Zaterdagmiddag. Kloteweer. De boodschappen zijn binnen en geen zin om nog weer naar buiten te gaan. Dus ik keek maar eens naar die berg administratie die er nog lag en zette mij zuchtend aan het werk. Op de achtergrond draaide Spotify over de luidsprekers en ik besloot om het werk …
Hier had een recensie van het live-album Resonance van Asia kunnen staan. Maar die komt er niet. We zijn het namelijk zat dat Geoff Downes de ooit goede naam van Asia misbruikt om zijn laffe muzikale scheten uit te brengen. Wij willen er niet meer naar luisteren. Als Downes weigert …
Het is zo’n combinatie waar je van tevoren niet aan denkt, maar als hij langskomt je zegt: volstrekt logisch! The Orb, het ambientvehikelvan Dr. Alex Patterson en Thomas Fehlman, samen met Lee “Scratch” Perry. The Orb heeft er al wat experimenten in dub opzitten en Perry rommelt al jaren met …
mij=Barzuk
Die had ik dus even gemist: Supergrass uit elkaar was. Maar ik mis wel vaker wat sinds de Oor niet meer tweewekelijks op mijn deurmat ploft en 3FM louter DJ’s in een Glazen Huis stopt, die opvallen door een totaal gebrek aan kennis van muziek. Maar dat is een andere …
Hebben wij in Nederland eigenlijk een vergelijkbare equivalent van Herbert Grönemeyer? Wat populariteit betreft, zou ik meteen Marco Borsato zeggen, maar die mag muzikaal en tekstueel de veters van Grönemeyer nog niet strikken. De enige die artistiek gewaardeerd wordt door een groot deel van de goegemeente en nog wel eens …
Het zal voor u als een luxeprobleem klinken, maar we krijgen nogal wat cd’s die we moeten bespreken. Een deel ervan komt niet aan bod, vanwege te veel of gewoon niet goed genoeg. Er is maar zo weinig tijd en zoveel goede muziek. Maar desondanks komt er ook wel goede …
Tja. Je kon het verwachten dat het op deze manier zou gebeuren. Tijdens de concerten van vorig jaar werd al een nieuw nummer gespeeld, maar gezien de lange tijd die verstreken is sinds Yanqui U.X.O., had het ook nog rustig even kunnen duren. Maar begin oktober werd de vinylversie van …
Storm riep het al: schrijven over je favoriete band kan een linke bedoening wezen. Het schrijven over plaatjes is dat überhaupt, want hoe objectief is een recensent nu eenmaal. Maar daarover gaan we het een ander keertje hebben. Deze favoriete band is The Tragically Hip, dat zal genoegzaam bekend zijn. …
mij = Traktor Notown / Konkurrent
mij = Mercury
mij = Island
Er wordt over ons geroddeld. We zouden namelijk ouderwets en uit de tijd zijn. Terwijl wij eigenlijk alleen maar doen dat waar we goed in zijn. Het u attenderen op goede plaatjes, die meestal buiten de gebaande paden liggen. Voor het laaghangend fruit weet u de weg immers wel. Voor …
Sloeg de melancholie al hard toe bij het Vlielandse folkduo Drijfhout op de zaterdag, dan helemaal op de zondag. Zonder dat er muziek bij betrokken was. Want na het ontbijt en de stukjesschrijverij wordt de tent afgebroken. En dat is eigenlijk de laatste keer, in dit rijke festivalseizoen. Hij wordt …
Je hebt zo van die vooroordelen soms. Dat je een IJslandse bandnaam ziet en zonder te luisteren daar maar naar toe stiefelt, op een festival. De foto in het programmaboekje bracht je ook in de veronderstelling dat het goed zou komen, want ze zien er wel uit als de heren …
Het zal u, als serieus muziekliefhebber, ongetwijfeld niet ontgaan zijn. De band met het grootste speenvarken van het eerste decennium van deze eeuw is terug. En hoe! Ze kwamen met gestrekt been in, door van Radiohead’s “Street Spirit (Fade Out)” het beste nummer te maken dat Iron Maiden nooit geschreven …
mij = Def Jam
Veel cd’tjes die wij opgestuurd krijgen worden vergezeld van persinformatie, bio’s etc. Ik vind dat wel prettig. Het is een makkelijke ingang voor nader onderzoek over de band en je leest welke pretenties de band heeft met de plaat. Echter, de meeste bio’s lees ik pas als ik wat wil …
Het verkeerde been. Een onderschat fenomeen in de hedendaagse muziek. Vooral voor iemand als ik die toch al naar veel te veel genres luistert en hokjes vooral gebruikt om anderen te vertellen waarom ik iets goed vind. Maar goed, de heren van The Men, uit Brooklyn, mogen hun luisteraars op …
En de boer, hij ploegde voort. Dezelfde route, dezelfde velden. Jaar na jaar. Oude akkers worden schraal, nieuwe akkers nemen het over. Kortom, Im Westen nichts Neues. En in veel genres hoort dat ook niet. Hokjes zijn een houvast in een woelig leven. Zo ratelen in de Industrial / EBM …
Eigenlijk hoop je als muziekrecensent bij iedere nieuwe plaat die je opzet, dat je dat pareltje ontdekt. Dat je al je collega’s en concullega’s voor bent en kunt roepen: dit gaat’m helemaal worden, dit jaar! En keer op keer word je toch teleurgesteld. Zoveel pareltjes worden er per jaar niet …
Duiding. Dat is wat wij hier doen. Eenieder op zijn eigen manier, want we schrijven gelukkig niet allemaal het hetzelfde, maar we proberen te duiden. En hokjesdenken natuurlijk, want een recensie zonder hokjes is geen recensie, dan kunt u er geen touw aan vast knopen. Met een combinatie van recensent, …
Trends komen en gaan in de muziekwereld, maar de hang naar de jaren tachtig die blijft toch erg lang, eeeh, hangen. Blijkbaar was deze periode muzikaal toch niet zo beroerd als eerder wel eens beweerd werd. Ook Holloys en Gauntlet Hair halen daar hun inspiratie vandaan. Wat de laatste …
Van sommige labels word ik erg blij. Als je een plaat binnenkrijgt van dat betreffende label, dan weet je bijna zeker dat het een goede plaat is. Het Canadese Constellation is zo’n label. Vooral bekend van Godspeed Your Black Emperor (plaats het uitroeptekentje naar keuze) en A Silver Mt. Zion. …
Een goed vooroordeel is nooit weg. De laatste plaat van The Mission, die ik moest recenseren, vond ik, in tegenstelling tot de fans, niet zo’n succes. Met een lichte huiver begon ik daarom, verder onvoorbereid, aan Curios van Hussey – Regan, terwijl ik in het donker naar het station liep. …
