Sinds het begin van deze week heb ik een nieuw favoriet woordje. Ik zal u besparen hoe ik er aan kom, maar de aanleiding was niet echt fakking leuk. Inderdaad, dat is het woordje: fakking. Het is een handig woordje hoor. Fakking heet, fakking veel. Je kunt het overal gebruiken …
Mijn moeder leerde mij ooit geen snoepjes aan te nemen van vreemde meneren. Over whisky heeft ze eigenlijk nooit iets gezegd. Nu zou ik liegen als ik zou zeggen dat ik een whiskydrinker ben. Laat staan een kenner. Maar mocht ik ooit in die verlopen saloon verzeild raken waar James …
De context waarin muziek gedraaid wordt is ongelooflijk belangrijk. Zelden hoor ik in niet-muziekcontexten artiesten die ik thuis draai. Kings of Leon hoorde ik een keer bij de kapper (maar mijn kapster verafschuwde de jongen die de cd had opgezet en zei me dat hij dat maar eens per week …
Ik heb m’n hielen in het warme zand, voel het zonnetje boven m’n hoofd en een aangenaam briesje dat de warmte verdrijft. Loom grijp ik naar het glas rechts van mij voor een verkwikkende slok van een exquise wijn. Zachtjes wiegt mijn hoofd op de muziek… Ja, had je gedacht! …
Raar. Ik kijk in het boekje van Tears For Fears nieuwe cd Everybody Loves A Happy Ending en kan nergens de naam van Nick D’Virgilio terugvinden. Dat verbaast me zeer. D’Virgilio ging namelijk veelvuldig op tour met Orzabal en drumde mee op de laatste Tears For Fears en de Orzabal …
Als u mij gelukkig wilt maken, ‘s ochtends vroeg, dan brengt u mij een kopje koffie. U komt zachtjes binnen, zet een versgezette koffie naast me neer en vertrekt weer stilletjes. Geen straffe bak, dat werkt alleen maar laxerend. Gewoon een verse koffie, van een milde arabicaboon. Het geeft mij …
‘Dude! hoe kom je aan deze gasten? Dit is vette shit!’ Ik zit met mijn luie bips op de bank met een grote bak tortillachips en een fles Lipton Ice op de tafel en een Xbox controller in de hand. Dit weekend zijn de chicka’s de hort op en dus …
We zitten buiten in de tuin. De mussen zijn zojuist uit de dakgoot gevallen. Op de tafel liggen ze bij te komen van de hitte. Wij zitten en puffen. Zelfs in de schaduw is het fakking heet. De koele rosé smaakt goed. Daarvoor de witte wijn ook al. De deur …
Er zijn weer betere tijden aangebroken in mijn leven. Ik heb na de zomervakantie een vaste baan waar ik nu al naar uitkijk en er is een prinses mijn leven binnengewandeld. En mijn lief heeft smaak. Niet alleen qua keuze van mij als geliefde – ahum – , maar ook …
Het probleem van de dertigers van onze generatie is dat ze te vroeg gepiekt hebben, zo las ik eens in een blad. Het zal de Intermediair wel geweest zijn nu ik er over nadenk. De dertigers van nu waren te vroeg succesvol, verdienden te vroeg te veel en waren toen …
Tom Waits en Captain Beefheart, Krang en De Kift, steeds vallen namen als deze wanneer Stuurbaard Bakkebaard ter sprake komt. Dat is bij Whistle Dixie, Stuurbaard Bakkebaards derde plaat, niet anders. Maar de met Fries Sprachgesang opgetuigde afsluiter van Dixie Whistle, heet “Wer Bisto”. Het aardige is dat ik pas …
Voor veel mensen staat Kansas gelijk aan de helemaal doodgedraaide ballad “Dust In The Wind”. Die hebben geen idee wat voor platen deze Amerikanen nog meer gemaakt hebben sinds hun debuut uit 1974. Ikzelf kwam daar ook pas later achter. Pas bij de terugkeer van Steve Walsh in 1986 – …
Drie maal is scheepsrecht, moeten ze bij Lion Music gedacht hebben. Crimes of Virtuosity is namelijk al twee keer eerder uitgebracht, waarbij de recensies goed waren maar het succes uitbleef. Onbegrijpelijk, als je het mij vraagt. Okee, het is een “eerbetoon-aan-invloeden”-album, maar afgezien van Steve Morse‘s Major Impacts-albums heb ik …
Terwijl achter me de spiegelbol nog maar een keer om zijn as draait, schuifel ik stap voor stap naar de zijkant van de dansvloer. De houten vloer plakt onder mijn zolen. Een mengsel van gemorst bier, breezers en danszweet. Alsof die vloer me nog niet wil laten gaan. Ik pauzeer …
Het is tien uur in de ochtend in Seattle. Jon Auer – samen met Ken Stringfellow de kernleden van The Posies – verontschuldigt zich ervoor nog maar net uit bed te zijn en dat hij daardoor misschien een beetje wazig over kan komen. Ergens halverwege het daarop volgende gesprek ga …
‘Mijn naam is Reilly Diefenbach en ik baal. U kent mij van stem. Ja inderdaad, dat was ik, daar in Fargo. Op een bepaald moment werd ik gebeld door een Deen, Allan Mattson. In halfbakken Engels zei hij dat hij me cool vond. Hij vertelde me dat hij in een …
De drie dames van The Soviettes zijn best leuk. Geen bijzonder lekkere wijven en ook niet echt opvallend knap maar gewoon, leuk om te zien. Ze kunnen ook best leuk spelen, technisch niet echt heel erg goed, zoals de meeste andere bandjes op label Fat Wreck Chords, maar goed genoeg …
Nog maar een keer draaien dan. ‘Vind je het echt niets?’ Persoon B schudt meewarig het hoofd. ‘Ik trek de stem niet.’ ‘Eindelijk eens iemand die er qua stem uitspringt en nu is dat ook niet goed’, probeer ik nog. Tevergeefs. Eerder had ik bij een ander iemand (u raadt …
Je hebt van die dagen dat het schrijven van een eerlijke recensie lastig is. Vandaag is er zo een. Niet omdat ik nou zo’n hekel zou hebben aan Steve Howe, maar domweg omdat ik alwéér een leuke baan nét aan m’n neus voorbij heb zien gaan. Op zulke momenten wil …
Rustig stond ik te wachten in de Bravo-tent. Röyksopp op Lowlands 2002, wat zou dat opleveren? Het dromerige Melody A.M. met zijn tijdloze video’s vond ik heerlijk, maar ik hoopte dat het live wat heftiger zou zijn. Nou, het werd de grootste sensatie van het festival: het kenmerkende piepje in …
Op tien-jarige leeftijd maakte ik kennis met de rock ‘n’ roll door de dood van Elvis Presley. Een grote poster uit de Muziek Express sierde mijn kamer, ondanks dat ik eigenlijk niets – behalve de single “My Way” – van hem kende. Jeugdig en onwetend als ik was. Veel later …
Hij staat, de handtekening. Ik mag mijzelf vanaf deze week, samen met mijn vriendin en zwager, mede bankeigenaar noemen. Nou ja, van een voormalig bankfiliaal dan, dat al bijna drie jaar leeg staat. De komende tijd gaan we proberen dit bankfiliaal om te toveren in twee wooneenheden en een praktijkruimte. …
Daar gaan we weer. Weer een bandje van Hellcat Records dat vooral heel erg vraagt om vergelijking met andere bands van grotere naam. Het lijkt wel alsof ze het er om doen. Hellcat heeft gekozen voor een duidelijke richting, te weten streetpunk en (of: in combinatie met) ska en ieder …
Tegenwoordig zie je het steeds meer: bandjes gaan op tournee en brengen ter gelegenheid van die tour een ep of zelfs een heel album uit dat ze alleen maar verkopen tijdens die tournee. Vaak zijn het nog verdomd leuke dingen ook. En jij als fan dan maar hopen dat ze …
