Zweden. Noem dat woord in mijn huis en mijn huisdier gaat uit zijn pan. Dan rent hij door het huis, op zoek naar zijn rugzak. Propt hem vol en wil een vliegticket. Als ik hem dan zijn zin niet geef dan kan ik een dreun met zijn gewei verwachten. En …
Stuiter, stuiter, de leukste herinnering uit de jaren ’80 aan Duran Duran is mijn speciale versie van Reflex. Op een feestje schoot de arm uit mijn handen en stuiterde de naald over de plaat, the Re-re-re-re-flex. Het nummer werd er in deze heel speciale scratchversie niet slechter van, ahu-ahu-ahu-ahu-ahum. Ik …
‘Dat is wel heel pro-actief denken ende zo’ Zo noemde de opperdespoot van dit log het toen ik aanbood om deze handgeschreven recensie vanaf mijn vakantieadres op de Drentse heide met de slakkenpost te laten bezorgen. Mede omdat ik niet over een schootcomputer beschik en het idee dat ik een …
Krijgt u ook zo’n springerig blij gevoel van puntige poprock? Wel, Telstar is de Belgische Caesar, zeg maar, en zou u verdomd prettige onderbuikgevoelens kunnen bezorgen. Op hun eerste album #1 uit 2002, dat ding met het blikjeslipje op de hoes, zongen zij nog “I’m so good, so fucking great, …
Het introotje van het eerste nummer komt me wel heel bekend voor. Ik heb me helemaal het schompes gezocht, maar mijn collectie is iets te uitgebreid om daar binnen drie dagen door te komen. G. Love is de revue gepasseerd, Burma Shave zelfs, maar ik kan er niet achter komen. …
Ik krijg wel eens te horen van onze opperdespoot dat hij mijn muzieksmaak niet helemaal kan peilen, wat als gevolg heeft dat ik cd’s opgestuurd krijg waarvan ik spontaan in paniekaanvallen uitbarst. Met angst en beven zag ik daarom het volgende huiswerk tegemoet. En toen belandde Monsoon in mijn brievenbus. …
Ik vind het altijd weer behoorlijk lastig om cd’s te bespreken met meerdere artiesten. Het is vaak niet mogelijk het album in zijn geheel te beoordelen omdat er geen duidelijke samenhang is. Dat lijkt op het eerste gezicht ook zo te zijn bij de vierde uitgave van de Give ‘Em …
Het is bijna tijd voor mijn leerlingen om naar huis te gaan. Er vliegt een vliegtuigje door de klas en het komt recht op mij af. Ik kan het niet meer ontwijken. Het wordt muisstil. Ik zie een leerling voor mij rood worden. Hij verwacht dat ik uitval. Ik zeg …
We kennen d’r allemaal wel een. Artiesten die zonodig met een opengespleten hersenpan op de voorkant van hun eersteling moeten staan. Opengespleten en opgevuld met alle dingen die ze dachten tijdens het maken van de plaat. Ik zie in het geval van Christian Harder rare DNA-structuren, onkruid, blauwe haren, een …
Ik heb nooit pianoles gehad. Bij ons stond er geen piano in de hoek van de woonkamer. Mijn ouders en ik hadden geconcludeerd dat de blokfluitles die ik kreeg op de lagere school, toen die nog uit klassen en niet uit groepen bestond, geen succes was. Keer op keer het …
Powermetal, folkmetal, Keltische mythologie en dat uitgevoerd door een stel Grieken. Een vreemde, maar in potentie een ideale combinatie voor een boeiend conceptverhaal zou je zeggen, of beter, daar mag je op hopen. Ik ging er eens even lekker voor zitten. Airged L’Amh, dat simpelweg ‘de zilveren arm’ betekent, brengt …
“The name “Phallus über Alles” is a statement on the world today, the continuing persistence of male-dominated hierarchies in nearly every industry and creative venue alike. PüA questions not only the cultural perception that women are somehow less capable than men, but also turns a critical eye toward the female …
Eén blanco blaadje Als je iets verwacht dat op Red Hot Chili Peppers lijkt dan kom je bedrogen uit. Frommeldefrommel, één nieuw blaadje John Frusciante goes Thom Yorke. Frommeldefrommel, weer één nieuw blaadje Popnieuws: Pink Floyd in nieuwe samenstelling bij elkaar. Frommeldefrommel, nogmaals één nieuw blaadje De 10.000ste release van …
Er zijn voor mij drie goede redenen om Venice vreselijk te vinden: het is doorgaans mierzoet, de gitaaraanslagen blijven te allen tijde erg rustig en het is een van de favorieten van Kink FM-plaatjesdraaier en asskisser-to-the-stars Jan Douwe Kroeske. Maar op de een of andere manier vind ik Venice tóch …
Jaren geleden, vlak nadat ene Elvis Presley zijn opwachting had gemaakt in de Sun-studio’s van Sam Phillips, kwam een andere arme southerner opnames maken. Niet veel later werd deze Johnny Cash de grootste countrymuzikant sinds Hank Williams. Maar The Man In Black maakte, vooral in die tijd, niet alleen country, …
Begin jaren tachtig. Toen was ik weliswaar nog een klein manneke, maar dankzij de toenmalige cd-collectie van de plaatselijke bieb heb ik indertijd mooi mijn basis wat kunnen bijspijkeren. Die bieb had trouwens best een aardige muziekkeus, voor het dorp waar ik vandaan kom. Vermoedelijk zal daar wel zo’n doemdenkende …
Het was natuurlijk ook wel te verwachten. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ook de Oostelijke gebieden van Europa beginnen de bandjes het langzamerhand door te krijgen. Vroeger was alle muziek uit het voormalige Oostblok per definitie een slappe, slecht gespeelde kloon van wat er al jaren beter …
Het zou te makkelijk zijn. Gazpacho is namelijk een soort koude soep. Koud dus. Maar dat vind ik gewoon echt te makkelijk. Men zou mij ervan kunnen betichten dat ik me er met een jantje-van-leiden van af zou maken. Gazpacho is tevens de titel van een nummer van Marillion. Maar …
100 % originaliteit is na al die eeuwen muziek niet meer haalbaar, maar je kunt het ook overdrijven. Als de opperdespoot bij dit plaatje had gezegd dat het de nieuwe Joe Satriani was, had ik het meteen geloofd en er gedurende het beluisteren niet één keer getwijfeld. Weliswaar gitareert meneer …
Je zult maar zo’n leven hebben als Danny Carey. In het echte leven ben je drummer van één van de grootste en meeste vernieuwende rockbands van de afgelopen 15 jaar – Tool dus – en hoef je maar eens in de zes jaar op te draven voor een nieuw werkje. …
Ricocher heeft al flink wat gezien van de wereld. Vele bandjes zullen best jaloers zijn als ze zien dat deze Brabanders al in Mexico (Baja Prog), Frankrijk (Prog Sud) en Engeland (Rotherham Rocks) opgetreden hebben. Kwestie van hard werken, veel optreden, maar ook wel een beetje van de goede muzieksoort …
Daar zit ik dan als goth metal expert. Beetje te staren naar het hoesje van Metat[r]on. Wat moet ik hier nu weer mee. Een cd die slechts negenendertig hele minuten en één halve minuut duurt. En waarop ik ook na het uitpluizen met een vlooienkam eigenlijk niets aan originaliteit terug …
Ik ben een lieve jongen. Alleen nu even niet. Ik loop tierend door mijn huis. Ik ben namelijk mijn vulpen kwijt. Vanmiddag had ik haar nog. Nu is ze weg. Foetsie weg, nergens meer terug te vinden. Ik heb mijn hele huis al op de kop gezet. Het is namelijk …
Toepasselijker op het wereldnieuws had bovenstaande titel en hoesontwerp op dit moment niet kunnen zijn. De grootste natuurramp van de laatste decennia begint langzaam haar contouren aan te geven. Het artwork van deze cd toont een schip in een onstuimige zee: de link met de actualiteit is dus zo gemaakt. …
“The girls in Paris are special and unique”, zong de grote Lee Hazlewood en gelijk heeft hij. Emilie Simon is speciaal en komt behoorlijk ver als het gaat om uniciteit. Ze staat in een mooie traditie van hijgende en zuchtende Francaises (Jane Birkin), zelfknutselende triphopdames (Martina Topley Bird, een relaxte …
