode aan Ed van der Elsken”, “Regenbogen stelen van prostituees”, “Jacob van Lennepkade”, “Vondelpark bij Nacht” en “Spookrijden op het fietspad. …
Een recensie over een album van Duffhu�s schrijven zonder The Gathering te noemen is best lastig. Zo, dan is dat in ieder geval alvast gebeurd. Verder heeft de muziek van de man die ooit op hun album Almost a Dance een moppie meezong namelijk bar weinig met sferische metal te …
Een vriend van mij beweerde als eens dat recensenten gefrustreerde muzikanten zijn. Ik kan hem inmiddels zeggen dat dit bij mij in ieder geval niet het geval is. Ik beheers namelijk geen instrument. Het is echter wel zo dat een droomwens van mij is om mijn zangkunsten aan een zaal …
‘Papa, wanneer komt dat jongetje nu op het podium?’ Junior zeurt. Hij wil wat anders zien dan de dvd van U2, maar ik had wel lol gehad in het bekijken van dat kreng en wilde deze nog wel voor de zoveelste keer zien. Bassie & Adriaan kwam me op deze …
Een ieder die me had zien staan had me vast een enorme Ozark Henry-freak gevonden. Ik stond te strijken in een Ozark Henry-shirtje en ondertussen zijn DVD Easter Monday te bekijken. Alleen de levensgrote poster aan de muur ontbrak nog om het tafereeltje nog potsierlijker te maken. En ik kocht …
Het is een van de laatste keren dat ik op het station in Amersfoort zit. Het is koud. De wind tocht guur langs mijn hoofd. Ik denk aan het huis verderop iets in de stad. Als het aan mij lag was ik er vorige maand al naartoe vertrokken. Dan had …
Wat deed jij op vrijdagavond 18 november 2005? In Tivoli speelden Life of Agony en Green Lizard. In de Melkweg trad Bloodhound Gang op. Beiden waren goed voor een feestje maar daarvoor moest je redelijk in de portemonnee tasten. De avond ervoor kwam ik er echter achter dat bij mij …
In mijn hoofd schemert het. Het is er grijs en druk. Mijn hoofd denkt aan alles wat het nog moet doen. En denken. En het denkt, maar is het grijs. Verstoord. Ik heb een kater. Ik zit achter de computer en doe het ene, terwijl het andere misschien wel meer …
Wanneer ik mannen in geblokte houthakkershemden zie denk ik meestal aan een van drie dingen: The lumberjack song van Monty Python, doedelzakgitaren van Big Country of aan Pearl Jam. Laten de Constantines nou nét niet als deze drie klinken. De plaat bevat geen humor, er is geen doedelzak te bekennen, …
Er was eens een eenzame prins met lang haar. Zoals dat wel vaker met prinsen gaat, was zijn vader de koning. En koningen zijn eigenwijze, dominante klootzakken die boos worden als iets ze niet zint. “Met jouw haar ben je toch niet representatief!” brulde de koning. “De prinsessen van onze …
In de trein zag de jongen tegenover mij dat ik T-99‘s nieuwste cd Cherrystone Park uit mijn tas pakte om te gaan beluisteren. Hij knikte naar de cd en zei: ‘Dat is een goeie plaat joh! Nog beter dan hun vorige albums.’ Ik bekende hem maar gelijk dat ik die …
Soms is het achter de schermen van File Under een ware koehandel. Recensenten krijgen plaatjes in hun mik geschoven waar je soms verdacht weinig mee kunt. Deze platen worden dan doorgeschoven naar de hoogste bieder. Of het dichtstbijzijnde slachtoffer. Als de muziek neigt naar moeilijk en de mannen op de …
Ik wilde eigenlijk een serie verhalen schrijven over mijn tripjes in het mooie oktober van dit jaar. Voor mijn verhaal over de Ardennen was ik op zoek naar een Belgische band. Liefst zo’n cd waar je niets mee kunt en dan gewoon een beetje lifeloggen en schijnbaar je avonturen koppelen …
Ik ben een tolerant mens. Maar waar ik wel een enorme grafhekel aan heb is als ik gestoord word wanneer ik dingen geconcentreerd aan het uitvoeren ben. Zojuist ging ik weer even volkomen op tilt. En dat was nu nog wel bij zoiets simpels als het beluisteren van een plaatje …
Soms is het beter om niet terug te gaan naar een plek waaraan je goede herinneringen koestert. Voor een tweede maal proberen die ene fantastische avond te herleven, loopt meestal uit op een teleurstelling. En dat terwijl je het zo zorgvuldig gepland had. Alle elementen om hetzelfde succes te garanderen …
Metaforen horen in Je Moeders zieke flow Zoals het slopen van je oren in die energieke show Je hebt er weer geen woorden voor he maatje, noem het dan maar zo: Rap-so-dis-me! Woordenboeken zoeken is er nu dus niet meer bij Woordenkoorden op een rij trekt Je Moeder uit de …
