Je plaat openen met een nummer dat je “De musica mediocrita” noemt, is een voorzet waarmee je twee dingen kunt doen: of je kopt ‘m steenhard in, of je werkt ‘m keurig weg. Maar uiteraard is dat afhankelijk van de cd-van-dienst. En dan begin ik te twijfelen. Want de zwaar …
‘Like to get high on a Saturday night / Like to get drunk on a Saturday night / Stay with me ‘till the morning light / allright!’. Als het alleen om de teksten ging, zou The Tumblin’ Gogo’s rap aan de kant kunnen worden geschoven, afgaande op opener “I Like …
De Jack Rose uit de bandnaam en de voorman van de band The Black Twig Pickers, Mike Gangloff, zou je kunnen kennen van de improv-droneband Pelt. De vrije vormen die de twee in deze band toepassen, vind je niet terug op deze titelloze plaat. Dit project zou je kunnen zien …
Van Blues Explosion naar Folk Implosion en van Monsters of Rock naar Monsters of Folk: er wordt wat afgelachen wanneer muzikanten uit verschillende bandjes bij elkaar komen. Maar het project van Jim James, Conor Oberst, M. Ward en Mike Mogis (respectievelijk van My Morning Jacket, Bright Eyes en solo, zichzelf …
Nick Cave heeft een Januskop. Hij is natuurlijk een meer dan groots liedjesschrijver, een fantastische performer en hij schrijft niet onverdienstelijk. Maar of hij nu op een podium staat, in zijn werkkamer songs componeert of een roman of filmscript schrijft, altijd heeft hij twee kanten: die van de romanticus en …
Vorig jaar kregen we al een keurige reissue van het debuut van The Scene Is Now, het vanwege titel en prijsnummer “Yellow Sarong” niet snel te vergeten Burn All Your Records. Eerder dit jaar zagen we hun derde plaat, Tonight We Ride. Voor ons ligt nu Total Jive, de tweede, …
Te zeggen dat Adrian Shaw en Rod Goodway ouwe rotten zijn is een understatement. Net als een terloops geplaatste opmerking dat ze er al een reeks bandjes op hebben zitten. Rod Goodway heeft op zijn website voor het gemak maar een family tree gebouwd, want zijn eerste bandje startte hij …
Zeven albums hebben ze al op hun conto geschreven, tien als je de soloplaten van voorman Daniel Hutchens meerekent. Maar geen enkele daarvan heeft mijn oren of platenkast gehaald. Tot nu dan, nu – een stief half jaar na de Amerikaanse release – Baby, They Told Us We Would Rise …
Ze hebben een goed gevoel voor timing, de leden van Deadstring Brothers. Vlak nadat The Rolling Stones bekend maakten dat ze hun laatste veertien platen opnieuw gaan uitbrengen, komt Sao Paulo op de markt. De truc van de Stones bestaat er uit dat ze de beste LP van die veertien, …
Het vuilnisbakkenorkest dat zich The Pussywarmers noemt, komt uit Zwitserland, heeft het Italiaans als moedertaal, maar kan zich overal verstaanbaar maken. Want ze spelen theatrale volksliedjes, ferm geworteld in de blues en folk van het Europese vasteland. En of het nu gaat om een walsje, een treurmars of vaudeville uit …
Het platteland van de VS is de thuishaven van de country, zo luidt het cliché. En dat is net zo waar als het idee dat men in smalltown-USA mijlenver achterloopt als het gaat om kleding en haardracht. Maar even gelijk heb je, als je zegt dat achter elk cliché een …
The Bottle Rockets zijn als die goeie, ouwe kroeg op de hoek waar vrijwel nooit iets verandert. Je denkt er niet steeds aan, afgeleid als je bent door de nieuwste en hipste place-to-be, maar altijd kun je er terecht. De kleedjes op de tafeltjes zijn nog steeds dezelfde als toen. …
Sommige muzikanten hebben het nauwelijks in zich om een slechte plaat te maken. Zelfs in hun meest ongeïnspireerde momenten komt er iets uit dat aan een zekere kwaliteitsstandaard voldoet. Vakmanschap, heet dat dan. Gina Villalobos lijkt zo langzamerhand één van die zeldzame liedjesschrijvers te worden. Days On Their Side is …
Achter de naam Yim Yames gaat ‘gewoon’ Jim James schuil, voorman van My Morning Jacket. De naam die achter Tribute To ingevuld kan worden is die van George Harrison. De jongste Beatle, de stille Beatle, de Hare Krishna-Beatle. En ook de Beatle met de curieuze solocarrière: een liedje hier en …
Het leukste van Wilfried de Jongs sportprogramma Holland Sport heten de interviews te zijn, de scherp getekende kop van de presentator zelf en de oprechte manier waarop het programma gemaakt is. Het zal allemaal wel. Het allerleukste van VPRO’s eigen sportprogramma is volgens mij de band die zo nu en …
De flauwste producten uit de filmgeschiedenis moeten wel muziekdocumentaires zijn. Een bandje wordt gevolgd, zowel bij het optreden als backstage. Steeds dezelfde liveshots, dezelfde beelden van het publiek, dezelfde scènes tussen bandleden in kleedkamers, met handdoeken om tussen podium en kleedkamer, en ruziënd in de studio. Er zijn niet heel …
Altijd gedacht dat een band als die in de film Heavy Metal in Baghdad alleen maar in deze tijd van internet kon ontstaan? Want hoe zou iemand in de jaren zestig, wonend in Iran, kennis kunnen nemen van revolutionaire westerse ontwikkelingen in de popmuziek? De opkomst van beat, rock ‘n’ …
Eigenlijk is het wel toepasselijk dat de website van reissue-label Gear Fab er nogal eens uit ligt. Voor informatie over de bands waarvan ze de verloren gegane of onbetaalbaar geworden platen opnieuw uitbrengen moet je ook regelmatig de diepste krochten van het internet afstruinen. En zelfs dan is het resultaat …
Wat Spooner Oldham, Hank Williams, Charlie Rich, Garth Brooks, Art Neville en The Cramps gemeen hebben? Allemaal figureren ze op de dubbele EP die Smokestack Lightnin’ en The Seatsniffers samen maakten. De Duitsers namen een klein half uurtje met zes liedjes op en de Belgische Seatsniffers doken de studio in …
De naam verraadt de professie: Django Reinhard’t’s Hot Club de France op het Amerikaanse platteland. Dus in plaats van een viool krijgen we een fiddle en ook is er een damesstem toegevoegd. Een donkere Parijse jazzclub verplaatst naar een honkeytonk? Niet helemaal, want de Western Swing van Hot Club of …
De secularisatie neemt toe en het kerkbezoek neemt af. Niet dat het nieuws is uiteraard, want met al die zijige dominees, suffe pastors en watjes van priesters die je uitnodigen om een gebouw des Heeres te bezoeken, is er toch geen moer aan? Al die dienaren Gods zouden heel wat …
Het lijkt me sterk dat The Bitter Tears de naam van hun bandje geleend heeft van het gelijknamige album van Johnny Cash uit 1964. Tekstueel zijn er moeilijk overeenkomsten aan te wijzen en muzikaal al even weinig: de rudimentaire country van The Man in Black is een wereld van verschil …
Zou de derde plaat van Madison Violet (eentje onder de naam Madviolet, twee onder de huidige naam) moeizaam tot stand zijn gekomen? Afgaand op de tekst van opener “The Ransom” valt het tegenwoordig niet mee om in een bandje te spelen: ‘The money ain’t coming in like I hoped/ And …
Na Storms volkomen mislukte poging om zijn gevoelens voor Susanna Hoffs in toom te houden, zal ik proberen met een iets andere blik naar de tweede coverplaat van Matthew Sweet & Susanna Hoffs te luisteren. Het eerste wat uiteraard opvalt is dat het duo een decennium is opgeschoven: bevatte Vol. …
Voor wie denkt dat onder de noemer exotica vooral saai kabbelende achtergrondmuzak voor space age bachelor pads gemaakt werd, moet eens luisteren naar Chaino. Geen Les Baxter– of Martin Denny-achtige, met uitgebreide orkesten opgeleukte wereldmuziek uit Oceanië, Azië of Hawaii, maar the real thing: tribale ritmes uit diep-donker Afrika. Virtuoos …
