Blues Brother Castro is een live-ontdekking. Ik heb de band net gehoord in het Nijmeegse Doornroosje en ze klinken als een verpulverende kruising tussen de Thermals en Ash. Rawkkkk! Bijkans spelen ze hoofdprogramma Ghinzu weg, dat het met een gitarist minder moet doen dan normaal. Ik tref de band en …
Hoewel ik al sinds jaar en dag Marillion-liefhebber ben, is het etiketje symfoliefhebber nooit echt op mij van toepassing geweest. Marillion, Fish, een beetje Saga, wat Rush, daarmee heb je het wel ongeveer gehad. Arena kende ik weliswaar al jaren van naam, maar dankzij onze dirigent Storm hoorde ik voor …
Wat was dat optreden van de Chemical Brothers op Lowlands 2004 toch vet. Weliswaar een herhalingsoefening van dat op Werchter 2002, maar nog altijd onovertroffen. Die spanningsopbouw, de overweldigende synthesizerpartijen, die bassen uit de Marianentrog, de videowall, lasers, het zweet, de adrenaline. Het was helemaal af. Ik had het gevoel …
Ik ben redelijk lui, soms zelfs zo erg dat ik niet eens een paar passen wil zetten om iets te pakken. Dan kijk ik er wel heel lang naar, in de hoop dat het misschien vanzelf naar me toe komt. Ik zit nu al vijf minuten voor me uit te …
“Feinen Menschen muss man geben / Was sie wänschen / Es ist eben eine Pflicht/ Nichts ist wichtiger als dies”. Nu durf ik niet te zeggen dat ik een fijn mens ben. Maar u, lieve lezertjes van File Under, u bent dat wel. En dus geven de schrijvers van bovenstaande …
Ik heb sinds een paar maanden een nieuwe teamleider op mijn werk. Hij is mijn zevende teamleider in anderhalf jaar tijd en is van de pakken- en stropdassenbrigade. Hij heeft voor minimaal twee jaar getekend en ik weet niet of ik daar wel zo blij mee ben. Onze karakters matchen …
Er is een tijd geweest dat ik het helemaal gehad had met de CD. De lullige kleine doosjes met miniscule boekjes erin, typisch iets voor mietjes. Het was veel stoerder om op zoek te gaan naar een paar obscure LP’s in kleine winkeltjes met slonzige muziekfreaks achter de toonbank. Met …
Het verbaasde me wel een beetje: The Sound Of Someone Watching Me wordt uitgebracht als live-cd en live-dvd. Dat At The Close Of Every Day doet maar. Het mag wel hoor, maar het onderscheid is hier wel klein. Sterker nog, aan muziek staat er van het concert niets meer op …
Eerlijk gezegd was ik wat laat met het ontdekken van de band die enkel met singles al tot hype verworden was en toen ik de eerste keer naar “Movement”, de laatste single, luisterde vond ik de B-kant (“Your City is a Sucker”) eigenlijk het leukst en twijfelde ik over de …
Soms neem ik mezelf voor het allemaal anders te doen, de komende tijd. Ruim ik mijn harde schijf op, deel de boel netjes in en ga vervolgens verder met de keukenkastjes. Alle pakken rijst die over tijd zijn netjes in de prullenbak en de jam met schimmel heb ik ook …
De dood. Een ongenode gast waar bijna niemand op zit te wachten. Zeker als zijn bezoek aan iemand die je na aan het hart staat veel te vroeg komt. Zoiets schopt ons anders zo zorgeloze leventje danig in de war. Begin vorig jaar nog. Mijn lief en ik zochten een …
De nieuwe garde maakt het waar Dat op de Noorderslag de Popprijs uitgereikt werd aan Ali B. is inmiddels lang en breed uitgemeten in de vaderlandse pers. Ondanks het gebruikelijke gegooi met bier bleek de rapper in staat om de meeste criticasters de mond te snoeren door gevatte opmerkingen en …
Als je kijkt naar de potpourri van muziekstijlen die Le Peuple De L’Herbe mixt dan zou je zeggen: “Mijnheer Storm laat die plaat aan u voorbij gaan, dat is helegaar niets voor u.” Le Peuple De L’Herbe doet namelijk aan drum & bass, lounge, jungle, reggae, house en hiphop. En …
Hmm, een fijn nieuw plaatje. *Woesj!* Oeps, wasda? Ik ben plotseling studentje, enorm genietend van mijn collegevr….ehm, driftig studerend. Hmm, die strakke, sobere en toch stevige metal, da’s een beetje Hear in the now frontier. Wel mooi, trouwens. *Woesj* Oei, een puisten uitknijpend pubertje in de spiegel. Die zanger is …
De Opperdespoot leek het wel leuk om mij na enige maanden afwezigheid mijn comeback op File Under te laten maken met het bespreken van Richard Cameron‘s Back. Dat was niet eens zo’n gek idee, want dit album is grotendeels meegecomponeerd, geproduceerd en uitgevoerd door Das Pop, een bandje waar ik …
Te drukke vrijdag brengt weinig echte verrassingen Voor dag twee van Eurosonic lag mijn focus bewust op de kleinere podia en acts. Waarom? De groter opgezette vrijdagprogrammering mag zich dan wel bedienen van meer podia, meer acts en dus meer verkochte kaartjes, de meeste bezoekers zoeken toch weer de voor …
Sophia maakt prachtmuziek. Het enige waar ik niet alle dagen goed tegen kan is de stem van Robin Proper-Sheppard. Maar dat ligt vooral aan mij. Propper-Sheppard brengt na alle ellende met platenmaatschappijen tegenwoordig zijn platen in eigen beheer uit en licenseert ze dan aan platenmaatschappijen als hij dat nodig vindt. …
Ik lig op de tafel bij de fysiotherapeut. Stomme knie! Al die behandelingen vanwege een verkeerde beweging, wat een tijd gaat er mee verloren. Tijd die ik had kunnen besteden aan het luisteren van het nieuwe album van Hood. Maar hier, op de tafel is het stil. Stiekem is het …
Elke krimi begint met een lijk, dus neem nou die vrouw met die stoeptegel van laatst, wat echt van de gekke is dat zo’n kind uit school komt en voor het zinloos geweld een tegel meeneemt, onderweg denkt dat wordt wel erg zwaar en hem dan maar van een brug …
Samenwerking in duo’s levert Will Oldham niet zijn beste CD’s op. De plaat die hij nu met Matt Sweeney (ex-Chavez, ex-Zwan) aflevert is daar geen uitzondering op. Het minst gelukt was wat hij onder de naam Continental OP samen met David Payo deed: sample-achtige experimenten die op hun best aardig …
U denkt misschien bij het zien van dit hoesje van de heren van Artanker Convoy: “Wat een rare mannen met rare baarden en rare kapsel. Die maken vast ook rare muziek!” Wacht maar tot u de binnenkant ziet. Daar zijn de heren getooid met allemaal fijne foute hoofddeksels en dito …
Soms vind ik muziek beter klinken in een auto dan in m’n eigen huiskamer. Dat is óf typisch Amerikaanse college-radio-rock, óf juist heel stevige metal met flinke gitaarmuren. De kleine ruimte maakt dat je die gitaarmuren niet alleen hoort maar ook voelt, en dat doet ‘t ‘m. De combinatie van …
Wanneer je de eer hebt voor File Under stukjes te mogen schrijven kom je regelmatig in aanraking met muziekjes die je anders misschien nooit gehoord zou hebben. Wat dacht u bijvoorbeeld van een lekker punkend bandje uit Oostenrijk? Niet direct een land waar ik normaal gesproken echt mijn vizier op …
Door de jaren heen heb ik een beetje een hekel aan Mike Mills gekregen. U kent ‘m vast wel: de bassist van R.E.M. die evolueerde van studentikoze nerd via boekhouder tot het huidige muzikale brein met bijpassend voute rock’n’ roll-outfit. Voorheen had het menneke met z’n dikke brilmontuur en ‘n …
