Ik kan heel slecht tegen The Housemartins. Waarom weet ik niet, ze maken muziek die aan alle door mij ingestelde kwaliteitscriteria moeiteloos voldoen, maar toch trek in het niet. Dat geldt overigens ook voor opvolger Beautiful South. In al die jaren nooit een vinger op de zere plek kunnen leggen …
Op zijn weblog ging Bob Mould eind mei nogal tekeer over het feit dat zijn nieuwe plaat Body of Song al uitgelekt was via internet, terwijl de plaat pas deze week in de winkels ligt. Ik kan me er wel wat bij voorstellen, maar gok ook dat het eigenlijk alleen …
Mu is eng. Ze is wat mij betreft de keizerin van alle onvriendelijke muziek in de wereld. Leden van death metal-bands die zingen over de pussende wonden die ze hebben overgehouden aan het offeren van hun milten aan de duivel: het zijn pasgeboren konijntjes vergeleken met Mu. ‘Welcome to Mu …
%#@%! Ben ik zomaar van m’n bureaustoel afgedonderd, zeg! *betast pijnlijke knie* Hadden ze van Lion Music niet even kunnen waarschuwen ? Hun releases passen steevast in de hoek van de – al dan niet neoclassical – metal maar bij het opzetten van deze cd komen me jazz/funk-klanken en godbetere …
We struinen door de bossen. Lopen tussen koeien en klimmen over hekken. Als we moe zijn drinken we een drinkie en eten we een boterham. Wijdse uitzichten over de heuvels. Een hertenjong slobbert water uit de beek en als het probeert weg te vluchten glijdt het naar beneden. De Ardense …
Dat er grote platenmaatschappijen achter de Editors aan zaten na een paar door de media opgepikte (lees gehypte) singles verbaast me niets. Na het succes van Interpol en hun eerste twee platen willen ze allemaal wel een bandje dat het in zich heeft om hen hetzelfde succes te brengen. En …
Vijftig minuten surf, trekken we dat nog wel? De ideale lengte voor een plaat met merendeels instrumentale surftracks ligt normaliter rond de 35 minuten en daarna is het wegwezen. Maar The Anacondas uit Amsterdam zijn dan ook wel zo slim om op hun tweede plaat Snakin’ All Overniet alleen maar …
Stop waar je mee bezig bent. Sluit je ogen. Sluit je ogen en zweef mee, laat je meeslepen naar een stad, ver weg, het kan Barcelona zijn, maar net zo goed Buenos Aires of Porto. Het is er middernacht, donker, maar hier en daar geheimzinnig verlicht, en de mensen dansen …
Toen Paul Auster en Wayne Wang halverwege de jaren negentig bezig waren met Smoke – een film in en rondom een sigarenwinkeltje in Brooklyn – hadden ze daar zoveel plezier in dat ze besloten er nóg wat draaidagen tegenaan te gooien. Het resultaat daarvan is te zien in Blue in …
Een uitverkochte Melkweg. De vier bandleden van het Amerikaanse dredg spelen hun set met een intensiteit die in geen velden of wegen doet vermoeden dat twee van hen zo ziek als een hond op het podium staan. Er heeft overdag zelfs een dokter aan te pas moeten komen. ‘Waarschijnlijk een …
‘Kijk Junior, dat is nou Lemmy.’ Samen kijken we naar Stage Fright, de DVD die Motörhead heeft gemaakt ter ere van hun 30-jarig bestaan. ‘Ik vind die mijnheer een beetje eng, papa, en de muziek hard’. Beetje lager volume dan maar, want hij moet natuurlijk op termijn Lemmy wel koel …
Toen Faith No More het bijltje er bij neer gooide heb ik een maand gerouwd. Zeker niet onterecht, zo is gebleken, want sindsdien ben ik nooit meer die heerlijke combinatie van pure agressie, technisch vernuft en sublieme liedjes bij een band tegengekomen. Af en toe lijkt het even de goede …
Heel af en toe komt de stem in de buurt van Mark Sandman. Misschien dat daarom ook de sfeer waarin de muziek van het Deense producersduo Dynamoe hangt in de buurt van Morphine komt. Maar op het moment dat ik dat opschrijf, denk ik ook: ‘Nee, toch niet helemaal.’ Dan …
En de hoofdprijs in de categorie “zet-zoveel-mogelijk-nummers op-een-album-dat-slechts-28-minuten-duurt” gaat dit jaar naar Brakes met hun album Give Blood. De heren van het uit Brighton afkomstige Brakes hebben zestien nummers op hun album gepropt. Het kortste nummer is na zes seconden al voorbij en voor het langste nummer moet je toch …
De bio van Mesmerize vermeldt een hele reeks tributeplaten waar ze aan meegewerkt hebben. Meestal is dat niet zo’n goed nieuws. Een paar tributeplaten, okee, maar als het er teveel worden betekent het meestal dat de band eigenlijk gewoon niet goed genoeg is voor een eigen cd. Gelukkig is mijn …
Ik weet niet hoe het met u is, maar door alle euforie en publiciteit rond de softrockers van Coldplay en de nieuwe-wijn-in-oude-zakken-rock van U2 zou je bijna vergeten dat ze in Albion en Éire ook gewoon nog een potje hard kunnen rocken. Door al dat hersenspoelen van de afgelopen weken …
“Klinnnnng…klannnng…KRAK…T@r#$g!” Zo klonk het ongeveer toen de voorhamer het begaf, terwijl mijn schoonvader poogde het plafond van de oude kluis in mijn nieuwe woning aan diggelen te slaan. Bijna vijfentwintig centimeter gewapend beton. Van het blauwe soort, en dat schijnt de hardste te wezen. Er werd iets gegromd: “Daar moet …
Het hoesje van de eerste cd van Sherwood met daarop vijf knapen gezellig staand bij een grote boom ergens in een weiland doet mij vrezen dat ik een jongemannen variant van de Kelly Family voorgeschoteld ga krijgen. Helemaal in combinatie met de foto op de achterkant en de titel Sing, …
Het is zomer. De periode dat de drie W’s en de drie R’s plaatsmaken voor de drie B’s. Althans, dat wordt mij verteld op Radio Tour de France. Want als ze in Frankrijk beginnen te fietsen, dan stof ik mijn radio af en stuur ik de lelijke mannen die moeilijke …
Ik krijg bij deze plaat de neiging me op Wayne’s Worldse wijze ter aarde te storten en uit te roepen:”We’re not worthy! We’re not worthy!” Gelukkig hebben de goden van de zware metalen anders beschikt en ons dit prachtwerkje doen toekomen. Iommi is het vehikel van Black Sabbath-gitarist Tony Iommi …
Zie je het al voor je? Dat de grote Nederlandse alternatieve acts hun krachten bundelen en gezamenlijk een plaat uitbrengen tegen de heersende negatieve krachten in ons land? En om Balkenende uit het zadel te helpen? Ik zie het eerlijk gezegd niet zo snel gebeuren. En ook al zouden we …
Wanneer een band er trots op is dat ze voor de vijfde keer (!) sinds 1978 herenigd zijn en weer met een nieuw album komt krijg ik een treurig gevoel. Semi-bejaarden die het kunstje nog eens proberen, al is dat al vier keer eerder mislukt. The Nitwitz zouden beter moeten …
Hoe groot is de kans op commercieel succes voor een hippieband anno 2005? Klein. Maar met een handvol Briljante Liedjes krijg je het voor elkaar. Stel je een knalgroen weiland voor met blij stuiterende schapen en een zuiver blauwe lucht, met twee lelijke langharige broer-zus stelletjes erin. Ze zingen in …
