Het is een warme lenteavond in april. De locatie was een naar mijn mening te grote bioscoopzaal, in een hoog gebouw naast de bouwput die eens voor het Centraal Station moest doorgaan. We kennen elkaar al jaren, jij op het podium, ik daar altijd vlak voor. Al twee jaar geleden …
Elke keer als er een nieuw album van Pearl Jam aangekondigd wordt dan vraag ik mezelf af waarom ik daar dan zo benieuwd naar ben. Misschien heeft het te maken dat ik nog steeds op zoek ben naar bevestiging of ze ‘het’ nog hebben. Sinds het uitbrengen van Binaural is …
Het moet toch heerlijk zijn om te kunnen zeggen dat je het meest succesvolle album van Ierland op je naam hebt staan en dat je daarmee U2 zelfs achter je laat. Het overkwam David Gray met zijn album White Ladder. Het nadeel voor Gray is echter dat dat succes uit …
Met mijn vorige recensie van Mark Knopfler maakte ik niet echt vrienden. Toch ben ik nog steeds van mening dat Kill to get crimson een gezapige oude mannen cd is. Dat gevoel wordt alleen maar versterkt door Get Lucky, het nieuwe wapenfeit van de voormalige voorman van Dire Straits. Want …
Onlangs zag ik The Australian Pink Floyd Show op Bospop en terwijl ik stond te genieten werd ik ook bedroefd. Omdat de echte Floyd met het overlijden van Rick Wright nooit meer bij elkaar zal komen om nieuwe liedjes te maken. Mijn droefenis was echter vorige week snel over toen …
