Het zal een jaar of vijf geleden zijn dat we in het vliegtuig sprongen, jij en ik. De trein naar Schiphol vertrok vroeg, dat weet ik nog wel. Dat ik mijn stuurpin in de vertrekhal naar een andere wereld hielp ben ik ook nog niet vergeten. Gelukkig was er in …
(In de auto pt. 17) ‘Ik moet even ontgiften hoor, van al dat bruiloftsgeweld. Het is best leuk, zo’n ouderwetse Twentse bruiloft, maar aan de muziek zouden ze best wat mogen veranderen.’ ‘Het zal ook wel schelen dat niet ik jou, maar jij mij terugrijdt.’ ‘Dat ik de avond niet …
“Wat voor muziek zocht je?” De beatdokter heeft wel wat weg van Einstein. Hij zit achter een enorm houten bureau met wel zes keyboards boven elkaar. Plechtig zet hij zijn ronde hoornen brilletje in zijn haar en kijkt me aan. Allerlei vreemde orgelpijpen blazen fluorescerende stoom. “Nou, iets Daft Punk-achtigs…” …
De zon staat lager, om half negen is het donker en het culturele seizoen 2005-2006 is alweer geopend. Het is fijn dat Stichting Motel Mozaique het te lang vindt duren voordat het gelijknamige tweedaagse festival weer plaatsvindt want daarom organiseren ze komende zaterdag, voor de zesde keer alweer, Bazar Curieux …
Ze staart me aan vanaf wat een van de mooiste platenhoezen van dit jaar zou kunnen zijn. Als een geile Francaise uit de jaren zestig heeft ze zojuist mijn keel vastgegrepen. Gemeen drukt ze hem een beetje dicht en trekt me dichterbij de speaker. Haar stem is een beetje hees …
Het is hip om zo veel mogelijk stijlen te mixen, maar alleen wie het goed doet, zal niet ten onder gaan aan het moment. The Chap maakt muziek die door de juiste mix van stijlen vooral naar zichzelf verwijst en niet naar anderen. The Chap heeft de hele muziekgeschiedenis als …
Het is september en het is prachtig weer. Dat hoort niet. Het moet regenen en waaien. Het lijkt echter of het weer zich nergens meer wat van aantrekt. Het tuinmeubilair heb ik weer uit de schuur gehaald. Een aantal planten staan in de bloei. De zon schijnt. Ik zit in …
(ergens rond 1999) ‘Eigenlijk maken we veel te mooie muziek. Ook al zit er niet echt een bedoeling achter, mensen gaan er helemaal in op, raken er bijna door in trance. Ze horen geen instrumenten meer, ze horen sfeer, liefde.’ ‘Alleen als ze echt luisteren. Onze eerste grote cd mag …
Er dringt vanuit Frankrijk maar weinig muziek tot Nederland door die ik te pruimen vind. Dat ligt natuurlijk ook wel aan mij, want de Patrick Bruels, Johnny Hallydays en Julien Clercs van deze wereld zijn niet echt aan mij besteed. Maar een fatsoenlijke Franse rockact die in Nederland een hit …
Om een uur of zeven word ik liggend op mijn rug wakker. Ik kijk links van me. Als een poesje ligt Junior opgerold in de bovenste halve meter van zijn slaapzak. Zijn oogleden trillen een beetje. Hij slaapt nog licht, met een fijne onschuldige glimlach om zijn mond. De eerste …
Als de gronddoelstelling van The Mae Shi zoiets is als “ja, nou, lelijke teringherrie maken vooral”, dan hebben ze die glansrijk weten te behalen met dit glansloze album. Glansloos omdat het inderdaad lelijke teringherrie is, maar, niet onbelangrijk: best leuke lelijke teringherrie. Leuke lelijke teringherrie die zich onderscheidt van vergelijkbare …
Als Neal Morse tijdens het toeren last had van zijn stem dan sprong Nick D’Virgilio altijd al bij om de Morse te ontlasten. Nick zong zelfs – ik geloof tijdens de tour volgend op het zwakke Day For Night – al eens enkele optredens in zijn geheel. Of D’Virgilio’s stem, …
Ik vind het altijd wel wat speciaals hebben, van die bandjes met een zingende drummer. Het is weer eens wat anders en daarnaast een extra drijfveer voor de overige bandleden om wat levendiger op het podium te staan dan bij een echte frontman. Satanic Surfers begon ooit met een trommelende …
Begin vorig jaar verraste Bikini Atoll me met hun ijzersterke debuut Moratoria. Ik vond het wel jammer dat ik daar uiteindelijk hier in Nederland een beetje alleen in leek te staan. Het is er wel de muziek voor. Desolaat en donker.Toch moet er voor mijn gevoel een veel groter publiek …
Het gothicwereldje lijkt soms veel op voetbal. Voor elke band die je goed vindt hoor je wel weer een andere fout te vinden. Grootste discussiepunt is het al dan niet gebruiken van gitaren. Toen ik aan Vitalic vertelde dat ik Nine Inch Nails goed vond, raadde hij me aan om …
“Oude nostalgische gek,” zeg ik telkens tegen mezelf als ik hem weer zie. In de etalage van de hifi -shop staat hij namelijk al een tijdje in volle glorie te pronken: de platenspeler. Een apparaat dat bij velen inmiddels uit de stereo -installatie is verdwenen. Bij mij niet, maar om …
‘Wat doen de krekels?’ ‘De krekels tsjirpen.’ ‘En de bijen? Wat doen die?’ ‘De bijen zzzoemen. Bzzzzzzzzzz!’ ‘En wat voor geluid maken de muisjes?’ ‘Muisjes? Die piepen.’ ‘Laat ze maar oppassen voor de kat. Kijk daar komt er net eentje aangeslopen. Weet je ook welk geluid de kat maakt?’ ‘Katten …
‘The Fucks!’ riepen mijn carpoolgenoten meteen toen ik ze in de auto het titelloze debuut van August Born voorschotelde. Omdat mijn leeftijd iets lager ligt dan die van hen, en ze daardoor wel eens ouder en wijzer kunnen zijn, vroeg ik ze wat ze er mee bedoelden. Het bleek om …
Wat is het idee achter een reissue waarbij zowel de hoes als de tracklisting intact zijn gelaten, geen linernotes zijn bijgevoegd, er geen remastering heeft plaatsgevonden en de plaat ook nog voldoende te krijgen is? Ik heb geen idee, behalve dan dat deze heruitgave publiciteit en wellicht een aantal nieuwe …
Ik zit in een zonnig hotelpark aan de Linnaeusstraat tegenover Bianca Casady, de jongste helft van CocoRosie. De vogels boven ons fluiten wat onsamenhangende deuntjes en ik wissel wat informele informatie met haar uit als haar bestelde consumptie gebracht wordt. Ze – ho eens even. Is dat – is dat …
In het boekje van Shivers, Armin van Buuren’s tweede cd met eigen werk, staat bij elke track waar een gastzanger(es) mee zingt een fotootje. Opmerkelijk genoeg ontbreekt bij de titeltrack (en hitsingle) het gezicht van de zangeres. Uit de kleine lettertjes blijkt het te gaan om een zekere Susana. Ik …
Op het snijvlak van moderne metalcore en emocore. Precies daar kunnen we deze tweede van het New Yorkse From Autumn To Ashes plaatsen. De gitaristen hebben waarschijnlijk hun hele jeugd doorgebracht met een collectie metalplaten, aangezien de Zweeds aandoende dubbele gitaarriffs niet van de lucht zijn. Zelfs gitaarsolo’s mogen van …
‘No, I’m not gay, but I do like to know just who’s at the park throwing frisbee with their shirts off.’ Een grapje net voor het laatste liedje: de teller blijft op nul seconden staan en je vindt het stukje dus niet als je domweg het laatste liedje opzet. Op …
