Maria Mena
Ilse DeLange
Oi Va Voi
Room Eleven
Gabriella Cilmi
Miss Montreal
Kettel / Erdem Helvacioglu
Het Groningse fenomeen Kettel is eindelijk op de proppen gekomen met het tweede deel van zijn Myam James-reeks. Het heeft wat langer geduurd dan hij gezegd had, maar Myam James 2 is niet alleen volgens het begeleidend schrijven de moeite van het wachten waard geweest. Als mij er naar gevraagd …
EliZe
Dead Man Running
My Latest Novel – Death and Entrances
De altijd lastige tweede plaat of de moeilijke derde plaat. Bestaan ze eigenlijk wel? Of zijn het recensentenclichés die ook maar aan het minimaal aantal woorden moeten komen dat in hun recensie verwacht wordt. Geen idee eigenlijk, maar het spookte even door mijn hoofd toen ik aan deze recensie van …
Drive Like Maria
Dirty Projectors – Bitte Orca
Dirty Projectors was lange tijd vooral David Longstreth’s soloproject. Mans vorige albums kenmerkte zich door uiteenlopende avant-gardistische opnametechnieken en structuren allemaal samengebracht door een sterk conceptuele aanpak. The Getty Address vertelde het alternatieve levensverhaal van Don Henley, de drummer van The Eagles; een onsamenhangend narratief vol referenties aan 9/11, de …
Iron And Wine – Around The Well
Vroeger, toen ik nog veelvuldig tapes opnam, had ik de rare tic om de A- of B-kant zo op te vullen dat ik een link kon leggen met een A- of B-kant van een ander, eerder opgenomen, bandje. Vervolgens maakte ik er dan een mooi hoesje bij en zette ik …
Nick Lowe
Ry Cooder
Gallows – Grey Britain
Aan de ene kant was ik toch wel lichtelijk verbaasd dat Gallows haar tweede cd uit zou gaan brengen bij major Warner. Aan de andere kant hebben ze daar bij Warner ook ooit Mastodon getekend. En dan ligt de woeste hardcore van Gallows niet eens zo veel verderop. Ik had …
The Dead Formats – The Dead Formats
Hear, hear: we hebben er weer een genreversmelting bij: hedendaagse Britse hardcore (genre-aanvoerders: Gallows) meets Britse seventies pop (genre-aanvoerders: natuurlijk deze jongens). Toegeven: deze sharply dressed lads doen het verdienstelijk. De hardcore schuinestreep rock is hard, de dub is scherp en swingend. Ik zei trouwens niet zomaar ‘sharply dressed’. Deze …
Yo La Tengo
Er zijn niet veel bands die 25 jaar meedraaien, en daarbij een constante stroom van bovengemiddelde albums hebben weten uit te brengen. Dit trio uit Hoboken, New Jersey heeft inmiddels zo’n vijftien albums uitgebracht, afhankelijk van welke zijprojecten je meetelt. Niet altijd in dezelfde samenstelling en zeker niet altijd met …
CocoRosie
Jack Beauregard / The Late Call
In eerst instantie vermoedde ik bij eerste beluistering dat Jack Beauregard én een solo-artiest was en bovendien een Fransman die ouders had met een liefde voor Engeland. Beide vermoedens waren fout. Achter deze naam gaat niet een persoon schuil, maar een duo. Bovendien zijn het Duitsers die elkaar nota bene …
Brakes – Touchdown
Toen ik eind 2006
Phoenix – Wolfgang Amadeus Phoenix
Veelvuldig geïmiteerd, vaak ook geëvenaard: allerlei artiesten gingen de afgelopen acht jaar aan de haal met het lieve geluid van de Franse groep Phoenix. Danceartiesten die opeens pop gingen maken, gitaarbandjes die de synthesizer ontdekten, allemaal klonken ze de afgelopen acht jaar opeens als Phoenix. Tja, en dan wordt het …
Marilyn Manson – The High End of Low
Ik ben vast niet de enige die geïntrigeerd is door Marilyn Manson. Ik vind het wel grappig hoe hij als veertigplusser nog steeds als androgyne antichrist superstar door het leven wenst te gaan. Het heeft zelfs eerder wat vertederends dan afstotends. De laatste jaren heeft hij niet bepaald zijn sterkste …
Alestorm – Black Sails at Night
Ai! Ai! Kapitein! Wat draait daar in mijn cd-speler? Het is het nieuwe album van Alestorm! Van wie, Kapitein? Ja, eerst heetten ze Battleheart, maar na een platendeal met Napalm Records werd het Alestorm. Wat voor muziek maken ze dan, Kapitein? Echte Schotse Piraten Metal, aldus het hoesje. Hoe klinkt …