En toch is het vreemd. In het genre waar muzikale virtuositeit de boventoon voert, wordt soms hemeltergend beroerd gezongen. En die zangers zitten al jaren op hun plek! IQ’s Paul Nicholls bijvoorbeeld, in iedere normale band was hij allang op de keien geflikkerd, maar de fans schijnen er van te …
Het openingsnummer is een act waarin een fan een condoom over zijn kop trekt en vervolgens opblaast. Op dat moment beginnen we te vermoeden dat we naar de opvolger van Spinal Tap gaan kijken. En inderdaad, de knal waarmee de condoom ploft is het startsein van een twee uur durende …
‘Elk eind is een nieuw begin’ is één van die tegeltjeswijsheden die toch wel ergens hout snijdt. Met dat motto in gedachten staken de drie heren van The Tea Party hun koppen bij elkaar, nadat manager en onofficieel bandlid Steve Hoffman aan kanker was overleden. Om te gaan overleggen wat …
Ware kunst is lijden. Naar het schijnt. Een beetje schilder of dichter schijnt platzak op een onverwarmd zolderkamertje te moeten wonen om zijn beste werk te maken en een beetje artiest is natuurlijk alleen maar artistiek vooruit te branden als hij de blues heeft. Of het niet eens is met …
Vroeger, toen ik nog jong, snel en wild was, toen was ik into metal. Want metal was stoer en ik niet, dus ik hoopte dat toch wat van die metalstoerheid op mij afstraalde. Ik had zelfs lange haren! En een Whitesnake t-shirt! Inmiddels ben ik wat ouder en wijzer en …
Je mag een progrocker veel verwijten, maar een gebrek aan pretentie zal daar niet bij zitten. Op zijn Marsmans moet het vooral “Grootsch en meeslepend” zijn. De thematiek is derhalve vaak episch, waarbij de ridders, draken en schone jonkvrouwen links en rechts uit de speakers springen. Maar zelfs in epische …
Het gebeurt wel eens dat ik een plaatje opzet en dan wat anders ga doen. De was bijvoorbeeld, want dat zijn zo van die dingen die ook moeten gebeuren en plaatjes recenseren met een vuile onderbroek aan, dat is zelfs hier not done.. En daarbij, een plaatje is geen boek, …
Eens in de zoveel tijd maak ik met twee vrienden een grote stad onveilig. Dit in een kader van een eeuwige afscheidstournee van een van die vrienden die de Grote Stad achter zich liet en terugkeerde naar een veilige Twentse Moederschoot. Typisch gevalletje van buitensporig offeren aan Bachus en de …
Een platenmaatschappij kan meer kapot maken dan je lief is. Dat werd bewezen met Heather Nova‘s albums Siren en South. Twee platen waarop de platenmaatschappij krampachtig probeerde om Heather in een mainstream-jasje te proppen en dat ging dan ook grandioos verkeerd. Vooral South is een overgeproduceerd gedrocht geworden. Heather nam …
Zelden zal een openingsnummer zo adequaat getiteld zijn als het openingsnummer van Medications eersteling Your Favorite People All in One Place (er is nog wel een EP verschenen). Het nummer heet namelijk “Surprise!” en het was inderdaad een hele verrassing toen ik de cd opzette. Want te snel gelezen (Meditations) …
Toen ik nog jong, snel, wild, onbenullig en knap was, nu ben ik alleen nog maar knap, toen was het hip om Nederlandstalige muziek te maken. Doe Maar zette de trend, direct op de huid gezeten door Toontje Lager en Het Goede Doel. Onder de dertigers heden ten dage is …
Ik kan heel slecht tegen The Housemartins. Waarom weet ik niet, ze maken muziek die aan alle door mij ingestelde kwaliteitscriteria moeiteloos voldoen, maar toch trek in het niet. Dat geldt overigens ook voor opvolger Beautiful South. In al die jaren nooit een vinger op de zere plek kunnen leggen …
Het is zomer. De periode dat de drie W’s en de drie R’s plaatsmaken voor de drie B’s. Althans, dat wordt mij verteld op Radio Tour de France. Want als ze in Frankrijk beginnen te fietsen, dan stof ik mijn radio af en stuur ik de lelijke mannen die moeilijke …
Ik sta boven aan de klif en kijk uit over het desolate landschap. Mijn lange haren wapperen in de gierende wind en ik wrijf over mijn behaarde kin. Daar ergens in de verte moet ik zijn. Daar woont mijn Lief. Of althans, de vrouw die ik straks mijn Lief ga …
Als u mij gelukkig wilt maken, ‘s ochtends vroeg, dan brengt u mij een kopje koffie. U komt zachtjes binnen, zet een versgezette koffie naast me neer en vertrekt weer stilletjes. Geen straffe bak, dat werkt alleen maar laxerend. Gewoon een verse koffie, van een milde arabicaboon. Het geeft mij …
Mijn waarde collegarecensent Dubbelmono opperde ooit eens dat veel platen eigenlijk al op basis van de hoes te recenseren zijn. Vooral voor de plaatjes die ondertekende krijgt zou dat gelden opperde hij. En ik moet heel eerlijk zeggen: zo af en toe heeft hij gelijk. Want moeilijke muziek, gemaakt door …
Oud is in. Van over de Noordzee komen stromen bandjes die heel goed weten waar Abraham in de jaren zeventig en tachtigde de mosterd vandaan haalde. Jammer alleen dat het allemaal zo veilig is. Een enkele vermeteling waagt zich aan het oeuvre van tegendraadse new wave bands als XTC en …
Ik ben niet gek op autorijden. Dat leer je wel af als je maanden lang in de maandagochtendfiles van Maastricht naar Hoogezand rijdt en door de vrijdagmiddagfiles weer terug. Dus, hoewel ik een auto heb, reis ik lange afstanden het liefst met de trein. Maar als ik dan toch met …
‘Ja Jottum!’, riep ik toen de grote Baas van File Under vroeg of ik een projectje van Jon Oliva wilde doen. Want Jon Oliva heeft een van de beste strotten in de metal. Aldus vond ik een dag of wat later de cd van Dr. Butcher in de bus. Wat …
Even was hij het zonnekind van de rock: Ray Wilson. Met zijn eigen band (Stiltskin) scoorde hij een kneiter van een hit (“Inside”), met dank aan een spijkerbroekfabrikant en een korte wijle later kon die band alweer opgedoekt worden omdat Ray, na een uitputtende auditie, werd uitverkoren om Phil Collins …
Ik ben een muzikaal omnivoor. Ik lust een boel en ik vreet een boel. Maar als je alles tot het bot toe door analyseert dan kom je tot een aantal gemeenplaatsen in mijn muzikale dieet. Er moeten gitaren inzitten. Er moeten bliepjes inzitten. De bassist en de drummert vormen de …
In de afdeling “Lelijke Mannen met Moeilijke Plaatjes” is het vandaag de beurt aan K2. K2, niet te verwarren met het Don Airey’s K2 project, is het geesteskind van bassist Ken Jacquess. Na het verscheiden van zijn band Atlantis stortte hij zich op een concept album over het Egyptische “Boek …
Soms als ik ‘s avonds niet kan slapen, dan ga ik spelletjes doen. Geen rare schietspelletjes, maar bordspellen. Maar dan online. Met andere bordspellennerdsvriendjes. Dan zet ik meteen mijn koptelefoon op en zoek mijn favoriete playlist op. Als u die zou zien, dan weet u meteen dat ik muzikaal groot …
Wat er vooraf ging: Een viertal inwoners van Deer Lick Holler, een gat in de Appalachen, besloten op een dag voor hun eigen lol een serie bluegrass versies van AC/DC nummers op te nemen. Tot hun eigen verbazing bleken meerdere mensen die leuk te vinden en zo werden er in …
Ik kom er eerlijk voor uit, ik heb ook zo mijn vooroordelen. En een van die vooroordelen is, dat UB40 ruk is. Zwaar ruk. Dus als een artiest trots in zijn bio ronkt dat hij met Ali Campbell samengewerkt heeft, dan moet die artiest net een stapje harder lopen. Dat …
