Laat ik deze recensie eens beginnen met een quote van iemand die u niet vaak langs zult zien komen, hier op File Under, namelijk Daphne Deckers: “ze kunnen het meisje wel uit het dorp halen, maar het dorp nooit uit het meisje”. Toen ik dat las, was mij eerste gedachte, …
Ahhh, wat is er toch beter dan met een biertje in de hand, naar een bandje kijken, ergens op een weiland, in de uithoeken van het land. Want zeg nu eerlijk, hoe vaak komt u bij Leeuwarden in het algemeen en op natuur- en recreatiegebied De Groene Ster in het …
Last.FM, altijd handig. Zo weet ik bijvoorbeeld dat ik nu aan mijn zevende rondje begin van Silent Land Time Machine‘s laatste werkje I am no longer alone with myself and can only artificially recall the scary and beautiful feeling of solitude begin. En da’s niet omdat deze plaat zo goed …
The first cut is the deepest, zegt men. Oftewel, daar waar je als vroege adolescent naar luistert heeft een levenslange invloed op datgene dat je in de rest van je leven. Mijn first cut ofwel, mijn eerste van mijn spaargeld aangeschafte langspeler was Magnetic Fields, van Jean Michel Jarre. Hij …
Bandnamen. Het kan nogal nauw luisteren. Want je wilt een naam die blijft hangen, die te googlen is en die de luisteraar niet al teveel op het verkeerde been zet. Daarbij kun je extreem gaan, of zoals het Nijmeegse The Juice, redelijk non-descript. Je kunt er in ieder geval geen …
Als u regelmatig File Under leest, dan weet u dat ik graag festivals bezoek. Hier in Nederland, maar ik schroom ook niet de grens over te gaan, om daar eens wat muzikale cultuur op te snuiven. Dit jaar was Engeland aan de beurt, want ik was door de enorme drukte …
mij=Origin
Kijk. Laat ik eerlijk zijn. Intern ben ik het afvoerputje van FileUnder. Dat komt al vanaf vroeger, toen Storm gewoon alles waar hij niets mee kon naar mij stuurde en daar is niet zoveel in veranderd. Er zijn een hoop genres waar ik wat van gehoord heb en dus denk …
Een plotselinge vlaag van creativiteit lijkt het. Want bijna binnen een jaar zien twee studioplaten van Sigur Rós het daglicht. Valtari, van mei vorig jaar, was een dromerige plaat die zeer geschikt was als soundtrack voor de films die nog moesten worden opgenomen en ook gemaakt werden in het Valtari …
Een van de leukste festival-optredens die ik zag, was het optreden van Thirty Seconds To Mars op Rock Werchter. U kent dat wel, lekker op een afstandje voor het hoofdpodium, de kop in de zon, biertje in de hand en in de verte staat een bandje dat weet wat ze …
Er zijn soms van die plaatjes die blijven liggen. Enerzijds omdat de urgentie er niet is, de plaat is al uit of het bandje in kwestie is niet de headliner van dat megafestival bij u in de buurt. Anderzijds omdat je soms gewoon de woorden even niet kunt vinden. Empty …
Vroeger, toen onze Gr.R. nog een Gr.R.’etje was en aardig om te zien, toen had je Hilversum 3. Dat was een prettig radiostation, want daar kon een heleboel. Iedere omroep had zo zijn eigen niche en over de hele week was er altijd wel een tijd en een programma waar …
De dagen lengen, de zomer kondigt zijn komst aan en overal in Nederland zijn vrijwilligers bezig met de organisatie van een popfestival in de buurt. Vanaf heden kunt u elk weekend ergens in een weiland, met een biertje in de hand, naar een bandje kijken. En laten we vooropstellen, er …
Ergens is het wel prettig dat in tijden van So You Wanna Be A Rockstar, The Voice of Holland en De Beste Singer/Songwriter van Nederland er nog bands bestaan die hun carrière gestaag opbouwen. Bands die album na album bouwen aan een sterk oeuvre en nog de moeite nemen om …
Min vijf aan de grond. In Leeuwarden. Nog nooit was het zo koud in mei! Nee, met die paar lekkere dagen kunnen we nog zeggen dat we een geslaagde lente hebben. Weertechnisch gezien dan. Muzikaal daarentegen is het al een tijdje lente in mijn hoofd. Het is sowieso al een …
Natuurlijk wist je dat dat het komen ging, ik had het immers vorig jaar meegemaakt. Op het moment dat je als muzieksite de zogenaamde accreditatie rond hebt voor Spot Festival in Aarhus (Denemarken), dan word je platgespamd, door boekers, platenmaatschappijen en andere belanghebbenden in de muziekwereld om toch vooral naar …
Iets meer dan een jaar geleden zette Bill Janovitz, van Buffalo Tom-faam, een nummer online over zijn jeugd in Huntington, Long Island. Het online zetten van nummers was niet ongewoon voor Janovitz, want hij had al zijn Cover of the Week project. Maar in een vlaag van nostalgie besloot hij …
Dansen. Ik kan het niet. Ik heb een soort van ingebakken houterigheid, die voorkomt dat ik de blits maak op de dansvloer. Ik doe het dan ook niet zo heel vaak. Ok, bij een concert wil ik wel eens lichtjes meebewegen met de muziek, maar dan heb je het wel …
Nee. Nee, dit is’m niet. Er zijn weinig artiesten waarbij ik zo verwachtingsvol naar een nieuwe plaat kan verlangen als Josh Ritter. De man heeft een zeldzaam hoog niveau, op zijn platen staan meestal geen missertjes, slechts uitschieters naar boven. Maar met The Beast In It’s Tracks doorbreekt hij die …
Waar zou dat omslagpunt liggen? Dat punt dat het allemaal niet meer uitmaakt wat je uitbrengt. Dat punt, zeg maar, dat AC/DC, Motörhead en de Stones allang bereikt hebben en waar Danko Jones hard naar op weg is. Dat punt dat Prikkie mompelend opkijkt en zich afvraagt: “was dat een …
Hoe zou dat gaan? Je brengt in 2011 je tweede plaat uit. Je toert je suf door Canada en dat houdt vooral in dat je hele schijteinden in de bus zit, het grote niets doorkruisend, om in een of andere negorij je kunsten te vertonen, voor een groep mensen die …
Supergroepen. Je zet een aantal artiesten van verschillende bands en/of signatuur bij elkaar en hoopt maar dat het geheel meer is als de som der delen. En dat blijkt meestal niet zo te zijn. Want het moet al wel meteen heel goed klikken, wil het een meesterwerkje opleveren. De synergie …
Rockbiografieën. Een prachtig genre. Toen Life van Keith Richards uitkwam, een dik jaar geleden, hoopte men dat de beerput openging. En hij ging open. Mötley Crue’s The Dirt is ook zo’n klassieker. Maar hoe schrijf je een biografie over een band waarin de gitarist en de drumster al jaren gelukkig …
Die vier, die staat er al een tijdje bij mij. Niet dat ik al jaren 24 ben, al voel ik me wel zo. Maar ik loop dus al een tijdje rond op deze aardkloot en ik heb al een pak goede muziek langs horen komen. En soms verlang ik wel …
Kamerfolk. Ik liet het woord even op mijn tong smelten en besloot dat een genrenaam zelden zo treffend gekozen was voor de muziek van Dark Dark Dark. Zo wilde ik deze recensie beginnen. Totdat ik de recensie van het debuut van Dark Dark Dark er eens bijpakte en ik zag …
