1. Hovvdy – Hovvdy 2. Bonny Light Horseman – Keep Me on Your Mind/See You Free 3. Richard Hawley – In This City They Call Love 4. Underworld – Strawberry Hotel 5. Ja, Panik – Don’t Play with the Rich Kids “DJ” A Mad Soul – Mix van het Jaar …
De argeloze beschouwer denkt misschien dat het Utrechtse Grapes of Grain na ruim vijftien (!) jaar plotseling een verrassende comeback maakt. De koper van Painted Windows krijgt de stokoude ‘voorganger’ It Slowly Fades Away er nog altijd voor een zacht prijsje bij, en optreden deed de band – bij mijn …
1. Motorpsycho – Yay! 2. Youth Lagoon – Heaven is a Yunkyard 3. The Orb – Prism 4. Julie Byrne – The Greater Wings 5. Martinou – Chiral
We rommelen maar wat aan, elke dag opnieuw. Ons leven hangt van twijfels en toevalligheden aan elkaar. ‘Started work straight out of school, preferred to do things than be sitting still’, zingt Grapes of Grain-voorman Alexis Vos. Zomaar een pad dat iemand inslaat, met zóveel gevolgen. Zelf sappelt Vos ook …
1. Florist – Florist 2. Leikeli47 – Shape Up 3. Craig Finn – A Legacy of Rentals 4. Koffee – Gifted 5. Chat Pile – God’s Country 6. Nilüfer Yanya – Painless 7. The Future Sound Of London – Rituals E7.001 8. Ka – Languish Arts/Woeful Studies 9. MJ Lenderman …
1. Cassandra Jenkins – An Overview of On Phenomenal Nature 2. Matt Sweeney & Will Oldham – Superwolves 3. Jim Lauderdale – Hope 4. Alan Vega – Mutator 5. Leanne Betasamosake Simpson – Theory of Ice 6. Bicep – Isles 7. The Weather Station – Ignorance 8. Yasmin Williams – …
1. Killah Priest – Rocket to Nebula 2. Laura Veirs – My Echo 3. Brian Fellon – Local Honey 4. Ka – Descendants of Cain 5. Fontaines D.C. – A Hero’s Death 6. Westerman – Your Hero Is Not Dead 7. Einstürzende Neubauten – Alles in Allem 8. Boldy James …
‘Produced by Jacco Gardner’, staat er groot op de fysieke schijf van deze release. Ik vraag me af of dat ook voor het eindproduct (in plaats van mijn promo) geldt. Natuurlijk valt het best te begrijpen dat een ‘kleine’ band meelift op een grotere naam, maar het levert toch ook …
Christopher Sky had ons nog gewaarschuwd. Weinig is wat het lijkt op dit album van Christopher Sky. Vermoedelijk doelt hij met de titel op de sound van zijn producties. Deze houden steevast het midden tussen akoestisch en elektronisch. Misschien dat zijn elektronische muziek akoestisch bedacht is. Of zit het anders, …
De Italianen van Ronin zijn een stelletje droogkloten. Daarmee doel ik niet zozeer op de tracktitels van hun post-rockplaat (“Sherzo quasi maggiore”), maar vooral op het uitgebeende woestijngeluid. Deze gasten houden van graatmagere gitaren en drums. Wanneer tijdens het slotnummer “Bryson” een heus chorus-pedaal wordt ingedrukt, voelt het als een …
The War On Drugs zijn de Franz Ferdinand van het afgelopen decennium geworden, en dat op een heel natuurlijke manier. Per album toegankelijker, grootser, volwassen ontbolsterd. Met de Schotten delen ze een retro-sound. Het is een band voor vaders en zonen. De ouwelui tunen vooral in op de vocalen van …
This Is Shit. Dat is vragen om problemen! Nu moeten deze drie Franse producers met iets goeds komen. Met ‘du shit’, allicht. Vermoedelijk werd er wel wat gerookt bij het maken van deze lekkere dansplaat. Loop de druggy tracktitels zelf maar een keer na. In de opener (en titeltrack) beginnen …
De grootste en gekste free jazz-toeteraar Albert Ayler sprak ooit de wijze woorden: ‘”Trane [John Coltrane] was the father. Pharoah [Sanders] was the son. I was the holy ghost.” Mijn eigenwijze referentiepunt voor het genre is tot op heden altijd de zoon gebleven. Wat dat volgens Freud precies over ondergetekende …
1. Purple Mountains – Purple Mountains 2. Joan Shelley – Like the River Loves the Sea 3. Bruce Springsteen – Western Stars 4. Lloyd Cole – Guesswork 5. Little Simz – Grey Area 6. Oso Oso – Basking in the Glow 7. Nickolas Mohanna – Smoke 8. Placid Angles – …
Mocht er een hemel bestaan, en mocht de duivelse Erik Satie daar mogen verblijven, dan speelt hij nu waarschijnlijk in de hal van Petrus zijn geniale liftmuzak. De sardonische Franse minimalist verwarde en vermaakte het aardse met zijn Gymnopédies en andere bewust lege composities. Dat alles ver voor zijn tijd, …
Een van de leukste en meest verrassende nineties-hits is en blijft, wat mij betreft, “The Box” van Orbital. Een spookachtige trip met gesamplede klavecimbel, door de wonderlijke botsing van stijlelementen intrinsiek tijdloos. Wikipedia geeft (daarom) als genre wijselijk het generieke ‘electronica’. Misschien moet ik die benaming hier ook maar eens …
It’s like the light, — A fashionless delight It’s like the bee, — A dateless melody. It’s like the woods, Private like breeze, Phraseless, yet it stirs The proudest trees. It’s like the morning, — Best when it’s done, — The everlasting clocks Chime noon. Een gedicht op File Under. …
Door een mooi toeval verkeerde ik een week lang in droneland. Ambient van het zwaarste soort. Niet langer kan men dan nog spreken van ‘meubelmuziek’. Flauw geformuleerd: Satie wordt Satan, wanneer duistere blokken de kamer vullen. Allereerst gaf ik Fennesz’ nieuwe album een nieuwe kans. Grote voorganger Pitchfork doopte Agora …
‘I’ve got to get to work on the chorus of this song right now.’ Met een bandnaam als Foxygen kan de luisteraar geen serieuze muziek verwachten, en opener “Work” bevestigt dat vermoeden moeiteloos. Lekker meta bezingt de zanger zijn ‘baan’, in een refrein dat overigens best wat meer werk had …
Een week of wat terug, mokte ik dat het nieuwe album van Visible Cloaks conceptuele kansen onbenut liet. Hoe anders gaat Joni Void te werk. Visueel klopt alles, en muzikaal rolt zijn synths-exercitie ook al stukken beter uit. Zou het toeval zijn? Eerst het conceptuele. Een Lynchiaans verwrongen zelfportret siert …
Twee Nederlandse muzikanten die solo in eigen land nooit echt groot zijn geworden, lijken hun sporen op de Amerikaan Abram Shook te hebben nagelaten. In het geval van Bastian (de beatmaker van de Jeugd van Tegenwoordig) zal dat wel toeval zijn. Iedereen kan een Commodore kopen – of wat retro-synth-presets …
De krochten van YouTube barsten van de geripte LP’s. Ik bedoel van die vergeten jaren zeventig-parels, met veelal
‘Left out, an ocean on top.’ De kwaliteitssprong van het jaar, komt op conto van Helado Negro. Ik besprak tien jaar geleden Awe Owe voor uw favoriete muzieksite, al ontbreekt het bewijs. Het bleek een aangename, doch ietwat neuzelige ‘weird folk’-plaat, een prototype waar het platenlabel Asthmatic Kitty er die …
Tijdens een Vuelta-etappe babbelden Jeroen van Belleghem en Karsten Kroon over popmuziek. Een lokale band passeerde de revue. De stijl? ‘Indie kunstmuziek’, opperde Jeroen. Karsten diende hem, zoals altijd, van repliek. ‘Indie is toch allang mainstream geworden.’ Het Australische HTRK, is zo bezien geen indie. Hoewel het duo al een …
André Kuijpers en bovengetekende zijn rocksterren in Breda. Dat zegt weinig, het gaat ten slotte om een cultuurbarbarendorp. Ik vermeld een en ander slechts uit overwegingen der zuiverheid. (IJdelheid is ons Brabo’s vreemd.) Als muzikanten zijn we elkaar dan ook op verschillende momenten tegengekomen. Ik herinner me een fotosessie, a …
