King Mob – Force 9
Soms vraag ik me weleens af waarom er zo nodig een album uitgebracht moet worden. Neem bijvoorbeeld het recente Jagger-Stewart-Marley-Stone-Rahman-project Superheavy. De enige reden die ik kan bedenken is geld. Of het moet artistieke zelfmoord zijn. King Mob is ook een zogeheten supergroep, als is de super net iets minder …
Steven Wilson – Grace For Drowning
Ik ben benieuwd wat de volgende stap zal worden die Steven Wilson met Porcupine Tree gaat zetten. Gaat-ie proberen de band de stap te laten maken naar nóg grotere zalen? Ik gok van wel, want hij heeft in zijn andere projecten (Blackfield, No-Man en Bass Communion) genoeg plek om zijn …
Florence + the Machine – Ceremonials
Ik ben hier al vaker enthousiast over festivals geweest. De programmering is nooit 100 procent jouw smaak, dus in die uren dat er, volgens je eigen planning, niets interessants staat, kun je zwerven om eens wat nieuws te luisteren. En zo werd ik op Werchter volledig overrompeld door Florence + …
Keb' Mo
The Lovely Savalas – Pornocracy
Pornocracy van het Italiaanse The Lovely Savalas kenmerkt zich vooral door invloeden van rockbands uit de jaren negentig. Dan kun je een hele rits bands opnoemen zoals The Red Hot Chili Peppers, Incubus, Foo Fighters, Nirvana, Alice in Chains, Queens Of The Stone Age en Jane’s Addiction, maar je kunt …
Gotye – Somebody that I used to know
‘Have your friends collect your records and then change your number Guess that I don’t need that though Now you’re just somebody that I used to know’
Hauschka / Hildur Guðnadóttir / Nils Frahm
Sonic Pieces is een label dat maar schaars albums uit brengt. Dat komt doordat ze de voorkeur hebben aan fraaie handgemaakte cd-verpakkingen. En dat gaat nou eenmaal minder snel dan even een cd-tje branden en een hoesje printen. Maar dat geeft niets, want wat ze uitbrengen is eigenlijk zonder uitzondering …
Fury UK
The Smiths – Complete
Laten we beginnen met het mierenneuken: de titels achterop Strangeways Here We Come zijn voor de oude fans – want veertigers – niet meer te lezen. En er wordt gejokt met de titel. Want er missen wat liedjes. Weliswaar gaat het om b-kantjes – “Wonderful Woman” bijvoorbeeld -, maar Complete …
Iced Earth
Saybia
Revocation – Chaos Of Forms
Annihilator, Death, Pestilence, Testament. Ik speel Chaos Of Forms en ik zit die namen almaar in mezelf op te dreunen. Met een steeds groter wordende grijns op mijn gezicht. Heel veel metal luisteren doe ik niet meer, maar als het op de manier gebeurt waarop Revocation dit doet op hun …
The Subways – Money & Celebrity
Soms heb je van die dagen dat je beter in bed kunt blijven liggen. Eerst trapte ik in uitgespuugde kattenbrokken en daarna kon ik mijn wijk niet uit wegens werkzaamheden. Vervolgens moest ik een noodstop maken net over de heilige verkeerslichtenstreep wat mij een flits opleverde. Aangekomen op mijn werk …
Lanterns On The Lake – Gracious Tide, Take Me Home
Stel je het letterlijk voor: Lanterns On The Lake. Tien tegen een dat je een warm en sfeervol beeld op je netvlies krijgt. Goed gekozen naam van deze band uit Newcastle dus, want sfeer en melancholie zijn de hoofdbestanddelen van hun debuut Gracious Tide, Take Me Home. Dromerige indiefolk, ondersteund …
Week 43, 2011
Storm Nils Frahm – Felt Ewie awkward i – Everything On Wheels Ludo The War On Drugs – Slave Ambient Gr.R. Loutallica – Lulu Dennis Gillian Welch – The Harrow & The Harvest Ramon Screaming Trees – Last Words: The Final Recordings André Anna Ternheim – The Night Visitor Jasper …
Ryan Shaw
Anomie Belle – The Crush
Nu niet meteen hard wegrennen als ik het over triphop heb. De muziek van Anomie Belle refereert namelijk meer aan de spannende, onder-de-huid-kruipende, sexy variant van vóór de tijd dat triphop ineens muzikaal behang voor reclameblokken en Net5-series werd. Dit is geen singer-songwriter opgeleukt met een “hip” beatje. Integendeel. Dit …
Sur Nilsson
Kids With Guns
Atari Teenage Riot
Tom Waits – Bad As Me
De tijd dat Tom Waits in het nachtclubcircuit bivakkeerde, ligt toch wel even achter ons. Toch weet hij dat met de donkere sfeer in zijn nummers wel degelijk op te roepen. Gelukkig maar, want sinds Swordfishtrombones ben ik verslaafd aan zijn unieke geluid. Het laatste échte album Real Gone verscheen …
Lou Reed & Metallica – Lulu
Ik snap dat wel dat een man als Lars Ullrich iedere schnabbel aanneemt. Napster heeft natuurlijk de hele muziekwereld kapot gemaakt, waardoor er geen droog brood meer te verdienen is en Ullrich moet drummen op een drumstel van kartonnen dozen! En dat kan toch eigenlijk niet als je de drummer …