Een van de hypes van begin 2012 was Boys & Girls, het debuut van Alabama Shakes: rauwe rock ‘n’ roll met een zangeres in de hoofdrol. Geen poppetje met lang blond haar en een nagemaakte stoere uitstraling, maar een Echte Vrouw. Met hoofdletters. Eentje waar je tegelijk bang voor bent …
Hoewel de originele bezetting van Claw Boys Claw inmiddels gehalveerd is, gaan Peter te Bos en gitarist John Cameron gewoon door sinds hun comeback in 2008 met het bijzonder aardige Pajama Day. Excelsior-all-star Jeroen Kleijn is inmiddels drummer geworden en Marcus Bruystens vult al een paar jaar het kwartet aan …
Het hoesje van de nieuwe plaat van Phosphorescent geeft al veel weg: een lachende dame, half ontbloot op een bed. Op de voorgrond een man met hoed die net iets te hard lacht. Over de foto hangt een zweem van ooit, een waas die er op duidt dat we naar …
De immer onnavolgbare James Jackson Toth maakt het zijn luisteraars niet makkelijk. Blood Oaths of the New Blues brengt hij uit onder de naam Wooden Wand en dus weten in principe wel wat we kunnen verwachten: slepende southern rock, aanschurend tegen. De plaatopbouw daarentegen gaat tegen alle – uiteraard ongeschreven …
Het is jammer dat FileUnder zulke kleine afbeeldingen van platenhoezen laat zien. Want het hoesje van het titelloze (en ook enige) album van de band die zich omineus tooide met de naam The 21st Century Sound Movement, is van een wonderschone lulligheid. Vier muzikanten, getooid met kapsels die in hun …
Ergens tussen tweepop (“Montuno”) en de zwoele triphop van de vroege Hooverphonic (“Fifty Fifty”) en Portishead kunnen we The Luyas terugvinden. Met als belangrijkse unique selling points de zuchtmeisjesstem van zangeres Jessie Stein en het instrument dat ze regelmatig ter hand neemt, de Moodswinger. Het is een soort twaalfsnarige elektrische …
Nog net in 2012 verscheen Freakish, het tweede album van Joe Gideon & The Shark. Basale garagerock in duo-vorm. Broer op gitaar en zang en zus op drums. Je zou het sinds The White Stripes haast niet in je bio durven vertellen, ware het niet dat Joe en Viva Gideon …
Het is vijf jaar na de vorige studioplaat met The Bad Seeds, het rumoerige Dig, Lazarus, Dig!!!, maar met de werk-ethiek van Nick Cave is niets mis. Hij schreef in de tussentijd een roman (The Death of Bunny Munro), nam een tweede album op met zijn lawaaierige combo Grinderman, werd …
De namen die bij Knowbody Else en Soldiers of Pure Peace horen zijn Black Oak Arkansas en Jim Dickinson, de legendarische producer. De southern rockers heetten Knowbody Else voor ze begin jaren zeventig de wereld veroverden met hun batterij aan gitaren en gruizige zang. In 1969, kort voor ze de …
Hoeveel platen David Thomas ook maakt, altijd zal weer de naam van zijn eersteling vallen. The Modern Dance is een klassieker die de grenzen tussen wave en avant-garde exploreerde. De falsetstem van Thomas, afgeknepen, dan weer krijsend, dan weer loepzuiver zingend, is de allesbepalende factor. Bandleden kwamen en gingen, David …
In eerste instantie riep deze cd verwarring bij me op: “Left Hand George” is een nummer van de rauwe countryrockers van Reverend Peyton’s Big Damn Band. Maar wat we hier horen is een klassieke countryzanger met brave liedjes die naadloos aansluiten bij de countrytraditie. Met dat ene, onderscheidende: de stem …
Het was dan wel geen materiaal voor het Acht Uur Journaal, maar in bepaalde kringen riep de scheiding van Thurston Moore en Kim Gordon dezelfde reacties op als die van de scheiding van Sylvie en Rafael. Met dit verschil dat men zich niet druk maakte om de gevolgen voor HSV, …
Werknemers van een platenlabel die een bandje beginnen, dat is net zo iets als een galeriehouder die gaat schilderen of een uitgever die een boek schrijft. Ik ken geen galeriehouder die een succesvol kunstenaar werd (wel een paar uitgevers die meer dan verdienstelijke boeken schreven). Het verhaal gaat dat een …
Ze gaan stug door, de Peruaanse spacerockers van La Ira de Dios. Peru No Existe is inmiddels al het vijfde album van de band die ik dan wel gemakshalve kwalificeer als spacerockers, maar die ik daar uiteraard tekort mee doe. Want weliswaar lijken ze per plaat heftiger te gaan klinken, …
Als om te laten horen waar ze de mosterd vandaan haalden, was een van de twee covers op 1 van Kath een bewerking van “Norwegian Wood”. Het is een zeer acceptabele versie geworden, met wat extra studiograpjes en een gitaar die maar met moeite in toom wordt gehouden. Kath was …
Ze bestonden slechts vijf jaar, maar in die periode – van 1968 tot 1973 – veroverden ze zich een reputatie als een van de belangrijkste psychedelische bands van ons land. Oorspronkelijk heetten ze The Floating Fudge Featuring The Cosmic Dealer, later afgekort tot Cosmic Dealer. In 1971 brachten ze hun …
Ergens las ik dat ze nog even drumster geweest is in Band of Horses. Geen idee of dat klopt, maar de invloed van die band hoor ik niet terug op Sera Cahoone’s derde plaat Deer Creek Canyon. De frêle singer/songwriter uit Seattle (verklaart dat de keuze van label Subpop?) heeft …
Blues uit Beverwijk, hardrock uit Gothenburg of Tokyo, wereldhits uit Zuid-Korea: de wereld is klein geworden sinds de geboorte van rock ‘n‘ roll. En toch fronste ik ooit wel even mijn wenkbrauwen toen ik hoorde dat Voodoo Rhythm, roemrucht huis voor trashblues, een stel landgenoten had gestrikt dat cajun speelde. …
Clichématig, plat en stupide zijn niet per definitie negatieve begrippen als het gaat om rock ‘n’ roll. Dat gaat helemaal op – en nu balanceer ik gevaarlijk op het koord van seksisme, ik weet het – als we het hebben over rock ‘n’ roll gezongen door vrouwen. The Runaways, Girlschool …
Na de nogal gewoontjes klinkende opener “Don’t Start Crying Now”, juist wanneer je je afvraagt waarom het hippe Acid Jazz Records deze mod-act een reissue gunde, gaat het plotseling los. “Eenie Meenie Miney Mo” ontploft bijkans, maar net voordat het kwartet de bocht uitvliegt, weten ze de boel op de …
Als je dacht dat we de donderende blues en rock ‘n’ roll in duo-opstelling wel zo’n beetje gehad hadden, heb je het mis. Op de valreep van 2012 verschijnt zowaar een pareltje in dit genre. Het Engelse duo Jack Sandham – zang en gitaar – en Wednesday Lyle – zang …
Een liedje dat je het liefst nooit weer zou horen – “’t Is Moeilijk Bescheiden Te Blijven” van Peter Blanker – blijkt het zwakste nummer te zijn op het nieuwe album van Holly Golightly en Lawyer Dave. Of beter: ze coveren het origineel van Mac Davies, het bijna even vervelende …
Het veertiende album van the Mountain Goats opent met een nummer (“Amy aka Spent Gladiator 1”) dat klinkt als zoveel andere van John Darnielle (aka the Mountain Goats): een driftig aangeslagen gitaar begeleidt zijn nasale stem. En het is weer eens bijzonder lastig om te vertellen waar de tekst over …
Tien door Henri Mancini-tunes, surf, vervormde Hammondklanken en analoge synthesizers voortgebrachte instrumentale tracks, verrijkt met goedkope effecten (de zweepslagen in Zenquake!). Je dacht dat Just A Poke van Sweet Smoke de ultieme, uitgetripte hippiemuziek was? Vergeet het maar: dit is de overtreffende trap. Ergens tussen de verantwoorde softpornomuziek van Vampyros …
Twee bands, twee titelloze albums in één en hetzelfde genre, op hetzelfde label en met hetzelfde probleem. Doctor Cyclops is een klassiek powertrio dat een vroege vorm van hardrock speelt, langzaam en duister als Black Sabbath of Witchfinder General. Seventies rotten rock definieren ze het zelf. Ze noemden zichzelf naar …
