De vier heren van Songwriters United hebben elk voor zich al een meer dan aardig curriculum vitae opgebouwd. Samen presenteren BJ Baartmans, Eric van Dijsseldonk, Eric Devries en Louis van Empel zich met een knipoog als de Traveling Wilburys van de Lage Landen. Die andere Traveling Wilburys – Tom Petty, …
Eén van de prettigste dingen van Lowlands is dat het allemaal niet al te vroeg begint. Pas rond een uur of één of twee ‘s middags moet de kater verdwenen zijn en de stramheid uit je botten weg zijn, zodat je alle tijd hebt om koffie te halen en eventueel …
We liggen op onze rug in het gras. De koelte van de intredende nacht maakt dat het gras al een beetje vochtig wordt. Ik heb het gevoel dat dat hier in de bergen een stuk sneller gaat dat dan beneden in het dal. De sterren lijken hier waar het dwaallicht …
Een zure Radioheadfan die “my milkshake brings all the boys to the yard, and they’re like, it’s better than yours” onder de douche zingt, dat is iets van deze tijd. De enorme groei van het fenomeen filesharing in de afgelopen jaren heeft het wereldverbeterende gevolg gehad dat geen enkele muziekliefhebber …
Het is een bezig mannetje, die Morten Qvenild. Ondanks dat hij nog maar 26 jaar is heeft hij al een aardig imposante catalogus opgebouwd, waarbij tussen de titels de meest in het oog springende naam die van Jaga Jazzist is. Naast Jaga maakte hij deel uit van vele andere Noorse …
‘Durf jij zieltjes van 17 jarigen te kwetsen wanneer noodzakelijk ;-)’ vroeg Storm me, toen hij de cd van Head-Shot gaf. Tuurlijk, ik ben de schaamte allang voorbij. Goed, bij eigen-beheer-cd’s probeer je wat aardiger te zijn, maar soms ontkom je er niet aan iets domweg neer te sabelen. Alleen …
Ik heb het niet zo op hobbyprojectjes. Ze komen op mij toch al snel over als bijzaak en vooral leuk voor de muzikanten en minder voor de luisteraar. De eerste plaat The Transplants kon me dus aanvankelijk ook gestolen worden. De band is het theekransje van Rancid-mannen Tim Armstrong en …
Mijn Rode demo van Moos begon ik te missen. Ik liet die achter op Bijk als ruilmiddel om 1024×768 van Klaz* te bemachtigen. Alles had ik geprobeerd om in contact te komen met die rare snuiters van Klaz*. Voorheen trof ik ze nog wel eens in een chatroom op IRC, …
Het lezen van (muziek)tijdschriften is één van mijn favoriete tijdsbestedingen. Inmiddels heb ik al een flinke container vol met blaadjes verzwolgen en daarmee ook langzaam maar zeker mijn favoriete journalisten weten te abstraheren. Deze laten zich overigens, helaas, niet verzamelen bij één en hetzelfde blad. Het zijn de wat minder …
Utrecht noemde ik eerder al eens het kloppend alt.country-hart van Nederland. Maar ondertussen is eigenlijk ook wel het kloppend hart van post-rockend Nederland. Onlangs was er het ijzersterke debuut van Vladimir en daarvoor waren er al aangename bandjes als Mercy Giants, Boy Ler, We vs Death. Veelal uitgebracht via Zabel. …
Trots wordt in de bio geroepen dat Delphian geen baljurken en aanverwante zaken nodig heeft. Dat kan wel kloppen, maar het label progressive metal dat ze zelf gebruiken is een tikkie misleidend. Delphian is wel degelijk een gothic-metalband met zangeres, maar dan op basis van de muziek. Dat is niet …
Gravy Train!!!! heeft alles dat een band nodig heeft: ze zien er fantastisch uit, lijken levensverrijkende live-shows weg te geven en hebben de mooiste cover-art in de recente geschiedenis op hun naam staan. Ze heten Chunx, Funx, Hunx en Junx (vermoedelijk niet hun echte namen, tenzij ze elkaar ontmoet hebben …
Supergeslaagd vond ik het Live In The Living-gebeuren in Huize Storm. Het leuke was dat ik zelf artiesten voor mocht dragen die ik graag zou willen zien spelen in mijn woonkamer. Helaas maar twee. Dus viel de keuze op jeugdheld André Manuel en het bevriende Lawn. Beiden zegden toe en …
Het getreuzel tijdens de tien kilometer fietsen naar de middelbare school vond ik altijd verschrikkelijk. Altijd dat gezeur over wie er voorop moest fietsen om de rest uit de wind te houden, ik haatte het. En vooral ook: waarom zou je ‘s morgens 45 minuten over dat stuk doen als …
Mad Sin is een trio uit Berlijn dat de afgelopen 17 jaar binnen een vrij beperkte kring een bijna mythische status heeft verworven. Ooit begonnen als totale leken op muzikaal gebied – ze bespeelden hun instrumenten pas vier weken – heeft hun unieke combinatie van rockabilly en rampetamprock zich steeds …
Ik geef niet zo heel veel om auto’s. Dat ik rijd in een witte en eigenlijk best lelijke Nissan Sunny maakt dat wel duidelijk. Het ding brengt me van A naar B als ik dat wil en dat is genoeg. Dat deze betrouwbare Japanner niet veel harder gaat dan 130 …
Duitsland is hip. Althans, volgens journalisten van de Volkskrant. Maar ook zij komen helaas niet verder dan het terugdenken aan de Neue Deutsche Welle van de jaren tachtig en jubelen over hippe Neue Elektronika bandjes van vandaag als Wir sind Helden. Voor die journalisten, maar ook voor mensen die denken …
Het heengaan van Faith No More deed velen van ons pijn. En we rouwen ook nog steeds over het vermainstreamen van de Red Hot Chili Peppers. De Alter Boys helpen ons door de herinneringen aan deze drie in zich te hebben. Helemaal omdat ze er ook nog the coolness van …
Het is zomer en dan is het wat mij betreft een betere tijd voor wereldmuziek. Dat wil zeggen, als het gaat om de wereldmuziek die we kennen als wereldmuziek. Dus dan heb ik het even niet over muziek uit koude landen, maar uit warme landen. Globalibre, World Club Culture staat …
Een vijftal donkerkijkers uit de VS dat zich dragelt met de baner Resistance. Dan weet je meteen dat ze hun klankers flink raggelen zonder vaak te stappelen. En jawel, van de eerste kwaa tot de laatste wieh worden de klankers aan garrels getefferd. De hele glimmer Lies in Black, een …
‘H�, verd�rie!’ ‘Wat is er? Vind je het niet lekker?’ ‘Nee hoor, het is heerlijk. Ik baal er alleen van dat ik er even niet op kan komen op wie deze zanger lijkt.’ ‘Ik heb ook geen idee. Ik vind het wel leuk klinken trouwens.’ ‘Ja h�. Lekkere, frisse gitaarpop. …
Eigenlijk was mijn stukje over Dressy Bessy al klaar. Het ging er over dat het me niet verbaasde dat de release van de winter naar de zomer verschoven was, omdat ook hun nieuwste cd Electrified vol staat met van die typische zomerse indierock. En natuurlijk dat Dressy Bessy nog steeds …
Wat krijg je als je een tweetal sufgeblowde oude hardrockers met teveel vrije tijd en zonder fatsoenlijke songs een paar dagen de studio in schopt? Over het algemeen een wanproduct. En ja hoor, dit titelloze debuut van Debris Inc. is er zo eentje. Een echte overbodige kutplaat. En dan kunnen …
Ik kan heel slecht tegen The Housemartins. Waarom weet ik niet, ze maken muziek die aan alle door mij ingestelde kwaliteitscriteria moeiteloos voldoen, maar toch trek in het niet. Dat geldt overigens ook voor opvolger Beautiful South. In al die jaren nooit een vinger op de zere plek kunnen leggen …
Op zijn weblog ging Bob Mould eind mei nogal tekeer over het feit dat zijn nieuwe plaat Body of Song al uitgelekt was via internet, terwijl de plaat pas deze week in de winkels ligt. Ik kan me er wel wat bij voorstellen, maar gok ook dat het eigenlijk alleen …
