De hedendaagse country in smalltown USA gaat tegenwoordig twee kanten op. Rechtsaf richting stoere stetsons en patriottistisch spierballenvertoon (Gretchen Wilson, Toby Keith) of linksaf, richting een ingetogener en voor ons Europeanen veel oprechter variant (Lucinda Williams, Gillian Welch). Lori McKenna‘s Bittertown hoort aan deze kant thuis. De ene keer folky, …
Een al te preutse inborst houdt mij tegen, maar ik durf de wedstrijd Nederland-Tjechie er onder te verwedden dat sommige critici wèl ‘Ik ook’ als opening van hun recensie durven te overwegen. Niet dat alles op I Com even opwindend is: ruisgestuurde tracks als “Neukölln 2” had ze wat mij …
Zijn persoonlijke geschiedenis en huidige toestand in een paar woorden: ex-surfer, ex-fotomodel: breed, gebruind en met cowboyhoed, in een constante zoektocht naar de waanzin-in-de-kleine dingen. Daarnaast is hij uitermate gefascineerd door religie en godsbeleving. Een mooi beeld daarvan is te zien in de film Searching for the Wrong-Eyed Jesus (2003), …
Het was een limited editie, exclusief voor hun keten van winkels in comix, muziek, DVD’s en afgeleide parafernalia. Vertrouw nooit New Yorkse platenverkopers, dacht ik later, toen ik de enorme lijst van adressen zag waar de CD te krijgen is. Want de zes dollar die ik neertelde voor dit live …
Hoe komt het toch dat je bij sommige zangeressen je vooral afvraagt of ze psychische problemen hebben? Bloednerveus word ik van dat soort types en de ergste van allen lijk ik nu te hebben gevonden. Virginia Astley heet deze dame en haar grootste succes beleefde ze in de jaren tachtig, …
“We built this city on rock’n roll” is verkozen tot slechtste liedje ooit door het Amerikaanse tijdschrift Blender. Met het misbaksel van Starship is inderdaad wel heel erg veel mis. En een stad bouwen op dat soort rock’n roll is vragen om moeilijkheden. Voor een beetje geinige stad is een …
Ik had geen idee dat droefenis zo goed uit te baten viel. Will Oldham zal er ongetwijfeld een aardige boterham mee verdienen en ook Smog zal wel eens wat royalties vangen, maar dat zelfs iemand als Pedro the Lion aka David Bazan met zijn songs zo’n prachtige site kan (laten) …
Het Nederlandse muziekleven ligt op zijn kont en niet zo’n beetje ook. Dat is zo ongeveer de indruk die je krijgt als je alle berichten leest over platenlabels die contracten verscheuren van op het oog goedlopende acts (Ilse de Lange, Krezip!) en personeel op straat zetten. Natuurlijk, de kleine labels …
‘Blame it on me, you can blame it on me’, zingt Powderblue aka Marjolein van der Klauw in het gelijknamige nummer op haar tweede CD. En dat zullen we dan ook maar doen. Want met de sprankelende begeleiding is weinig mis. Jac Bico (bekijk voor de gein eens zijn entry …
Het gebeurt niet zo vaak meer dat ik nog een CD van Glassjaw, Refused of zelfs opvolger The (International) Noise Conpiracy uit de kast trek. In ene werd ik teruggekatapulteerd naar de tijd dat ik dat nog wel regelmatig deed, toen ik de eerste full-length van het Nederlandse Razor Crusade …
Aait is het tweede album in dialect dat Krang uitbrengt en als ik me niet vergis hun zevende in totaal. Dat laatste is een mooie score zullen ze gedacht hebben, want het droeve bericht kwam vorige week dat ze er mee stoppen. De geruchten gingen al langer en met twee …
Het zijn de achttien songs die het hart van deze documentaire over Steve Earle vormen. Een biopic in de ware zin van het woord is het niet, want het is niet zijn roemruchte leven dat hier centraal staat. Regisseur Amos Poe heeft zich gericht op het leven als tourende artiest …
Alsof ze een secret track op één van die weergaloze Biet Het-compilaties waren, zo nederbeat klinken Ricky de Sire & De Verboden Vruchten. En dan heb ik het niet alleen over de charmante rock ‘n roll (inclusief handclaps, koortjes en korte gitaarsolo’tjes), maar vooral over hun teksten. Peter J. Mueller …
Als je dacht dat iemand als Will Oldham of zo’n progrockgriebus als Steven Wilson productief waren, moet je eens proberen de output van zuiderbuur Rudy Trouvé te volgen. Na dEUS, Dead Man Ray, Gore Slut, Kiss My Jazz, Cynthia Appleby, Lionell Horrowitz & His Combo en zijn eigen Quintet en …
Een grote mate van instrumentbeheersing of een fantastische zangstem zijn zelden eerste vereisten. Als de liedjes maar in orde zijn. Kan de besproken muzikant nauwelijks drie noten recht achter elkaar zetten en zingt hij beroerder dan Bob Dylan-met-verkoudheid, dan moet er meer aanwezig zijn om te kunnen boeien. Intensiteit bijvoorbeeld. …
Het eerste nummer van Calliope‘s nieuwe plaat Sounds Like Circles Feel overspoelde me onverwacht met een golf van nostalgie, een onbestemd terugverlangen naar de jaren van Sebadoh en vooral naar Lou Barlows project The Folk Implosion, van de Chicago-post-rockscene en andere opwindende acts uit het midden van de jaren ’90. …
Waarom maken bands in godsnaam eigenlijk platen met alleen maar covers? Heet je dan Elvis Presley of heb je geen inspiratie voor eigen werk? Of gaat het om een statement over onbegrepenheid: ‘Jongens, snap het nou eens. Luister hier naar, dit is wat wij eigenlijk willen, maar niet kunnen.’ Het …
Wat blijft er over van mooie kale liedjes, wankel en desperaat gezongen en zo simpel mogelijk opgenomen, wanneer je ze laat spelen door gelouterde muzikanten en er licht protserige arrangementen omheen bouwt? Inderdaad, wankel en desperaat gezongen, maar ietwat gelikt aandoende liedjes. Maar ze blijven zo mooi gezongen en dat …
Star Star, is dat niet een liedje van The Rolling Stones? Een song die eigenlijk “Starfucker” moest heten, maar onder druk van de platenmaatschappij de titel “Star Star” kreeg? De tijd dat de Stones ruige en ranzig waren ligt al zeker drie decennia achter ons (dat was de tijd waarin …
Wat voor muziek maakt een twee meter lange goth die eerder furore maakte door boeken te publiceren en filmscripts te schrijven? Ik zou het ook niet geweten hebben, maar het doomy sfeertje dat in zijn boeken opgeroepen wordt, klinkt behoorlijk contrasterend met de muziek die hij maakt. Hoewel? In eerste …
Ze lijken soms te doen alsof ze Emmylou Harris en Gram Parsons in duet zijn, schreef iemand op alt.country-website No Depression. Nou, als je halverwege komt in je pogingen heb je een fantastische plaat gemaakt, denk ik dan. En dat is misschien iets teveel eer voor The Duchess of Hazard. …
Nu nog een boek schrijven en een expositie van schilderijen en/of tekeningen krijgen, en Tom Barman gaat een waarachtig ‘uomo universalis’ heten. Even tellen: zanger/gitarist/songschrijver voor dEUS (1), DJ (2), singer/songwriter-optredens (3), regisseur van clips (4a) en een speelfilm (4b) en nu als maker van makkelijk wegluisterende dance (5). Bijna …
Hoe vreemd- en vooral veelsoortig de Belgische bandjes uit de Antwerpse en Gentse school van midden jaren negentig ook waren, geen een glipte me steeds zo als fijn zand door de vingers als Thou. Van het nog op het roemruchte Brinkman verschenen Une Poupe Pur M’Amuser tot de laatste, op …
Vandaag, dinsdag 24 februari, is het Grey Tuesday. Een – naar de organisatoren hopen – fiks aantal sites wil dan mp3’s aanbieden van The Grey Album, het album van Danger Mouse waarop hij The White Album van The Beatles mixt met Jay-Z’s Black Album. Over juridische, morele en andere kwesties …
Natuurlijk, de plaat klinkt niet als een grote stap vooruit ten opzichte van de vorige Cd. De liedjes zijn niet allemaal even geweldig. Sterker nog, de beste track is een cover: “Hey Mickey” (en dus zal het wel geen toeval zijn dat dat meteen de single is) van Racey . …
